تغییرات سینه در بارداری

آشنایی با تغییرات سینه در بارداری

طی بارداری متوجه تغییرات زیادی می‌شوید، که یکی از این موارد تغییرات سینه است. در واقع به دلایل هورمونی، تغییرات سینه در بارداری رخ می‌دهد. 

تغییرات می‌تواند در اوایل بارداری، یک هفته پس از لقاح رخ دهد و تا زمان تولد و حتی بعد از آن نیز ادامه داشته باشد.

در ادامه تمامی‌ تغییرات سینه که در هر مرحله از بارداری رخ می‌دهد را برای شما ذکر خواهیم کرد. با این حال علائمی‌ که در ادامه برای شما ذکر خواهیم کرد ممکن است در همه افراد ایجاد نشود، تمامی موارد ذکر شده احتمالی است.

تغییرات سینه در سه ماهه اول بارداری

تا هفته ۱۳ بارداری ممکن است متوجه چنین علائمی‌ شوید:

ایجاد حساسیت

حساس شدن سینه در اغلب مواقع از اولین علائم بارداری است. سینه‌ها ممکن است یک تا دو هفته پس از لقاح، همراه با درد، سنگینی یا گزگز باشند.

نوک سینه‌ها نیز هنگام لمس شدن، حساس یا دردناک هستند. چنین تغییراتی به دلیل افزایش سطح هورمون در بدن و افزایش جریان خون در بافت سینه رخ می‌دهد.

ایجاد درد یا ناراحتی در سینه اغلب پس از چند هفته کاهش می‌یابد، با این حال ممکن است در مراحل بارداری مجددا بازگردد.

بزرگ شدن سینه

به خصوص اگر بارداری اول خود را تجربه کنید، متوجه بزرگ شدن سینه‌های خود می‌شوید. رشد سینه در اوایل بارداری شروع می‌شود و در ادامه نیز رشد خواهد داشت.

رشد سریع سینه، با کشیده شدن پوست سینه همراه است که می‌تواند باعث ایجاد خارش شود. سینه‌ها نیز ممکن است پس از تولد در طول شیردهی به رشد خود ادامه دهند.

رگ‌های واریسی

حجم خون در طول بارداری افزایش پیدا می‌کند، به همین جهت چندین رگ آبی برجسته در نواح مختلف از پوست به خصوص در سینه و شکم ظاهر می‌شود.

ایجاد چنین رگ‌هایی برای حمل افزایش جریان خون و مواد مغذی در سراسر بدن برای جنین درحال رشد، بسیار ضروری‌اند.

تغییرات سه ماه اول بارداری

تغییرات سینه در سه ماهه دوم بارداری

از هفته‌های ۱۴ تا ۲۷، سه ماهه دوم بارداری ممکن است چنین تغییراتی در سینه ایجاد شود:

آرئول تیره‌تر

منظور از آرئول، هاله تیره رنگ اطراف نوک سینه‌هاست. در طول سه ماهه دوم و سوم، این قسمت از سینه ممکن است بزرگتر و تیره‌تر می‌شوند.

تیره شدن آرئول‌ها احتمالا به دلیل تغییرات هورمونی هستند. در اغلب مواقع پس از شیردهی، هاله به رنگ قبل از بارداری باز می‌گردد. 

با این حال یک یا دو درجه تیره‌تر از آنچه که قبل از بارداری بود، باقی خواهد ماند.

برجستگی در آرئول

بارداری باعث ایجاد برجستگی‌های کوچک و بدون درد بر هاله سینه می‌شود. این برجستگی‌ها، به عنوان غده مونتگومری شناخته می‌شود که ماده‌ای چرب ترشح می‌کند و در نهایت باعث ایجاد شیردهی آسان‌تر خواهد شد.

ترشح از نوک سینه

برخی از افراد در سه ماهه دوم بارداری متوجه ترشحاتی از نوک سینه می‌شوند. برای برخی دیگر چنین حالتی ممکن است تا سه ماهه سوم یا بعد زایمان رخ ندهد.

امکان ترشح از نوک سینه در هر زمین وجود دارد. اما زمانی که سینه‌ها تحریک می‌شوند، احتمال ترشح از نوک سینه بیشتر است. 

این ترشحات غلیظ و زردرنگ آغوز نام دارد. آغوز عملکرد ایمنی نوزادان در مراحل اولیه شیردهی تقویت می‌کند.

توده‌های سینه

معمولا ایجاد چنین توده‌ای در سینه طی بارداری جای نگرانی ندارد. این موارد اغلب گالاکتوسل هستند که باعث مسدود شدن مجاری شیر شده‌اند یا فیبروآدنوم که توده‌های خوش‌خیم پستان هستند.

با این حال مهم است که در صورت ایجاد هر توده‌ای، با بهترین متخصص زنان کرج مشورت کنید. 

اگرچه خطر ابتلا به سرطان سینه در بارداری به خصوص در افراد زیر ۳۵ سال کم است؛ اما، بارداری می‌تواند روند تشخیص و درمان را دشوارتر کند.

ترشح از نوک سینه
ترشح از نوک سینه

تغییرات سینه در سه ماه سوم بارداری

هفته‌های ۲۸ تا ۴۰ بارداری می‌تواند منجر به چنین تغییراتی شود:

ادامه رشد سینه و تغییرات دیگر

بسیاری از تغییرات سینه که در سه ماهه اول و دوم بارداری رخ می‌دهد، در ماه‌های آخر بارداری نیز ادامه می‌یابد. 

سینه‌ها بزرگ‌تر و سنگین‌تر می‌شوند، نوک سینه‌ها ممکن است به تیره‌تر شدن ادامه دهند و آغوز به طور مکرر نشت داشته باشد.

استرچ مارک یا ترک پوستی

رشد سریع سینه باعث کشیدگی پوست سینه می‌شود که در نهایت علائمی مانند ترک پوستی را به همراه دارد. 

تحقیقات نشان می‌دهد که ۵۰ تا ۹۰ درصد از افراد باردار، دارای علائم کشش پوست روی سینه‌ها، شکم و ران‌های خود هستند.

خطوط ناشی از کشیدگی پوست، در ماه‌های ۶ و ۷ بارداری ایجاد می‌شوند؛ اما، ممکن است قبل یا بعد از این مدت نیز مشاهده شوند.

تولید شیر

تغییرات پستان به نوزاد متولد شده این امکان را می‌دهد تا شیر بخورد. با این حال در صورتی که فردی تغییرات چشمگیری را در سینه خود مشاهده نمی‌کند، نباید نگران توانایی تغذیه به نوزاد خود باشد.

در حقیقت تغییرات نوک سینه و سینه نشان‌دهنده توانایی فرد در تولید شیر یا شیردهی نیست. پس از زایمان یا گاهی قبل از آن، سینه‌ها مقدار کمی آغور تولید می‌کنند. این مایع به تقویت سیستم ایمنی کودک کمک می‌کند.

پس از مدت کمی، سینه‌ها به جای آغوز شروع به تولید شیر می‌کند. تولید شیر مادر معمولا بین ۵ روز تا ۲ هفته بعد از زایمان شروع می‌شود.

راهکارهایی برای کاهش علائم تغییرات سینه در بارداری

بسیاری از افراد طی بارداری دچار تغییراتی آزاردهنده در سینه می‌شوند. خوشبختانه راهکارهای زیادی وجود دارد که می‌تواند شرایط برای خانم راحت‌تر کند، این موارد به شرح زیر است:

استفاده از پد سینه برای جلوگیری از نشتی

برای خانم‌هایی که نشت آغوز دارند، استفاده از پد سینه توصیه می‌شود. این پدها به صورت یکبار مصرف یا برای چندین‌بار قابل استفاده هستند.

استفاده از لوسیون‌ها و روغن‌ها

استفاده از لوسیون و روغن سینه سفتی و خارش سینه را تسکین می‌دهد. تحقیقاتی که در این خصوص انجام شده است، نشان می‌دهد که استفاده از روغن‌ها از ترک‌های پوستی جلوگیری نمی‌کند.

برخی دیگر بر این باورند تغییرات پوستی معمولا پس از تولد نوزاد برطرف می‌شود.

درمان انسداد مجاری شیر

در صورت مسدود بودن مجاری شیر می‌توانید با استفاده از کمپرس گرم نواحی دردناک و مسدود سینه را درمان کنید.

ماساژ دادن نیز در این مواقع می‌تواند بسیار مفید و کارساز باشد. باید سینه را از قسمتی که احساس درد وجود دارد، به سمت نوک سینه ماساژ دهید.

بررسی سینه برای وجود هرگونه توده

در طی بارداری به هدف بررسی هرگونه توده و برجستگی در سینه، باید سینه‌های خود را به طور به منظم بررسی کنید و هرگونه علائم نگران کننده با پزشک در میان بگذارید.

معمولا در چنین مواقعی توده خوش خیم است یا به دلیل مسدود شدن مجاری شیر رخ می‌دهد.

بررسی سینه برای وجود هرگونه توده
بررسی سینه برای وجود هرگونه توده

نکات استفاده از سوتین

انتخاب یک سوتین مناسب یکی از بهترین راهکارهایی است که می‌توانید برای کاهش ناراحتی سینه طی دوران بارداری داشته باشید. هنگام خرید سوتین باید نوعی را انتخاب کنید که:

  • بدون سیم باشد.
  • از جنس پنبه باشد.
  • هیچ طراحی و درزی در نزدیکی نوک سینه قرار نگیرد.
  • سوتین با توجه به تغییرات سایز قابل تنظیم باشد.
  • بند پهن داشته باشد.
  • سینه‌های شما را به خوبی نگهدارد.

به طور مثال سوتین‌های ورزشی بهترین گزینه برای بارداری هستند. بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند با نزدیک شدن به تاریخ زایمان، سوتین‌های شیردهی را خریداری کنند.

تهیه سوتین شیردهی نیز برای دوران بارداری و هنگام خواب گزینه مناسبی است.

تغییرات سینه پس از بارداری

پس از تولد، سینه‌های فرد به دلیل تولید شیر اندازه بزرگ خود را حفظ می‌کنند و پس از قطع شیردهی، معمولا سینه و نوک سینه به اندازه، شکل و رنگی طبیعی خود تغییر خواهند کرد.

برای برخی از افراد این تغییرات به سرعت ایجاد می‌شود و برای برخی دیگر نیز زمان‌بر است. با این حال بسیاری نیز هستند که متوجه می‌شوند سینه‌هایشان هرگز ظاهر قبل از بارداری خود را ندارد.

برخی مواقع بعد از بارداری سینه‌ها آویزان‌تر به نظر می‌رسند. چنین تغییری در این افراد بیشتر مشاهده می‌شود:

  • شاخص توده بدنی بالا
  • تجربه چندین بارداری
  • داشتن سینه‌های بزرگ قبل از بارداری

عفونت واژن

عفونت واژن چه علائمی‌ دارد

عفونت واژن یا واژینیت به بیماری‌های مختلفی گفته می‌شود که باعث ایجاد عفونت یا التهاب واژن خواهد شد.

عفونت واژن می‌تواند به دلایل متفاوتی در افراد ایجاد شود و بیماری نسبتا رایجی است و ممکن است در هر زمانی رخ دهد؛ اما، طی مدت سال‌های باروری یا تا اوایل ۴۰ سالگی بیشتر مشاهده می‌شود.

ممکن است بدون رابطه جنسی دچار عفونت واژن شوید، در واقع این نکته را در نظر داشته باشید که واژینیت مانند عفونت‌های مقاربتی (STI) نیست. 

با این حال ممکن است گاهی برخی از فعالیت‌های جنسی در ایجاد عفونت واژن تاثیرگذار باشد.

علائم عفونت واژن

این عارضه ممکن است باعث ایجاد علائم قابل توجهی نشود. در صورتی که بیمار علائمی‌ داشته باشد، موارد احتمالی شامل موارد زیر است:

  • خارش و سوزش واژن
  • احساس درد و ناراحتی در واژن
  • ملتهب شدن پوست یا تورم در اطراف واژن و فرج
  • تغییر در میزان ترشحات واژن
  • درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
  • احساس درد در حین رابطه جنسی
  • خونریزی واژینال یا لکه بینی

ممکن است فردی تنها یک یا چند مورد از علائم ذکر شده از عفونت واژن را داشته باشد. در صورتی که علائم ظرف چند روز برطرف نشد یا بدتر شد، حتما باید برای تشخیص و درمان به بهترین متخصص زنان کرج مراجعه کنید.

آشنایی با انواع عفونت‌ واژن

انواع عفونت‌های واژن علائم مختلفی دارند که می‌تواند تشخیص را برای شما سخت‌تر کند. هر نوع عفونت چند علائم به خصوصی دارد که در ادامه برای شما ذکر خواهیم کرد:

واژینوز باکتریایی (BV)

این نوع از عفونت منجر به ترشحات نازک خاکستری مایل به سفید، زرد یا سبز رنگ می‌شود. این نوع از ترشحات می‌تواند بوی بدی داشته باشد که بعد از رابطه جنسی شدت بو بدتر خواهد شد. در این مواقع ممکن است بیمار خارش نداشته باشد.

عفونت‌های قارچی

این نوع عفونت معمولا شامل علائمی مانند خارش واژن و فرج، درد و سوزش می‌شود. همچنین ممکن است متوجه تورم در لابیا یا پوست قسمت بیرونی واژن شوید. ترشحات واژن در این بیماری سفید و توده‌ای است.

عفونت قارچی
عفونت قارچی

تریکومونیازیس

این عفونت منجر به خارش و بوی بد واژن می‌شود. ترشحات به‌صورت کف‌دار و به رنگ زرد مایل به سبز است. همچنین افراد ممکن است متوجه تورم، تحریک و التهاب در واژن نیز بشوند.

از سایر علائم تریکومونیازیس می‌توان به درد هنگام رابطه جنسی، درد زیر شکم و سوزش و درد هنگام ادرار اشاره کرد.

واژینیت آتروفیک

این مورد عفونت نیست؛ اما، احتمال ابتلا به عفونت‌های واژن و UTI را افزایش می‌دهد. با وجود آتروفی واژن ممکن است علائمی را شاهد باشید که شبیه به سایر عفونت‌هاست، علائمی مانند: 

  • خارش واژن
  • سوزش
  • خشکی
  • تغییر در ترشحات

عفونت واژن چگونه درمان می‌شود؟

درمانی که برای این عارضه در نظر گرفته می‌شود بسته به عوامل ایجاد عفونت، متفاوت است. راهکارهای درمانی احتمالی که برای افراد در نظر گرفته می‌شود به شرح زیر است:

  • مترونیدازول یا کلیندامایسین برای درمان عفونت باکتریایی
  • کرم یا شیا‌ف‌های ضد قارچ برای درمان عفونت قارچی
  • قرص مترونیدازول یا تینیدازول برای درمان تریکومونیازیس
  • کرم یا قرص استروژن برای درمان خشکی واژن و سوزش همراه با واژینیت آتروفیک

متخصصین توصیه می‌کنند که از مواد محرک مانند صابون قوی یا معطر، تامپون یا پدهای معطر و دوش واژینال باید خودداری شود.

علت ایجاد عفونت واژن چیست

این عارضه زمانی ایجاد می‌شود، که عاملی در تعادل باکتری‌ها و قارچ‌ها در واژن تاثیر بگذارد. در ادامه علل شایع عفونت واژن را برای شما ذکر خواهیم کرد:

عفونت‌های باکتریایی

رشد بیش از حد باکتری‌های طبیعی در واژن می‌تواند باعث ایجاد این نوع از عفونت واژن شود. با وجود اینکه عفونت باکتریایی (BV) به عنوان یک بیماری مقاربتی در نظر گرفته نمی‌شود، اما تماس جنسی منجر به رشد بیش از حد باکتری می‌شود و شانس ابتلا به این نوع از عفونت را افزایش می‌دهد.

عفونت‌های قارچی

این عارضه معمولا توسط قارچی به نام کاندیدا ایجاد می‌شود. عوامل مختلفی می‌تواند تعداد باکتری‌های ضد قارچ را در واژن کاهش دهد و منجر به رشد بیش از حد قارچ‌ها شود از جمله: 

  • آنتی بیوتیک‌ها
  • تغییرات هورمونی 
  • سیستم ایمنی ضعیف
  • استرس

تریکومونیازیس

انگل تک یاخته‌ای باعث ایجاد این نوع از عفونت واژن می‌شود. اکثر افراد با رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بدون کاندوم به عفونت تریکومونیازیس مبتلا می‌شوند.

از سایر موارد احتمالی نادر که منجر به چنین عفونتی می‌شود، می‌توان به استفاده از حوله‌های مشترک، استخر، لباس‌های مرطوب و… اشاره کرد.

آتروفی واژن

این وضعیت معمولا پس از یائسگی ایجاد می‌شود؛ با این حال امکان ایجاد این عارضه زمان شیردهی یا هر زمان دیگری که کاهش استروژن را تجربه می‌کنید، رخ می‌دهد. 

کاهش سطح هورمون باعث خشکی واژن می‌شود که التهاب واژن را به همراه دارد.

آتروفی واژن
آتروفی واژن

دوش واژینال

شستن واژن با مخلوطی از آب و سرکه، جوش شیرین، نمک یا سایر مواد ضدعفونی‌کننده راه مناسبی برای تمیز نگه داشتن واژن به نظر می‌رسد.

اما، حقیقتی که وجود دارد این است که ساختار واژن به‌طوری است که می‌تواند به راحتی خود را تمیز نگه دارد. 

این حالت باکتری‌های سالم را در واژن کاهش می‌دهد و احتمال ایجاد عفونت واژن افزایش پیدا خواهد کرد.

استفاده از صابون، شستشوی بدن و عطر

شستن واژن با صابون و بدن یا اسپری کردن عطر می‌تواند PH طبیعی واژن را مختل کند. تنها باید واژن با آب معمولی شسته شود. 

هر محصول یا عطری می‌تواند باکتری‌های سالم واژن را از بین ببرد و احتمال عفونت را افزایش دهد.

داروهای ضد بارداری اسپرم کش

این روش پیشگیری از بارداری که مستقیما در واژن قرار می‌دهید، می‌تواند منجر به تحریک و التهاب واژن شود و احتمال ایجاد عفونت را افزایش دهد.

بیشتر بخوانید: راه‌های جلوگیری از بارداری

پوشیدن لباس‌های تنگ

استفاده از لباس زیر تنگ که امکان رد و بدل شدن هوا را ندارد، می‌تواند باعث ایجاد رطوبت و جلوگیری از جریان هوا شود که در نهایت تحریک واژن را به همراه دارد و باعث تشدید عفونت خواهد شد.

مواد شوینده و نرم کننده 

شوینده‌های معطر و نرم‌کننده لباس می‌تواند باعث تغییر PH واژن شود و زمینه ایجاد عفونت واژن را فراهم می‌کند.

عفونت واژن چه علائمی‌ دارد

عفونت واژن یا واژینیت به بیماری‌های مختلفی گفته می‌شود که باعث ایجاد عفونت یا التهاب واژن خواهد شد.

عفونت واژن می‌تواند به دلایل متفاوتی در افراد ایجاد شود و بیماری نسبتا رایجی است و ممکن است در هر زمانی رخ دهد؛ اما، طی مدت سال‌های باروری یا تا اوایل ۴۰ سالگی بیشتر مشاهده می‌شود.

ممکن است بدون رابطه جنسی دچار عفونت واژن شوید، در واقع این نکته را در نظر داشته باشید که واژینیت مانند عفونت‌های مقاربتی (STI) نیست. 

با این حال ممکن است گاهی برخی از فعالیت‌های جنسی در ایجاد عفونت واژن تاثیرگذار باشد.

علائم عفونت واژن
علائم عفونت واژن

علائم عفونت واژن

این عارضه ممکن است باعث ایجاد علائم قابل توجهی نشود. در صورتی که بیمار علائمی‌ داشته باشد، موارد احتمالی شامل موارد زیر است:

  • خارش و سوزش واژن
  • احساس درد و ناراحتی در واژن
  • ملتهب شدن پوست یا تورم در اطراف واژن و فرج
  • تغییر در میزان ترشحات واژن
  • درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
  • احساس درد در حین رابطه جنسی
  • خونریزی واژینال یا لکه بینی

ممکن است فردی تنها یک یا چند مورد از علائم ذکر شده از عفونت واژن را داشته باشد. در صورتی که علائم ظرف چند روز برطرف نشد یا بدتر شد، حتما باید برای تشخیص و درمان به بهترین متخصص زنان کرج مراجعه کنید.

آشنایی با انواع عفونت‌ واژن

انواع عفونت‌های واژن علائم مختلفی دارند که می‌تواند تشخیص را برای شما سخت‌تر کند. هر نوع عفونت چند علائم به خصوصی دارد که در ادامه برای شما ذکر خواهیم کرد:

واژینوز باکتریایی (BV)

این نوع از عفونت منجر به ترشحات نازک خاکستری مایل به سفید، زرد یا سبز رنگ می‌شود. این نوع از ترشحات می‌تواند بوی بدی داشته باشد که بعد از رابطه جنسی شدت بو بدتر خواهد شد. در این مواقع ممکن است بیمار خارش نداشته باشد.

عفونت‌های قارچی

این نوع عفونت معمولا شامل علائمی مانند خارش واژن و فرج، درد و سوزش می‌شود. همچنین ممکن است متوجه تورم در لابیا یا پوست قسمت بیرونی واژن شوید. ترشحات واژن در این بیماری سفید و توده‌ای است.

تریکومونیازیس

این عفونت منجر به خارش و بوی بد واژن می‌شود. ترشحات به‌صورت کف‌دار و به رنگ زرد مایل به سبز است. همچنین افراد ممکن است متوجه تورم، تحریک و التهاب در واژن نیز بشوند.

از سایر علائم تریکومونیازیس می‌توان به درد هنگام رابطه جنسی، درد زیر شکم و سوزش و درد هنگام ادرار اشاره کرد.

درمان عفونت واژن
درمان عفونت واژن

واژینیت آتروفیک

این مورد عفونت نیست؛ اما، احتمال ابتلا به عفونت‌های واژن و UTI را افزایش می‌دهد. با وجود آتروفی واژن ممکن است علائمی را شاهد باشید که شبیه به سایر عفونت‌هاست، علائمی مانند: 

  • خارش واژن
  • سوزش
  • خشکی
  • تغییر در ترشحات

عفونت واژن چگونه درمان می‌شود؟

درمانی که برای این عارضه در نظر گرفته می‌شود بسته به عوامل ایجاد عفونت، متفاوت است. راهکارهای درمانی احتمالی که برای افراد در نظر گرفته می‌شود به شرح زیر است:

  • مترونیدازول یا کلیندامایسین برای درمان عفونت باکتریایی
  • کرم یا شیا‌ف‌های ضد قارچ برای درمان عفونت قارچی
  • قرص مترونیدازول یا تینیدازول برای درمان تریکومونیازیس
  • کرم یا قرص استروژن برای درمان خشکی واژن و سوزش همراه با واژینیت آتروفیک

متخصصین توصیه می‌کنند که از مواد محرک مانند صابون قوی یا معطر، تامپون یا پدهای معطر و دوش واژینال باید خودداری شود.

علت ایجاد عفونت واژن چیست

این عارضه زمانی ایجاد می‌شود، که عاملی در تعادل باکتری‌ها و قارچ‌ها در واژن تاثیر بگذارد. در ادامه علل شایع عفونت واژن را برای شما ذکر خواهیم کرد:

عفونت‌های باکتریایی

رشد بیش از حد باکتری‌های طبیعی در واژن می‌تواند باعث ایجاد این نوع از عفونت واژن شود. با وجود اینکه عفونت باکتریایی (BV) به عنوان یک بیماری مقاربتی در نظر گرفته نمی‌شود، اما تماس جنسی منجر به رشد بیش از حد باکتری می‌شود و شانس ابتلا به این نوع از عفونت را افزایش می‌دهد.

عفونت‌های قارچی

این عارضه معمولا توسط قارچی به نام کاندیدا ایجاد می‌شود. عوامل مختلفی می‌تواند تعداد باکتری‌های ضد قارچ را در واژن کاهش دهد و منجر به رشد بیش از حد قارچ‌ها شود از جمله: 

  • آنتی بیوتیک‌ها
  • تغییرات هورمونی 
  • سیستم ایمنی ضعیف
  • استرس

تریکومونیازیس

انگل تک یاخته‌ای باعث ایجاد این نوع از عفونت واژن می‌شود. اکثر افراد با رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بدون کاندوم به عفونت تریکومونیازیس مبتلا می‌شوند.

از سایر موارد احتمالی نادر که منجر به چنین عفونتی می‌شود، می‌توان به استفاده از حوله‌های مشترک، استخر، لباس‌های مرطوب و… اشاره کرد.

آتروفی واژن

این وضعیت معمولا پس از یائسگی ایجاد می‌شود؛ با این حال امکان ایجاد این عارضه زمان شیردهی یا هر زمان دیگری که کاهش استروژن را تجربه می‌کنید، رخ می‌دهد. 

کاهش سطح هورمون باعث خشکی واژن می‌شود که التهاب واژن را به همراه دارد.

دوش واژینال

شستن واژن با مخلوطی از آب و سرکه، جوش شیرین، نمک یا سایر مواد ضدعفونی‌کننده راه مناسبی برای تمیز نگه داشتن واژن به نظر می‌رسد.

اما، حقیقتی که وجود دارد این است که ساختار واژن به‌طوری است که می‌تواند به راحتی خود را تمیز نگه دارد. 

این حالت باکتری‌های سالم را در واژن کاهش می‌دهد و احتمال ایجاد عفونت واژن افزایش پیدا خواهد کرد.

استفاده از صابون، شستشوی بدن و عطر

شستن واژن با صابون و بدن یا اسپری کردن عطر می‌تواند PH طبیعی واژن را مختل کند. تنها باید واژن با آب معمولی شسته شود. 

هر محصول یا عطری می‌تواند باکتری‌های سالم واژن را از بین ببرد و احتمال عفونت را افزایش دهد.

پیشگیری از عفونت واژن
پیشگیری از عفونت واژن

داروهای ضد بارداری اسپرم کش

این روش پیشگیری از بارداری که مستقیما در واژن قرار می‌دهید، می‌تواند منجر به تحریک و التهاب واژن شود و احتمال ایجاد عفونت را افزایش دهد.

بیشتر بخوانید: راه‌های جلوگیری از بارداری

پوشیدن لباس‌های تنگ

استفاده از لباس زیر تنگ که امکان رد و بدل شدن هوا را ندارد، می‌تواند باعث ایجاد رطوبت و جلوگیری از جریان هوا شود که در نهایت تحریک واژن را به همراه دارد و باعث تشدید عفونت خواهد شد.

مواد شوینده و نرم کننده 

شوینده‌های معطر و نرم‌کننده لباس می‌تواند باعث تغییر PH واژن شود و زمینه ایجاد عفونت واژن را فراهم می‌کند.

پولیپ رحم

پولیپ رحم چه علائم و درمانی دارد

پولیپ‌ رحم ساختاری است که به دیواره داخلی رحم متصل می‌شود و به داخل حفره رحم امتداد پیدا خواهد کرد.

رشد بیش از حد سلول‌ها در پوشش داخلی رحم (آندومتر) منجر به تشکیل پولیپ رحم می‌شود که به آن پولیپ آندومتر می‌گویند.

این پولیپ‌ها معمولا غیر سرطانی هستند، با این حال برخی از آنها می‌توانند سرطانی باشند یا در نهایت منجر به سرطان شوند (پولیپ‌های پیش سرطانی).

اندازه پولیپ رحم می‌تواند از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر به اندازه یک توپ گلف متغیر باشد.

ممکن است یک یا چند پولیپ رحم داشته باشید. پولیپ‌ها معمولا داخل رحم باقی می‌مانند، اما گاهی اوقات از دهانه رحم به سمت داخل واژن نیز می‌روند.

این عارضه بیشتر در خانم‌هایی رخ می‌دهد که یائسگی را پشت سر می‌گذارند یا به‌طور کامل گذرانده‌اند. با این حال امکان ابتلا در خانم‌های جوان‌تر نیز وجود دارد.

پولیپ رحم چه علائمی‌ دارد؟

علائم ناشی از این بیماری به شرح زیر است:

  • قاعدگی نامنظم، به این صورت که دوره‌های مکرر و غیر قابل پیش بینی با شدت متغیر
  • خونریزی بین دوره‌های قاعدگی
  • دوره‌های قاعدگی بیش از حد
  • خونریزی واژن بعد از یائسگی
  • ناباروری

برخی از خانم‌ها تنها خونریزی خفیف یا لکه بینی دارند و برخی دیگر هیچ علائمی ندارند.

درمان پولیپ رحم
درمان پولیپ رحم

زمانی که باید به پزشک مراجعه کنید

در صورت وجود چنین علائمی حتما باید متخصص زنان مراجعه کنید:

  • خونریزی واژن بعد از یائسگی
  • خونریزی بین دوره‌های قاعدگی
  • قاعدگی نامنظم

علت پولیپ رحم

عوامل هورمونی در ایجاد این بیماری نقش دارد. پولیپ‌های رحم به استروژن حساس هستند، در واقع به این صورت که در واکنش به استروژن، رشد می‌کنند.

عوامل خطر در ایجاد پولیپ رحم

مواردی که می‌تواند احتمال ایجاد این بیماری را افزایش دهد به شرح زیر است:

  • قبل یا بعد از یائسگی
  • فشار خون بالا
  • چاق بودن
  • مصرف تاموکسیفن، دارویی برای درمان سرطان سینه

پولیپ رحم چه عوارضی ایجاد می‌کند

پولیپ رحم ممکن است با ناباروری مرتبط باشد. اگر پولیپ رحم دارید و نمی‌توانید باردار شوید، با خارج کردن پولیپ شانس بارداری افزایش پیدا می‌کند، با این حال نمی‌توان به طور قطعی تایید کرد.

جلوگیری از پولیپ رحم
جلوگیری از پولیپ رحم

پولیپ رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اگر پزشک مشکوک به این بیماری باشد، ممکن است هر یک از این موارد را برای تشخیص و تایید بیماری در نظر بگیرد:

  • سونوگرافی ترانس واژینال
  • هیستروسکوپی
  • بیوپسی آندومتر

بیشتر پولیپ‌های رحم غیر سرطانی هستند. با این حال برخی از تغییرات پیش سرطانی رحم (هیپرپلازی آندومتر) یا سرطان رحم (کارسینوم آندومتر) به صورت پولیپ رحم ظاهر می‌شوند.

پزشک در این مواقع احتمالا برداشتن پولیپ را توصیه کند و نمونه‌ای از بافت را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می‌فرستد تا مطمئن شود که مبتلا به سرطان رحم نیستید.

پولیپ رحم چه درمانی دارد؟

برای درمان این عارضه پزشک ممکن است این راهکارهای درمانی را توصیه کند.

کنترل علائم

در صورتی که پولیپ رحم کوچک باشد و هیچ علائمی نداشته باشد، ممکن است خود به خود برطرف شود. در صورتی که پولیپ‌ها کوچک باشند، درمان ضرورتی ندارد و تنها باید این عارضه را کنترل کنید.

اما، اگر در معرض خطر سرطان رحم باشید، قطعا به درمان نیاز خواهید داشت.

درمان دارویی

برخی از داروهای هورمونی از جمله پروژستین‌ها و آگونیست‌های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین ممکن است علائم پولیپ را کاهش دهد.

اما، نکته‌ای که در خصوص این روش درمانی وجود دارد، این است که مصرف چنین داروهایی تنها یک راه حل کوتاه مدت است. 

در واقع تا زمانی که دارو مصرف می‌کنید، بهبود می‌یابد و پس از قطع مصرف دارو، عود خواهد کرد.

عمل جراحی

در طول هیستروسکوپی، ابزارهایی در محل مورد نظر وارد می‌شوند، در واقع وسیله‌ای که پزشک برای دیدن داخل رحم استفاده می‌کند و خارج کردن پولیپ‌ها را امکان‌پذیر می‌کند.

پولیپ خارج شده در طی عمل جراحی برای بررسی بیشتر به آزمایشگاه فرستاده خواهد شد.

اگر پولیپ رحم دارای سلول‌های سرطانی باشند، پزشک اقداماتی در خصوص مراحل بعدی درمان برای شما در نظر خواهد گرفت.

به ندرت ممکن است پولیپ رحم عود کند. در صورتی که بیماری عود کند، به درمان بیشتری برای رفع آن نیاز خواهد بود.

درمان پولیپ رحم
درمان پولیپ رحم

آیا راهکاری برای جلوگیری از پولیپ رحم وجود دارد؟

هیچ راهی برای جلوگیری از پولیپ رحم وجود ندارد. انجام معاینات منظم توسط بهترین متخصص زنان در کرج بسیار مهم است. 

عوامل خطر مانند مانند چاقی، فشار خون بالا یا مصرف تاموکسیفن برای درمان سرطان سینه ممکن است شانس ابتلا به پولیپ را افزایش دهد.

گاهی اوقات پولیپ‌های رحم پس از درمان عود می‌کنند و ممکن است به درمان بیشتری نیاز باشد.

قاعدگی دردناک

علت قاعدگی دردناک (دیسمنوره)

قاعدگی دردناک یا دیسمنوره می‌تواند دلایل مختلف داشته باشد. قاعدگی یا پریود زمانی رخ می‌دهد که پوشش داخلی رحم فرو می‌ریزد. در این مواقع وجود کمی‌ درد، گرفتگی و احساس ناراحتی در طول قاعدگی، کاملا طبیعی است.

اما، گاهی برخی از افراد درد بیش از حدی را تجربه می‌کنند که قادر به حضور در محل کار، مدرسه یا دانشگاه نیستند که قاعدگی دردناک زیادی را تجربه می‌کنند.

دیسمنوره اولیه در افرادی رخ می‌دهد که قبل و در حین قاعدگی درد را تجربه می‌کنند. در صورتی که ابتدا قاعدگی‌های معمولی و بدون مشکلی را تجربه می‌کردید اما پس از گذشت زمان دچار دردهای شدیدی شده‌اید، به عنوان دیسمنوره ثانویه شناخته می‌شود.

شرایطی مانند آندومتریوز یا فیبروم که رحم یا سایر اندام‌های لگنی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، می‌تواند باعث ایجاد چنین مشکلی شود.

علت ایجاد قاعدگی دردناک چیست

همیشه نمی‌توان علت ایجاد چنین مشکلی را مشخص کرد. برخ با توجه به شرایطی که دارند، بیشتر از سایر افراد در معرض خطر قاعدگی دردناک هستند که این موارد به شرح زیر است:

  • افراد زیر ۲۰ سال
  • داشتن سابقه خانوادگی پریودهای دردناک
  • مصرف سیگار
  • خونریزی شدید
  • قاعدگی نامنظم
  • عدم بارداری
  • رسیدن به بلوغ قبل از ۱۱ سالگی

هورمونی به نام پروستاگلاندین باعث انقباض ماهیچه‌ای در رحم شده و منجر به خارج شدن خون پوشش داخلی رحم می‌شود. چنین انقباضاتی می‌تواند درد و التهاب را به همراه داشته باشد.

سطح هورمون پروستاگلاندین درست قبل از شروع قاعدگی افزایش پیدا می‌کند. به‌طور کلی قاعدگی دردناک می‌تواند به دلیل ایجاد بیماری زمینه‌ای مانند چنین مواردی باشد:

سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

سندرم پیش از قاعدگی یک بیماری شایعی است که به دلیل تغییرات هورمونی در بدن ۱ تا ۲ هفته قبل از قاعدگی ایجاد می‌شود. علائم معمولا پس از شروع خونریزی برطرف می‌شود.

سندرم پیش از قاعدگی
سندرم پیش از قاعدگی

اندومتریوز

اندومتریوز وضعیت بسیار دردناکی است که در آن سلول‌های پوشش داخلی رحم در سایر قسمت‌های بدن معمولا روی لوله فالوپ، تخمدان‌ها یا بافت پوشاننده لگن رشد می‌کنند. این شرایط می‌تواند باعث قاعدگی دردناک شود.

فیبروم در رحم

فیبروم رحمی، تومورهای غیر سرطانی هستند که می‌تواند به رحم فشار وارد کند یا باعث قاعدگی و درد غیر طبیعی در افراد شود، با این حال ممکن است علائمی ایجاد نکند.

بیماری التهابی لگن (PID)

منظور از بیماری التهابی لگن، عفونت رحم، لوله‌های فالوپ یا تخمدا‌ن‌هاست که اغلب توسط باکتری‌های مقاربتی ایجاد می‌شود و در نهایت منجر به التهاب اندام‌های تولید مثل و درد خواهد شد.

آندومیوز

این نوعی بیماری نادر است که در این بیماری، پوشش داخلی رحم در دیواره عضلانی رحم رشد می‌کند و باعث التهاب، فشار و درد قاعدگی می‌شود.

همچنین این بیماری می‌تواند باعث پریودهای طولانی‌تر و سنگین‌تر نیز شود.

تنگی دهانه رحم

در این عوارض نادر، دهانه رحم به قدری کوچک و باریک است که باعث کند شدن جریان قاعدگی و افزایش فشار داخل رحم می‌شود که درد قاعدگی را به همراه خواهد داشت.

درمان خانگی قاعدگی دردناک

درمان‌های خانگی می‌تواند برای تسکین درد بسیار موثر باشد. انواع راهکارهای که می‌توانید در خانه امتحان کنید، به شرح زیر است:

  • استفاده از یک پد گرم‌کننده در ناحیه لگن یا کمر
  • ماساژ دادن شکم
  • حمام گرم
  • انجام تمرینات بدنی منظم
  • مصرف غذاهای سبک و مغذی
  • تمریناتی آرامبخش مانند یوگا
  • مصرف داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن چند روز قبل از شروع قاعدگی
  • پاهای خود را بالا نگه دارید یا با زانوهای خم شده دراز بکشید.
  • برای جلوگیری از نفخ، مصرف نمک، الکل، کافئین و شکر را کاهش دهید.
  • مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌ها:
  • ویتامین B-6
  • ویتامین B-1
  • ویتامین E
  • اسیدهای چرب امگا ۳
  • کلسیم
  • منیزیم
دیسمنوره
دیسمنوره

زمانی که باید به متخصص زنان مراجعه کنید

اگر قاعدگی دردناک در توانایی شما جهت انجام کارهای روزمره اختلال ایجاد کرده است، باید به بهترین متخصص زنان در کرج مراجعه کنید. 

در صورتی که هر یک از این موارد را تجربه کردید، با پزشک خود در میان بگذارید:

  • ادامه درد پس از گذاشتن IUD
  • حداقل سه دوره قاعدگی دردناک
  • خارج شدن لخته‌های خون
  • احساس گرفتگی همراه با اسهال و حالت تهوع
  • درد لگن بدون قاعدگی

گرفتگی ناگهانی یا درد لگن می‌تواند نشانه عفونت باشد. عفونت درمان نشده می‌تواند باعث ایجاد بافت اسکار شود که به لگن آسیب می‌رساند و ممکن است منجر به ناباروری در افراد شود.

اگر علائم عفونت دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید:

  • تب
  • درد شدید لگن
  • درد ناگهانی
  • ترشحات بدبو از واژن

قاعدگی دردناک چگونه تشخیص داده می‌شود؟

زمانی که به پزشک مراجعه می‌کنید، در خصوص سابقه پزشکی شما سوالاتی خواهد پرسید و معاینات فیزیکی را انجام می‌دهد.

معاینات فیزیکی برای بررسی هرگونه ناهنجاری در سیستم تولید مثل و بررسی علائم عفونت انجام می‌گیرد. 

در صورتی که پزشک مشکوک شود که یک اختلال زمینه‌ای باعث علائم شما شده است، آزمایش‌های تصویربرداری برای شما در نظر گرفته می‌شود که شامل موارد زیر است:

  • سونوگرافی
  • سی تی اسکن
  • ام آر آی

بسته به نتایج آزمایشات تصویربرداری، پزشک ممکن است لاپاراسکوپی را توصیه کند.

عفونت مقاربتی
عفونت مقاربتی

درمان پزشکی برای قاعدگی دردناک

اگر درمان خانگی درد قاعدگی را تسکین نمی‌دهد، گزینه‌های درمانی پزشکی برای شما در نظر گرفته می‌شود. درمانی که برای بیماران در نظر گرفته می‌شود، به شدت و علت اصلی درد بستگی خواهد داشت. 

اگر بیماری التهاب لگن یا عفونت‌های مقاربتی باعث قاعدگی دردناک شده باشد، پزشک آنتی بیوتیک برای رفع عفونت تجویز خواهد کرد.

احتمال تجویز برخی از داروها وجود دارد که این موارد به شرح زیر است:

  • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
  • سایر مسکن‌ها مانند استامینوفن
  • داروهای ضد افسردگی

همچنین ممکن است پزشک توصیه کند که کنترل بارداری هورمونی را امتحان کنید. کنترل بارداری هورمونی می‌تواند به صورت قرص، چسب، حلقه واژینال، تزریق، ایمپلنت یا IUD باشد.

هورمو‌ن‌ها از تخمک گذاری جلوگیری می‌کنند که می‌توانند در کاهش درد قاعدگی بسیار موثر باشند. جهت درمان اندومتریوز یا فیبروم رحم، جراحی می‌تواند بهترین گزینه درمانی باشد. اگر راهکارهای درمانی دیگر موثر نباشد، این روش می‌تواند یک گزینه درمانی باشد.

در نهایت اگر هیچ یک از روش‌های درمانی ذکر شده موثر نباشد، جراحی هیسترکتومی یا خارج کردن رحم برای بیمار در نظر گرفته می‌شود. در این مواقع فرد دیگر نمی‌تواند باردار شود.

به همین جهت این راهکار تنها برای افرادی انجام می‌شود که قصد بارداری نداشته و در اواخر سال باروری باشند.

عوارض بارداری

عوارض دوران بارداری چیست

اغلب بارداری‌ها بدون ایجاد هیچ عوارضی سپری می‌شود. با این حال برخی از زنان باردار عوارض دوران بارداری را تجربه می‌کنند که می‌تواند سلامت مادر و کودک را تحت تاثیر قرار دهد.

گاهی اوقات بیماری‌ها یا شرایط مزمنی که مادر قبل از بارداری داشته است، منجر به عوارض دوران بارداری می‌شود. برخی از عوارض نیز ممکن است هنگام زایمان رخ دهد.

تشخیص زودهنگام و مراقبت‌های دوران بارداری می‌تواند خطرات احتمالی در مادر و نوزاد را کاهش دهد. برخی از شایع‌ترین عوارض بارداری به شرح زیر است:

چه کسانی در معرض خطر عوارض دوران بارداری قرار دارند؟

اگر دچار بیماری مزمنی هستید با پزشک خود برای به حداقل رساندن هرگونه عوارض دوران بارداری صحبت کنید. گاهی اوقات ممکن است با توجه به شرایطی که دارید، نیاز به نظارت شما در بارداری باشد.

برخی از بیماری‌ها و شرایطی که می‌تواند در بارداری شما عوارض ایجاد کند، به شرح زیر است:

  • دیابت
  • سرطان
  • فشار خون بالا
  • عفونت‌ها
  • بیماری‌های مقاربتی از جمله HIV
  • مشکلات کلیوی
  • صرع
  • کم خونی

عوامل دیگری که ممکن است خطر ایجاد عوارض دوران بارداری را افزایش دهد، شامل موارد زیر است:

  • بارداری در سن ۳۵ سالگی یا بیشتر
  • بارداری در سنین پایین
  • داشتن اختلال مرتبط با خوردن مانند بی‌اشتهایی
  • سیگار کشیدن
  • استفاده از داروهای غیرقانونی
  • نوشیدن الکل
  • داشتن سابقه سقط جنین یا زایمان زودرس
  • حمل چند قلو مانند دو قلو یا سه قلو
زایمان زودرس
زایمان زودرس

شایع‌ترین عوارض دوران بارداری چیست؟

علائم طبیعی بارداری و علائم عوارض گاهی اوقات به سختی قابل تشخیص هستند. بسیاری از مشکلات به صورت خفیف رخ می‌دهد و پیشرفت نمی‌کنند. 

در صورتی که نگرانی در این باره دارید، با پزشک خود در میان بگذارید. از شایع‌ترین عوارضی که در بارداری تجربه می‌شود به شرح زیر است:

فشار خون بالا

فشار خون بالا زمانی رخ می‌دهد که شریان‌هایی که خون را از قلب به اندام‌ها و جفت می‌برند، باریک شوند. فشار خون بالا با بسیاری از عوارض دیگر مانند پره اکلامپسی همراه است. 

این مشکل می‌تواند شما را در معرض زایمان زودرس قرار دهد. همچنین کنترل فشار خون با مصرف دارو در دوران بارداری در شرایطی که نوزادانی با جثه بزرگ متولد می‌شوند، بسیار مهم است.

دیابت بارداری

دیابت بارداری باعث افزایش سطح قند خون بیشتر از حد طبیعی می‌شود. برخی از خانم‌ها باید برای کنترل سطح قند خون، برنامه غذایی خود را تغییر دهند.

برخی دیگر ممکن است برای کنترل سطح قند خون نیاز به استفاده از انسولین داشته باشند. دیابت بارداری معمولا بعد از بارداری برطرف می‌شود.

پره اکلامپسی

پره اکلامپسی یا مسمومیت بارداری از دیگر عوارض دوران بارداری است. این عارضه بعد از ۲۰ هفته اول بارداری رخ می‌دهد و باعث فشار خون بالا و ایجاد مشکل در کلیه می‌شود.

معمولا درمانی که برای جلوگیری از پیشرفت این بیماری در نظر گرفته می‌شود، زایمان مادر است. اگر در هفته ۳۷ تا ۴۰ بارداری باشید، ممکن است پزشک زایمان را توصیه کند. 

در صورتی که زمان زایمان زود باشد، پزشک باید مادر و جنین را تحت کنترل داشته باشد.

آنها ممکن است دارویی برای کمک به کاهش فشار خون و کمک به رشد کودک تجویز کنند، گاهی برخی از بیماران نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارند.

زایمان زودرس

زایمان زودرس زمانی رخ می‌دهد که قبل از هفته ۳۷ بارداری زایمان کنید. در واقع زودتر از این موعد، اندام‌های کودک شما مانند ریه و مغز به خوبی رشد نکرده‌اند. 

مصرف برخی از داروها می‌تواند زایمان زودرس را متوقف کند. به‌طور کلی پزشکان در این مواقع استراحت مطلق را به مادران توصیه می‌کنند تا کودک زودتر از زمان موعد متولد نشود.

پره اکلامپسی
پره اکلامپسی

سقط جنین

منظور از سقط جنین اتمام بارداری در ۲۰ هفتگی است. طبق تحقیقات انجام شده در این زمینه، مشخص شده است ۲۰ درصد از بارداری‌های سالم منتهی به سقط می‌شود.

گاهی اوقات قبل از اینکه خانم از بارداری مطلع شود، این اتفاق رخ می‌دهد. در بیشتر موارد سقط جنین قابل پیشگیری نیست.

در صورتی که اتمام بارداری بعد از هفته ۲۰ بارداری باشد، به عنوان مرده زایی شناخته می‌شود و در اکثر مواقع علت ایجاد چنین مشکلی مشخص نیست. مسائلی که منجر به مرده زایی می‌شود به شرح زیر است:

  • مشکلات مرتبط با جفت
  • بیماری‌های مزمن در مادر
  • عفونت‌ها

کم خونی

منظور از کم خونی، کمتر بودن تعداد گلبول‌های قرمز، از حد طبیعی است. اگر کم خونی دارید، ممکن است احساس خستگی و ضعف داشته باشید و رنگ پریده به نظر برسید.

کم خونی در بارداری ممکن است دلایل زیادی داشته باشد و پزشک باید علت اصلی این عارضه را در بارداری درمان کند.

مصرف مکمل‌های آهن و اسید فولیک در بارداری ممکن است کمک‌کننده باشد؛ زیرا، اکثر موارد کم خونی به دلیل کمبود آهن رخ می‌دهد.

عفونت‌ها

انواع عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و انگلی ممکن است بارداری را پیچیده کند. عفونت‌ها می‌توانند هم برای مادر و هم برای نوزاد بسیار مضر باشد، به همین جهت درمان به موقع بسیار مهم است. 

برخی از نمونه‌های عفونت در بارداری به شرح زیر است:

  • عفونت دستگاه ادراری
  • واژینوز باکتریال
  • سیتومگالوویروس
  • استرپتوکوک گروه B
  • ویروس هپاتیت B که ممکن است هنگام تولد به کودک منتقل شود.
  • آنفولانزا
  • توکسوپلاسموز، عفونت ناشی از انگل موجود در مدفوع یا خاک
  • عفونت قارچی
  • ویروس زیکا

با شستن مرتب دست‌ها می‌توانید از برخی عفونت‌ها جلوگیری کنید. با انجام واکسیناسیون از سایر موارد مانند ویروس هپاتیت B و آنفولانزا جلوگیری می‌شود.

زمانی که باید به پزشک مراجعه کنید

در صورتی که در بارداری با چنین عوارض دوران بارداری روبه‌رو شدید، به پزشک مراجعه کنید:

  • خونریزی از واژن
  • تورم ناگهانی در دست یا صورت
  • درد در شکم
  • تب
  • سردردهای شدید
  • سرگیجه
  • استفراغ مداوم
  • تاری دید

همچنین اگر فکر می‌کنید کودکان در سه ماهه سوم بارداری به‌طور ناگهانی کمتر از حد معمول حرکت می‌کند، باید به پزشک مراجعه کنید.

جلوگیری از عوارض بارداری
جلوگیری از عوارض بارداری

چگونه می‌توان از عوارض دوران بارداری جلوگیری کرد؟

همانطور که گفتیم همه عوارض قابل پیشگیری نیست. با این حال نکاتی وجود دارد که به بارداری سالم کمک می‌کند:

  • اگر به فکر بارداری هستید، حتما با پزشک مشورت داشته باشید تا به شما در جلوگیری از هرگونه عوارض احتمالی کمک کند.
  • یک رژیم غذایی سالم باید شامل مقدار زیادی میوه، سبزیجات، پروتئین بدون چربی و فیبر باشد.
  • ویتامین‌های دوران بارداری را روزانه مصرف کنید.
  • برای تمامی ویزیت‌های قبل و دوران بارداری به پزشک مراجعه کنید.
  • از مصرف سیگار خودداری کنید.
  • از مصرف الکل و مواد مخدر غیر قانونی خودداری کنید.
  • سطح استرس خود را با گوش دادن به موسیقی و انجام یوگا کاهش دهید.

کنترل استرس در بارداری

کنترل استرس در بارداری

استرس در بارداری بسیار شایع است. از آنجایی که تغییرات زیادی طی بارداری ایجاد می‌شود، می‌تواند عاملی در ایجاد استرس در بارداری باشد.

اگر مادری سطح بالایی از استرس را طی طولانی مدت تجربه کند، ممکن است باعث مشکلاتی مانند فشار خون بالا و بیماری قلبی شود. 

همچنین استرس طی این مدت احتمال تولد نوزاد نارس یا کم وزن را افزایش می‌دهد. به همین جهت توصیه می‌شود که به راهکارهای کنترل استرس توجه داشته باشید.

عواملی که باعث استرس در بارداری می‌شود؟

برخی از دلایل رایج استرس در بارداری به شرح زیر است:

  • مشکلاتی در بارداری مانند حالت تهوع صبحگاهی، یبوست، خستگی یا کمردرد بروز می‌کند.
  • تغییرات هورمونی و به دنبال آن تغییرات خلق و خو که کنترل استرس را سخت‌تر می‌کند.
  • ممکن است در خصوص زایمان، تولد یا نحوه مراقبت از کودک خود نگران باشید.
  • ممکن است به دلیل مشغله‌هایی که به واسطه شغل خود در چنین شرایطی دچار استرس شوید.
  • نگرانی در خصوص غذا خوردن خود یا هر مورد دیگری که بر کودک شما تاثیر می‌گذارد، می‌تواند ذهن شما را درگیر کند.
استرس در بارداری
استرس در بارداری

چگونه می‌توان استرس در بارداری را کنترل کرد؟

چندین نکته ساده در خصوص کنترل استرس وجود دارد که به شرح زیر است:

خواب کافی داشته باشید

هرچه خواب کافی داشته باشید، دچار استرس کمتری خواهید شد. در حقیقت تغییراتی که در ظاهر و سایز بدن ایجاد می‌شود، می‌تواند خواب را برای مادران بسیار چالش‌برانگیز کند. 

خواب برای سلامت جسمی و روانی بسیار مهم است و باید ۷ تا ۹ ساعت در طی شبانه روز بخوابید. راهکارهایی که به راحت‌تر خوابیدن شما در طی شبانه روز کمک می‌کند:

  • با این حال که بارداری می‌تواند منجر به خستگی شود اما سعی کنید در طول روز بیشتر از ۳۰ دقیقه نخوابید.
  • با نزدیک شدن به زمان خواب، مصرف کافئین را محدود کنید.
  • از غذاهایی که باعث افزایش سوء هاضمه و اختلال در خواب می‌شود مانند غذاهای سنگین، غذاهای پرچرب یا سرخ شده، مرکبات و نوشیدنی‌های گازدار خودداری کنید.
  • در طول روز کمی در معرض نور آفتاب قرار بگیرید و هنگام شب در اتاقی خنک و تاریک بخوابید.

به حمام بروید

حمام یکی از بهترین گزینه‌هایی است که می‌توانید برای کنترل استرس و اضطراب خود در نظر داشته باشید. علاوه بر این به کاهش درد عضلانی نیز کمک می‌کند.

این نکته را در نظر داشته باشید که باید حتما با آب ولرم دوش بگیرید نه با آب داغ، به خصوص اگر در سه ماهه اول بارداری هستید.

ورزش کنید

ورزش به ترشح اندورفین و جریان خون کمک می‌کند و همچنین ذهن شما را از مواردی که باعث ایجاد استرس می‌شود دور خواهد کرد. 

هر ورزشی برای خانم‌های باردار مناسب نیست، به همین جهت دقت داشته باشید که نوع بی‌خطر و مناسب با شرایطی که دارید را انتخاب کنید.

به‌طور مثال مواردی مانند یوگا، پیلاتس یا یک پیاده روی ساده برای خانم‌های باردار گزینه‌های بسیار خوبی هستند.

کنترل استرس با ورزش
کنترل استرس در بارداری با ورزش

ماساژ بگیرید

ماساژ دادن را باید به شخصی بسپارید که با توجه به شرایطی که دارید برای شما مشکل ساز نشود. نیازی نیست که حتما ماساژ دادن را به ماساژور بسپارید. 

می‌توانید از همسر خود بخواهید که شما را ماساژ ملایم دهد. به‌طور مثال ماساژ دادن شانه می‌تواند بسیار خوب باشد.

فشار کاری را کاهش دهید

اگر در طی بارداری سرکار می‌روید، ممکن است هر روز رفتن به سرکار و فشار شغلی کاری که دارید، منجر به استرس در شما شود. 

اگر رفت و آمدها برای شما استرس‌زا است، در صورت امکان، چند روزی را در هفته به صورت دورکاری کارهای خود را انجام دهید.

باید به خوبی از خود مراقبت کنید

  • باید به‌طور منظم غذاهای مغذی بخورید
  • استراحت کافی داشته باشید
  • به‌طور منظم ورزش کنید
  • از مواردی مانند الکل، سیگار یا مواد مخدر خودداری کنید.

از واکنش‌های منفی نسبت به استرس خودداری کنید

گاهی برخی از راهکارهایی که برای مقابله با استرس انجام می‌دهیم، تنها منجر به بدتر شدن مشکلات می‌شود. از واکنش‌های منفی جهت مقابله با استرس می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • دوری کردن از افراد
  • خوابیدن بیش از حد نیاز برای فرار از مشکلات
  • حذف وعده‌های غذایی یا خوردن غذاهای ناسالم
  • استفاده از الکل و تنباکو
خواب کافی در بارداری
خواب کافی برای کاهش استرس در بارداری

دیگر راهکارهایی که برای کاهش استرس در بارداری به شما توصیه می‌شود به شرح زیر است:

  1. در صورت داشتن استرس با پزشک خود صحبت کنید تا کمی آرام شوید آنها قطعا به شما خواهند گفت که این حالت موقتی است و برطرف می‌شود.
  2. غذاهای سالم بخورید، به اندازه کافی بخوابید و ورزش کنید.
  3. فعالیت‌هایی که اجباری به انجام آن ندارید را محدود کنید و از همسر خود بخواهید در کارهای خانه به شما کمک کند.
  4. مدیتیشن انجام دهید.
  5. مواردی را که منجر به استرس شما می‌شوند، شناسایی کنید و سعی در برطرف کردن آنها داشته باشید.

شیردهی

مواد غذایی مفید در شیردهی

مصرف مواد غذایی مفید در شیردهی همانند طی بارداری بسیار مهم است. همه خانم‌ها طی بارداری به تغذیه خود اهمیت می‌دهند؛ اما، در اغلب مواقع تغذیه مفید پس از شیردهی را نادیده می‌گیرند.

مصرف غذاهای سالم و مصرف ویتامین‌های مورد نیاز در بارداری بسیار مهم است. تحقیقات نشان می‌دهد که تغذیه با شیر مادر می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به برخی از بیماری‌هایی مانند دیابت و بیماری قلبی کمک کند.

اگر به کودک از شیر خودتان می‌دهید، باید مواد غذایی مفید در شیردهی را مصرف کنید که هم برای شما و هم برای کودکتان مفید باشد. شیردهی می‌تواند به حفظ انرژی و افزایش تولید شیر کمک کند.

بیشتر بخوانید: فواید شیردهی برای مادر و نوزاد

۱. آووکادو از مواد غذایی مفید در شیردهی

آووکادو یک منبع غذایی سالم و مفید برای مادران شیرده است. اغلب مادران به دلیل فعالیت و شیردهی، بسیار گرسنه هستند و زمان بسیار کمی برای تهیه و خوردن وعده غذایی دارند.

آووکادو نزدیک به ۸۰ درصد چربی دارد و علاوه بر تامین چربی‌های سالم برای بدن، به احساس سیری در شما کمک می‌کند. آووکادو همچنین منبع خوبی از ویتامین‌های گروه B، ویتامین K، فولات، پتاسیم، ویتامین C و ویتامین E است.

مواد غذایی مفید در شیردهی
مواد غذایی مفید در شیردهی

۲.  آجیل

از دیگر مواد غذایی مفید در شیردهی مصرف آجیل است. آجیل سرشار از مواد معدنی ضروری مانند آهن، کلسیم، روی، ویتامین K و ویتامین B است.

علاوه بر این، منبع سالمی از اسیدهای چرب ضروری و پروتئین است. آجیل علاوه بر ترکیب فوق‌العاده تغذیه‌ای که دارد، در بسیاری از موارد به عنوان مواد غذایی شیرده در نظر گرفته می‌شود.

۳.  لوبیا و حبوبات

لوبیا و حبوبات منابع خوبی از پروتئین، ویتامین، مواد معدنی و فیتواستروژن‌هاست. خوردن انواع لوبیا و حبوبات نه تنها برای سلامت عمومی بدن شما مفید است، بلکه برای شیردهی فواید زیادی دارد.

۴. سبزیجاتی با برگ سبز

اولین اقدامی‌ که در خصوص افزایش شیر مادر در نظر می‌گیرند، مصرف سبزیجات است. به طور کلی مصرف سبزیجات برای سلامت عمومی بدن بسیار مفید است.

سبزیجات برگ سبز حاوی فیتو استروژن است که تاثیرات مثبتی بر تولید شیر دارد و از مواد غذایی مفید برای شیردهی است.

بیشتر بخوانید: مقوی کردن شیر مادر با رعایت چند نکته

۵.  اوتمیل (جو دوسر)

برخی از مادران معتقدند که با مصرف جو دوسر شیرشان افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر این، بلغور جو دو سر آهن زیادی دارد. سطح پایین آهن در بدن می‌تواند منجر به کمبود شیر در بدن شود. بنابراین، باید به اندازه کافی مواد غذایی سرشار از آهن مصرف کنید.

۶.  دانه کدو تنبل

کافی است چند دانه از کدو تنبل مصرف کنید تا تمام آهن مورد نیاز شما تامین شود، به همین جهت توصیه می‌شود از این مواد مغذی طی روز مصرف کنید.

۷. انواع توت‌های قرمز

میوه‌هایی مانند تمشک یا توت فرنگی سرشار از ویتامین C است که منجر به تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود و همچنین برای رشد استخوان‌ها ضروری است.

تغذیه در شیردهی
تغذیه در شیردهی

۸.  زنجبیل

زنجبیل علاوه بر اینکه برای تهوع صبحگاهی مفید است، مصرف آن پس از زایمان نیز فواید زیادی دارد. در واقع با مصرف زنجبیل مقدار شیر شما افزایش پیدا می‌کند. سعی کنید زنجبیل را همراه با چای میل کنید و در برنامه روزانه خود داشته باشید.

۹. دانه‌های کنجد

دانه‌های کنجد سرشار از کلسیم هستند که یک ماده مغذی برای مادران شیرده و نوزادان است. مصرف سه قاشق غذاخوری از دانه‌های کنجد می‌تواند برای مادران شیرده بسیار مفید باشد.

۱۰.  ماهی سالمون

ماهی سالمون سرشار از پروتئین، امگا ۳، ویتامین B-12  و … بوده و یک چربی ضروری برای رشد سیستم عصبی کودک است.

۱۱.  گوشت گاو

گوشت گاو یک غذای غنی از آهن است. در صورت کمبود آهن در بدن، سطح انرژی و شیر شما به حداقل می‌رسد. با مصرف این مواد غذایی مفید در شیردهی می‌توانید آهن موردنیاز بدن را تامین کنید.

۱۲.  زردچوبه

با مصرف زردچوبه می‌توانید میزان شیر را افزایش دهید. همچنین زردچوبه خاصیت ضد التهابی دارد که به درمان و پیشگیری از ورم سینه‌ها کمک می‌کند.

۱۳. هویج

هویج حاوی بتاکاروتن است، نوعی آنتی اکسیدان که با خوردن آن به ویتامین A تبدیل می‌شود. این ماده مغذی برای بینایی، ایمنی و سلامت کلی بدن هم برای مادر و هم برای کودک بسیار مفید است.

۱۴.  برنج قهوه‌ای

کربوهیدرات‌های پیچیده موجود در غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای می‌تواند به افزایش انرژی کمک کند و جز مواد غذایی مفید در شیردهی باشد.

۱۵.  شیر

مطالعات نشان می‌دهد که خانم‌ها در شیردهی کمی از تراکم استخوان را از دست می‌دهند. در واقع اگر مادر شیرده در رژیم غذایی خود کلسیم کافی دریافت نکند، بدن کلسیم را از استخوان‌های بدن می‌گیرد تا آن را به کودک برساند.

تنها با نوشیدن یک لیوان شیر بدون چربی ۳۰ درصد از کلسیم مورد نیاز روزانه شما تامین می‌شود.

۱۶.  ماست یونانی

علاوه بر اینکه پروتئین موجود در ماست یونانی می‌تواند به شما کمک کند که مدت زمان بیشتری سیر بمانید و همچنین مواد غذایی عالی برای دریافت کلسیم است.

اهمیت مصرف شیر در شیردهی
اهمیت مصرف شیر در شیردهی

۱۷. سیب زمینی

شواهد مبنی بر آن است که مصرف سیب زمینی انرژی را افزایش می‌دهد و با خستگی مبارزه می‌کند و همچنین سرشار از ویتامین A است. همچنین یک ماده مغذی مفید برای رشد بینایی کودک، سیستم ایمنی و عملکرد اندام‌ها است.

۱۸.  تخم مرغ

تخم مرغ سرشار از مواد مغذی مانند ویتامین B-12 است که برای سیستم عصبی مفید خواهد بود. برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که B-12 ممکن است خلق و خو، انرژی و حافظه شما را تقویت کند.

سرطان واژن

علت و درمان سرطان واژن

سرطان واژن نوعی نادر از سرطان است که از واژن شروع می‌شود. واژن، لوله عضلانی است که رحم را به اندام تناسلی خارجی متصل می‌کند. سرطان واژن بیشتر در سلول‌هایی که سطح واژن را می‌پوشاند، رخ می‌دهد.

چندین نوع سرطان می‌تواند پیشرفت و به سایر نقاط واژن سرایت کند. معمولا سرطانی که از واژن شروع می‌شود (سرطان اولیه واژن) بسیار نادر است.

هرچه این بیماری در مراحل اولیه شناسایی شود، شانس درمان بیشتر خواهد بود. در حقیقت درمان سرطانی که به خارج از واژن گسترش پیدا کرده است، بسیار دشوارتر خواهد بود.

انواع سرطان واژن

سلول سنگفرشی

در این نوع سرطان، بیماری از پوشش واژن شروع می‌شود و به آرامی‌ توسعه پیدا می‌کند. طبق تحقیقات انجام شده تقریبا از هر ۱۰ مورد، ۹ مورد از این نوع هستند.

آدنوکارسینوم

این نوع، از سلول‌های غده واژن شروع می‌شود و دومین نوع شایع سرطان واژن است که بیشتر در خانم‌های بالای ۵۰ سال مشاهده می‌شود.

ملانوما

این نوع سرطان از سلول‌هایی شروع می‌شود که به پوست رنگ می‌دهد.

سارکوم

این نوع از دیواره‌های واژن شروع می‌شود و تنها درصد کمی از سرطان‌های واژن را تشکیل می‌دهد.

سرطان واژن در مراحل اولیه که تنها پوشش داخلی واژن را تحت تاثیری قرار می‌دهد، ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد و طی یک معاینه معمولی لگن تشخیص داده می‌شود.

انواع سرطان واژن
انواع سرطان واژن

سرطان واژن چه علائمی دارد؟

در صورتی که سرطان به بافت‌های دیگر گسترش پیدا کند، باعث ایجاد چنین علائمی می‌شود. از شایع‌ترین آنها، خونریزی غیر طبیعی واژینال در این مواقع است:

  • یائسگی
  • خونریزی حین یا بعد از رابطه جنسی
  • خونریزی بین قاعدگی
  • همچنین ممکن است خونریزی شدیدتر باشد یا بیش از حد ادامه داشته باشد.

از دیگر علائم این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ترشحات واژن آبکی، خونی یا همراه با بو است.
  • تکرر ادرار یا ادرار همراه با درد وجود دارد.
  • درد لگن به خصوص هنگام رابطه جنسی احساس می‌شود.
  • احساس توده در واژن
  • خارش مداوم در واژن
  • یبوست
  • وجود خون در مدفوع یا ادرار
  • کمردرد
  • پاهای متورم
  • فیستول در مرحله بعدی سرطان

این نکته را به یاد داشته باشید که این علائم ممکن است به دلیل بیماری‌های غیر از سرطان نیز باشد، به همین جهت بهتر است پس از مشاهده این موارد، برای بررسی بیشتر به پزشک مراجعه کنید.

علت سرطان واژن چیست و چه کسانی در معرض خطر این بیماری هستند؟

علت دقیق ایجاد این بیماری مشخص نیست؛ اما، به‌طور کلی سرطان واژن می‌تواند با موارد زیر مرتبط باشد:

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

این عفونت مقاربتی، شایع‌ترین علت سرطان واژن است. در اغلب مواقع این ویروس ضرری برای افراد ندارد؛ اما، در صورتی که عفونت به صورت مداوم و با انواع پرخطر باشد، می‌تواند در طول زمان منجر به سرطان شود.

سرطان دهانه رحم در گذشته

HPV اغلب باعث سرطان دهانه رحم می‌شود.

دی اتیل استیل بسترول (DES)

این دارو قبلا برای جلوگیری از سقط جنین به خانم‌های باردار داده می‌شد که امروزه مصرف آن متوقف شده است. به همین جهت علت سرطان واژن به دلیل مصرف این دارو بسیار نادر است.

درمان سرطان واژن
درمان سرطان واژن

از دیگر عوامل خطرساز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • سابقه هیسترکتومی چه توده خوش خیم و چه بدخیم باشد.
  • مصرف سیگار خطر ابتلا به سرطان واژن را بیش از دو برابر می‌کند.
  • در افراد کمتر از ۴۰ سال این بیماری بسیار نادر است؛ اما، تقریبا نیمی از موارد در خانم‌های بالای ۷۰ سال رخ می‌دهد.
  • بر اساس تحقیقات انجام شده سیستم ایمنی ضعیف می‌تواند در نتیجه شرایطی مانند HIV یا لوپوس باشد.
  • تغییراتی در سلول‌های پوشانده واژن که به عنوان نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن شناخته می‌شود.
  • سابقه سرطان به خصوص اگر با رادیوتراپی درمان شده باشید.
  • داشتن هر یک از این عوامل خطر به معنی ابتلا به سرطان واژن نیست و همچنین نداشتن هر یک از این موارد به این معنی نیست که ابتلا به سرطان واژن در شما غیر ممکن است.

چه کسانی به سرطان واژن مبتلا می‌شوند؟

سرطان واژن در خانم‌های ۶۰ ساله یا بالاتر، بسیار شایع‌تر است. تقریبا نیمی از مواردی که گزارش شده است در خانم‌های ۶۰ سال یا بیشتر رخ می‌دهد. 

آمارها نشان می‌دهد که تنها ۱۵ درصد از موارد گزارش شده در خانم‌های کمتر از ۴۰ سال مشاهده می‌شود.

سرطان واژن چگونه تشخیص داده می‌شود؟

ابتدا سابقه پزشکی شما را مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس معاینات لگنی را برای متوجه شدن علل احتمالی و علائم شما انجام می‌دهند. همچنین آزمایش پاپ اسمیر را برای بررسی سلول‌های غیر طبیعی در ناحیه واژن انجام خواهند داد.

اگر پاپ اسمیر سلول‌های غیر طبیعی را نشان دهد، پزشک کولپوسکوپی را انجام خواهد داد. این روشی است که در آن از یک ابزار بزرگ نمایی به نام کولپوسکوپی برای بررسی دیواره‌های واژن و دهانه رحم استفاده می‌شود تا متوجه شوند سلول‌های غیر طبیعی در کدام قسمت قرار دارند.

در صورتی که این نوع سرطان تشخیص داده شود، پزشک به احتمال زیاد MRI، سی تی اسکن یا اسکن PET را انجام می‌دهد تا متوجه شود که آیا سرطان به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است یا خیر.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت داشتن علائم مرتبط با سرطان واژن مانند خونریزی غیر طبیعی از واژن باید به پزشک مراجعه کنید. از آنجایی که این نوع از سرطان باعث ایجاد علائم نمی‌شود، باید به‌طور مکرر معاینات لگن را انجام دهید.

مراحل سرطان واژن

با تعیین مراحل متوجه می‌شوید که سرطان چقدر گسترش یافته است. چهار مرحله اصلی با اضافه یک مرحله پیش سرطانی واژن وجود دارد که این موارد به شرح زیر است:

نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن

نوعی پیش سرطان است. سلول‌های غیر طبیعی در پوشش واژن وجود دارد؛ اما، در حال رشد یا گسترش نیستند. در واقع در این مرحله سرطان وجود سرطان وجود ندارد.

مرحله ۱

سرطان در دیواره واژن وجود دارد.

مرحله ۲

سرطان به بافت کنار واژن گسترش یافته؛ اما، هنوز به دیواره لگن گسترش نیافته است.

مرحله ۳

سرطان بیشتر به داخل لگن و دیواره لگن گسترش یافته است. ممکن است به غدد لنفاوی مجاور نیز سرایت کرده باشد.

مرحله ۴

این مرحله، به دو مرحله فرعی تقسیم می‌شود:

  • در مرحله ۴A سرطان به مثانه، رکتوم یا هر دو گسترش یافته است.
  • در مرحله ۴B سرطان در سراسر بدن به اندام‌هایی مانند ریه‌ها، کبد یا غدد لنفاوی دورتر گسترش یافته است.
مراحل سرطان واژن
مراحل سرطان واژن

سرطان واژن چگونه درمان می‌شود؟

اگر سرطان در مرحله ۱ و در یک سوم بالایی واژن قرار دارد، ممکن است برای برداشتن تومور و ناحیه کوچکی از بافت سالم اطراف آن به جراحی نیاز باشد. این روش درمانی معمولا همراه با پرتو درمانی انجام خواهد گرفت.

رادیوتراپی رایج‌ترین روش درمانی مورد استفاده در تمامی مراحل سرطان واژن است. در برخی موارد ممکن است نیاز به شیمی درمانی نیز باشد.

اگر قبلا رادیوتراپی در ناحیه واژن انجام داده باشید، پزشک احتمالا عمل جراحی را توصیه می‌کند. بسته به اندازه، محل و حاشیه تومور ممکن است موارد زیر را طی عمل حذف کنند:

  • فقط تومور و ناحیه کوچکی از بافت سالم اطراف آن
  • بخشی یا تمام واژن
  • بیشتر اندام‌های تناسلی یا لگنی شما

سرطان در مرحله ۴B به‌طور کلی قابل درمان نیست؛ اما، با درمان می‌توان علائم را کاهش داد. در این مواقع ممکن است پزشک متخصص زنان کرج رادیوتراپی یا شیمی درمانی را توصیه کند.

راهکارهایی برای جلوگیری از سرطان واژن

هیچ راه مطمئن و مشخصی برای جلوگیری از این عارضه وجود ندارد. با این حال نکاتی را در ادامه برای شما ذکر خواهیم کرد که احتمال این بیماری را کاهش می‌دهد:

به‌طور منظم معاینه لگن و تست پاپ اسمیر را انجام دهید

با انجام این معاینات می‌توانید سرطان واژن را به موقع تشخیص دهید. زمانی که این بیماری در مراحل ابتدایی شناسایی شود، احتمال درمان آن بیشتر خواهد بود.

در خصوص واکسن HPV از پزشک خود سوال کنید

با زدن واکسن برای جلوگیری از عفونت HPV ممکن است خطر ابتلا به سرطان واژن و سایر سرطان‌های مرتبط با HPV کاهش یابد.

از مصرف سیگار خودداری کنید

سیگار از دیگر مواردی است که برای در امان ماندن از سرطان واژن باید از آن خودداری کنید.

فتق ناف در بارداری

فتق ناف در بارداری

زمان بارداری بدن دچار تغییرات زیادی می‌شود که یکی از این موارد نادر که در برخی از خانم‌های باردار مشاهده می‌شود، فتق ناف در بارداری است.

در اغلب مواقع چنین حالتی در بارداری جدی نیست و درصد کمی از آن می‌تواند جدی باشد. در صورت جدی بودن این مشکل، باید درمان فوری صورت گیرد.

منظور از فتق ناف در بارداری چیست؟

فتق ناف در بارداری هیچ ارتباطی با بند ناف کودک در حال رشد شما ندارد. در حقیقت این حالت مربوط به بند ناف شما قبل از تولد است.

ناف در همه افراد، در واقع نقطه‌ای است که بند ناف شما را به مادرتان متصل می‌کند. در واقع قسمتی که دیده نمی‌شود، شکاف ماهیچه‌های معده درست زیر ناف شماست.

پس از تولد این منافذ از طریق عضلات شکم بسته می‌شود. تنها چیزی که از بند ناف می‌ماند یک ناف داخلی یا بیرونی است.

گاهی اوقات تونل بین عضلات باز می‌ماند یا به اندازه کافی بسته نمی‌شود. اگر چربی یا بخشی از روده به ناحیه زیر ناف و عضلات ضعیف فشار بیاورد، فتق ناف ایجاد می‌شود.

علت فتق ناف در بارداری چیست

هنگام بارداری با رشد شکم و کودک، فشار بیشتری به شکم وارد می‌شود. ماهیچه‌های دیواره شکم با کشیده شدن در بارداری نازک‌تر و ضعیف‌تر می‌شوند.

با نیرویی که به شکم وارد می‌شود، عضلات ضعیف می‌تواند باعث فتق ناف در بارداری یا بدتر شدن آن شود.

طی بارداری رحم مانند یک بادکنک پر می‌شود. در سه ماهه دوم بارداری به ارتفاع ناف می‌رسد. همانطور که رحم متورم می‌شود، روده‌ها به آرامی به قسمت بالایی و پشتی معده فشار داده می‌شود.

به همین جهت فتق ناف در بارداری معمولا در سه ماهه اول رخ نمی‌دهد و از ماهه دوم به بعد شایع‌تر است.

علت فتق ناف در بارداری
علت فتق ناف در بارداری

در این مواقع بیشتر در معرض خطر فتق ناف در بارداری هستید:

  • قبل از بارداری فتق ناف داشتید.
  • ماهیچه‌های شکم به طور طبیعی ضعیف هستند.
  • به طور طبیعی عضلات شکم یا معده جدا یا باز شده‌اند.
  • اضافه وزن دارید.
  • مایعات اضافی در شکم یا بدن وجود دارد.

فتق ناف در بارداری چه علائمی دارد؟

این عارضه در بارداری ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد. تنها ممکن است متوجه برآمدگی یا تورم در اطراف ناف خود شوید. 

احتمال دارد فتق ناف به کوچکی یک انگور یا به بزرگی یک گریپ فروت باشد. علائم احتمالی شامل موارد زیر است:

  • تورم یا برآمدگی در اطراف ناف که هنگام سرفه بیشتر می‌شود.
  • فشار اطراف ناف
  • درد یا حساسیت در اطراف ناف

در موارد جدی ممکن است فتق ناف باعث ایجاد چنین علائمی‌ شود:

  • درد شدید
  • درد ناگهانی
  • استفراغ

فتق ناف در بارداری چه اثراتی بر مادر و نوزاد دارد؟

زمانی که فتق ناف جدی باشد، بخشی از روده می‌تواند پیچیده شود. چنین حالتی روده را بیش از حد فشرده می‌کند و جریان خون قطع می‌شود، درست مانند زمانی که یک شلنگ پیچ خورده باشد و جریان آب متوقف شود.

در بدترین حالت فتق ناف می‌تواند مانع از عملکرد صحیح هضم شده یا باعث عوارض خطرناک دیگری شود.

اگر در بارداری قبلی خود یا حتی قبل از بارداری دچار فتق ناف شده‌اید، ممکن است در این بارداری مجددا چنین اتفاقی رخ دهد.

این حالت از بارداری به کودک شما آسیبی نمی‌رساند. با این حال برای این که کودک شما در سلامت باشد، باید حتما سلامت خود را اولویت قرار دهید. 

فتق ناف جدی و بدون در نظر گرفتن درمان می‌تواند منجر به بیماری در شما شود.

درمان فتق ناف در بارداری
درمان فتق ناف در بارداری

درمان فتق ناف در بارداری

فتق ناف در بارداری اگر خفیف باشد، به هیچ درمانی نیاز ندارد. تورم اطراف ناف ممکن است فقط چربی باشد که به ماهیچه‌ها فشار وارد می‌کند. پس از زایمان نیز از بین می‌رود.

جراحی لاپاراسکوپی که شامل برش‌های کوچکی است و همراه با دوربین به کار برده می‌شود، گاهی برای رفع فتق ناف مورد نیاز خواهد بود.

در بیشتر موارد از بیهوشی عمومی استفاده می‌شود و شما چیزی احساس نخواهید کرد. درمان به میزان شدت این عارضه بستگی دارد.

اگر کوچک باشد و هیچ علائمی نداشته باشید، متخصص زنان و زایمان در کرج تصمیم می‌گیرد تا زمانی که کودک خود را به دنیا می‌آورید، صبر کنید.

اگر فتق بزرگ است یا باعث عوارضی مانند آسیب به روده یا سایر اندام‌ها می‌شود، ممکن است در اسرع وقت به جراحی نیاز داشته باشید.

در این مواقع توصیه می‌شود حتی در زمان بارداری فوری اقدامات درمانی را شروع کنید.

اکثر پزشکان توصیه می‌کنند در صورت عدم نیاز فوری به جراحی، تا سه ماه دوم بارداری صبر کنید. در موارد دیگر ممکن است فتق را در حین زایمان از طریق سزارین برطرف کنند.

روند بهبودی پس از درمان

پس از جراحی فتق ناف نباید تا ۶ هفته وزن بیش از ۵ کیلوگرم بلند کنید. در این صورت ممکن است فتق دوباره باز شود یا دوباره عود کند.

ممکن است پس از ترمیم فتق عضلات همچنان ضعیف باشند. ماهیچه‌های شکم نیز می‌توانند در بارداری از یکدیگر جدا شوند.

بعد از بهبودی کامل پس از جراحی و زایمان با پزشک یا فیزیوتراپ در خصوص بهترین راهکارها برای تقویت عضلات شکم گفتگو داشته باشید.

راهکارهایی برای پیشگیری از فتق ناف

فتق ناف در بارداری نادر است؛ اما، اگر در معرض چنین مشکلی هستید، باید به نکاتی در این باره توجه داشته باشید. 

یکی از مهم‌ترین موارد این است از بلند کردن اجسامی که به شکم فشار وارد می‌کند، خودداری کنید. از دیگر مواردی که باید در نظر داشته باشید به شرح زیر است:

  • لباسی گشاد بپوشید تا جریان خون به کافی در قسمت‌هایی مانند لگن و پاها وجود داشته باشد.
  • هنگام برخاستن از حالت نشسته یا دراز کشیده، باید از تکیه‌گاه برای کشیدن خود استفاده کنید.
  • از برداشتن وسیله‌های سنگین خودداری کنید.
  • از دستان خود برای کمک به توقف یا کنترل عطسه استفاده کنید.
  • تمریناتی مانند پیاده روی، حرکات کششی و یوگا سبک را انجام دهید.
جلوگیری از فتق ناف در بارداری
جلوگیری از فتق ناف در بارداری

کلام آخر

اگر فکر می‌کنید که فتق ناف در بارداری دارید، باید فورا به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید. فتق ناف در بارداری به دلیل فشار و وزن ناشی از بارداری می‌تواند شرایط را بدتر کند.

اگر درد یا استفراغ شدید دارید، حتما باید اقدامات اورژانسی صورت گیرد.

رابطه جنسی پس از زایمان

رابطه جنسی پس از زایمان

چگونگی رابطه جنسی پس از زایمان، از سوالات متداولی‌ست که از سوی زوجین پس از اتمام بارداری مطرح می‌شود. بارداری و زایمان تغییرات زیادی در بدن شما و همچنین زندگی جنسی شما ایجاد می‌کند.

تغییرات هورمونی پس از زایمان ممکن است بافت واژن را نازک و حساس‌تر کند. قسمت‌هایی از جمله واژن، رحم و دهانه رحم باید حالت طبیعی خود را به دست بیاورند تا بتوانید رابطه جنسی را شروع کنید.

چه مدت پس از زایمان می‌توان رابطه جنسی داشت؟

همانطور که گفتیم بدن شما پس از زایمان به استراحت نیاز دارد. هیچ زمان مشخصی برای شروع رابطه جنسی پس از زایمان وجود ندارد. 

با این حال اکثر پزشکان توصیه می‌کنند که چهار تا شش هفته پس از زایمان باید صبر کنید.

پس از اینکه پزشک به شما اجازه شروع فعالیت‌های جنسی را داد، ممکن است همچنان نیاز داشته باشید که فعالیت خود را به آرامی انجام دهید. 

علاوه بر ریکاوری فیزیکی، باید با وجود عضو جدید خانواده، با خواب کمتر و تغییرات ایجاد شده در برنامه خود سازگار شوید.

بیشتر بخوانید: رابطه جنسی در بارداری

رابطه جنسی پس از بارداری
رابطه جنسی پس از زایمان

زایمان چه تاثیری بر رابطه جنسی دارد؟

رابطه جنسی پس از زایمان احساس متفاوتی دارد. مطالعه‌ای که در این باره انجام شده است، نشان می‌دهد که ۸۳ درصد از خانم‌ها در سه ماه اول پس از زایمان مشکلات جنسی را تجربه می‌کنند.

با این حال هرچه از زمان زایمان می‌گذرد، مشکلات کمتر می‌شود. شایع‌ترین مشکلات مرتبط رابطه جنسی پس از بارداری به شرح زیر است:

  • خشکی واژن
  • بافت نازک واژن
  • از دست دادن خاصیت ارتجاعی در بافت واژن
  • پارگی پرینه یا اپیزیوتومی
  • خونریزی
  • شل شدن عضلات
  • درد
  • خستگی
  • کاهش میل جنسی

هورمون‌ها نقش مهمی ‌در بهبودی پس از زایمان و بازگشت به فعالیت جنسی طبیعی دارند.

در روزهای ابتدایی پس از زایمان، استروژن به سطح قبل از بارداری کاهش می‌یابد. در صورت شیردهی، سطح استروژن ممکن است کمتر از سطح قبل از بارداری باشد.

استروژن به مرطوب نگهداشتن واژن کمک می‌کند؛ بنابراین، سطح پایین این هورمون احتمال خشکی واژن را افزایش می‌دهد.

بافت خشک واژن منجر به تحریک، حتی خونریزی در طول رابطه جنسی می‌شود، چنین حالتی ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد.

زایمان طبیعی به‌طور موقت منجر به کشیده شدن عضلات واژن می‌شود. این عضلات به زمان برای بازگشت به حالت طبیعی نیاز دارد.

اگر در حین زایمان واژینال دچار پارگی پرینه یا اپیزیوتومی‌ شده‌اید، ممکن است روند بهبود طولانی‌تر شود. اگر مدت کمی پس از زایمان رابطه جنسی داشته باشید، احتمال ابتلا به عفونت افزایش پیدا می‌کند.

زایمان سزارین نیز می‌تواند بر حس واژن تاثیرگذار باشد. همین مسائل هورمونی می‌تواند بافت واژن را خشک و نازک کند و احتمالا رابطه جنسی دردناک شود.

جهت رابطه جنسی پس از زایمان سزارین نیز باید دوران نقاهت را بگذرانید؛ بنابراین، مطمئن شوید که محل برش قبل از شروع مجدد رابطه جنسی به درستی بهبود پیدا کند.

آیا خونریزی حین رابطه جنسی پس از زایمان طبیعی است؟

در هفته‌های بلافاصله پس از زایمان، احتمالا با بهبودی رحم، خونریزی منظمی را تجربه می‌کنید. رابطه جنسی ممکن است باعث از دست دادن خون اضافی شود.

به همین جهت ممکن است واژن در هفته‌های اولیه پس از زایمان خشک‌تر و حساس‌تر شود. چنین حالتی می‌تواند باعث نازک‌تر شدن ماهیچه‌ها و در نهایت پارگی یا آسیب شود.

حتی امکان التهاب و تورم واژن نیز وجود دارد، در این مواقع خونریزی غیرطبیعی نخواهد بود.

اگر خونریزی در حین رابطه جنسی طی ۴ تا ۶ هفته متوقف نشد یا بدتر شد، باید به بهترین متخصص زنان در کرج مراجعه کنید.

اثرات بارداری بر میل جنسی

اثرات بارداری و زایمان بر میل جنسی

هورمون‌های استروژن و پروژسترون برای این که کودک رشد خوب و سالمی ‌داشته باشد، لازم است. همچنین برای میل جنسی شما بسیار مهم و حیاتی هستند.

سطح این هورمون‌ها در بارداری بسیار بالاست. زمانی که کودک متولد می‌شود، سطح آن کاهش می‌یابد و به سطح قبل از بارداری باز می‌گردد.

در واقع کاهش این هورمون به این معنی است که ممکن است تا چند هفته هیچ تمایل جنسی نداشته باشید. به هر حال باید به مدت ۴ تا ۶ هفته منتظر بمانید؛ زیرا، طی این مدت بدن شما بهبود پیدا می‌کند.

برخی به مدت زمان طولانی‌تری، حتی به مدت ۶ ماه نیاز دارند. اگر در حال شیردهی هستید، ممکن است به زمان بیشتری برای بازگشت میل جنسی نسبت به خانم‌هایی که شیر نمی‌دهند، داشته باشید. زیرا، شیردهی سطح استروژن را پایین نگه می‌دارد.

نکاتی جهت بهبود رابطه جنسی پس از زایمان

جهت اینکه رابطه جنسی سالم و رضایت بخشی پس از زایمان و بارداری داشته باشید، باید به این نکات توجه کنید:

آهسته شروع کنید

در هفته‌های ابتدایی پس از زایمان که هیچ رابطه جنسی را شروع نکرده‌اید، ممکن است سخت باشد که مجدد همانند قبل از بارداری خود عمل کنید. 

برای اینکه مجددا رابطه خوبی را شروع کنید به صورت آهسته و با ماساژ دادن برای نزدیک‌تر شدن به یکدیگر کمک بگیرید.

پیش‌نوازی را افزایش دهید

باید به واژن اجازه دهید تا ترشحات طبیعی را برای شروع رابطه جنسی داشته باشد، که با پیش‌نوازی این امکان فراهم می‌شود.

از روان‌کننده‌ها استفاده کنید

ممکن است به روان‌کننده نیاز داشته باشید؛ زیرا، هورمون‌های شما مجددا تنظیم می‌شود. بهتر است روان‌کننده‌هایی بر پایه آب را به جای نوع روغنی انتخاب کنید.

تمرینات کگل را انجام دهید

تمرینات کگل به ترمیم بافت عضلات لگن کمک می‌کند. این تمرین می‌تواند به مشکلات پس از زایمان نیز مانند بی اختیاری کمک ‌کند. 

ورزش عضلات در بازگشت قدرت و احساس در واژن نیز موثر هستند. استقامت خود را با نگهداشتن طولانی‌تر افزایش دهید.

برای رابطه جنسی وقت بگذارید

با داشتن نوزادی جدید در خانه ممکن است شما و همسرتان زمان زیادی برای شروع یک رابطه جنسی پس از زایمان نداشته باشید. 

برای باهم بودن باید زمان مشخصی را در نظر بگیرید تا عجله‌ای نداشته باشید یا اینکه مضطرب نشوید.

تمرینات کگل
اثرات زایمان بر میل جنسی

کلام آخر

بارداری منجر به تغییرات فیزیکی زیادی در بدن شما می‌شوند. به همین جهت چهار تا شش هفته پس از زایمان به خود فرصت دهید تا مجددا رابطه جنسی داشته باشید.

در طی دوران نقاهت، رحم کوچک می‌شود، هورمون‌ها به سطح قبل از بارداری بر می‌گردند، عضلات قدرت و ثبات خود را به دست می‌آورند.

پس از اینکه پزشک رابطه جنسی پس از زایمان را اجازه داد، باید برای فعالیت جنسی خود وقت بگذارید.

اگر هرگونه درد یا علائمی را تجربه کردید، با پزشک خود در این باره صحبت کنید. رابطه جنسی دردناک ممکن است نشانه شرایط غیر مرتبط با بهبودی در بارداری باشد.