عوارض بارداری

افتادگی بند ناف در بارداری

در برخی از مواقع، قبل یا حین تولد بند ناف از طریق دهانه رحم به داخل واژن می‌رود، به این عارضه افتادگی بند ناف در بارداری یا پرولاپس بند ناف گفته می‌شود که نیاز به درمان فوری دارد تا فشار جنین به بند ناف، منجر به قطع اکسیژن نشود.

زمانی که چنین حالتی ایجاد می‌شود، بند ناف بین بدن نوزاد و استخوان‌های لگن تحت فشار قرار می‌گیرد.

منظور از افتادگی بند ناف چیست؟

بند ناف ساختار انعطاف‌پذیری دارد و شبیه به لوله است که در دوران بارداری جنین را به مادر متصل می‌کند. در واقع با وجود این بافت در بارداری، مواد مغذی به نوزاد منتقل می‌شود و مواد زائد از این طریق از بین می‌رود یا خارج می‌شود.

این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که بندناف از بین جنین و دهانه رحم به داخل واژن خارج شده باشد. افتادگی بند ناف ممکن است قبل یا در حین زایمان ایجاد شود.

عوارض افتادگی بند ناف
افتادگی بند ناف

افتادگی بند ناف چه عواقبی را در پی دارد؟

خوشبختانه این عارضه نادر است؛ اما، در صورت ایجاد چنین مشکلی می‌تواند برای مادر بسیار خطرناک باشد. 

هنگامی که چنین مشکلی حین زایمان رخ می‌دهد، بند ناف بین جنین و دهانه رحم قرار می‌گیرد و فشرده می‌شود که منجر به از دست دادن اکسیژن و حتی مرده زایی می‌شود.

علت افتادگی بند ناف چیست؟

از علل شایع افتادگی بند ناف می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • پارگی زودرس غشا
  • زایمان زودرس
  • بارداری چند قلو
  • پلی هیدرآمنیوس (وجود مقادیر زیاد مایع آمنیوتیک)
  • قرارگیری نوزاد در حالت بریچ

نحوه تشخیص افتادگی بند ناف چگونه است؟

این عارضه با مشاهده یا لمس هنگام معاینه لگن مشخص می‌شود. علاوه بر این گاهی نوزاد ضربان غیر طبیعی دارد که به عنوان برادی کاردی یا کند شدن ضربان قلب شناخته می‌شود (ضربان قلب کمتر از ۱۲۰ در دقیقه).

حتی خود فرد نیز می‌تواند بند ناف را در واژن احساس کند. با این حال در برخی از افراد تنها با ضربان قلب غیر طبیعی چنین مشکلی شناسایی می‌شود.

از آنجایی که بند ناف کشیده و فشرده می‌شود، باعث کاهش جریان خون به نوزاد می‌شود. در نهایت افت ناگهانی یا تغییر در ضربان قلب نوزاد ایجاد خواهد شد.

بیشتر بخوانید: گره حقیقی بند ناف؛ گره خوردن بند ناف

درمان افتادگی بندناف
تشخیص افتادگی بند ناف

پرولاپس بند ناف چگونه کنترل می‌شود؟

افتادگی بند ناف یک وضعیت حاد در خانم‌های باردار است که نیاز به زایمان فوری دارد. در این مواقع باید زایمان سزارین برای خانم باردار انجام گیرد. 

پزشک موقعیت جنین را با دست بالا می‌برد تا از فشرده شدن بند ناف جلوگیری کند و زایمان هرچه سریع‌تر انجام گیرد.

در واقع متخصصین معتقد هستند که فاصله زمانی بین تشخیص و زایمان باید ۳۰ دقیقه باشد. برای از افراد بسته به شرایطی که دارند ممکن است زایمان هرچه سریع‌تر انجام گیرد.

تا زمانی که شرایط برای زایمان فراهم شود، پزشک ممکن است دست خود را به داخل واژن کند و قسمتی از نوزاد را که منجر به فشرده شدن بند ناف شده است، به آرامی بلند کند. 

علاوه بر این راهکارهای دیگری نیز در صورت نیاز از سوی پزشک در نظر گرفته می‌شود. هرچه در روند درمان تاخیر وجود داشته باشد، احتمال مرگ یا آسیب مغزی بیشتر خواهد شد. 

در واقع افتادگی بند ناف اگر در خارج از بیمارستان رخ دهد، خطر مرگ نوزاد ۱۸ برابر بیشتر از مواردی است که در بیمارستان اتفاق می‌افتد.

چه افرادی در معرض ابتلا به افتادگی بند ناف قرار دارند؟

چندین مورد وجود دارد که می‌تواند خطر افتادگی بند ناف را افزایش دهد که این موارد به شرح زیر است:

  • بارداری چند قلو
  • زایمان زودرس
  • نوزادی با وزن کم
  • حالت بریچ (حالتی که پا یا باسن نوزاد به سمت کانال تولد باشد)
  • مایع آمنیوتیک بیش از حد
  • پارگی زودرس غشا (زمانی که کیسه آب قبل از ۳۷ هفتگی پاره می‌شود، به این معنی که کیسه پر از مایع نوزاد شما را احاطه کرده است و قبل از موعد انتظار پاره می‌شود)

از دیگر عوامل خطرساز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • آمنیوتومی
  • نمونه‌گیری از خون جنین
  • بررسی نقایص مادرزادی
پرولاپس بند ناف
پرولاپس بندناف

آیا می‌توان از افتادگی بند ناف جلوگیری کرد؟

چنین عارضه احتمالی در بارداری غیرقابل پیش‌بینی است و راهکاری برای جلوگیری از این مشکل وجود ندارد. از آنجایی که بند ناف در بارداری زیاد حرکت می‌کند، نمی‌توان افتادگی بند ناف را پیش‌بینی کرد.

در واقع چنین مشکلی می‌تواند بدون وجود هیچ عامل خطرسازی در خانم‌ها باردار ایجاد شود؛ اما، اگر با توجه به مواردی که برای شما ذکر کردیم، بیشتر از سایر افراد در معرض خطر افتادگی بند ناف هستید، در صورت صلاحدید بهترین متخصص زنان در کرج نیاز به مراجعه یا بستری شدن در بیمارستان دارید.

مرده زایی

علت مرده زایی چیست

منظور از مرده زایی در بارداری مرگ نوزاد پس هفته بیستم بارداری است. دلایل مختلفی از جمله موارد زیر می‌تواند در ایجاد چنین مشکلی نقش داشته باشد:

گاهی نیز ممکن است هیچ دلیل مشخصی برای مرده زایی وجود نداشته باشد. در ادامه مقاله اطلاعات بیشتری در این زمینه در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آشنایی بیشتر با مرده زایی

همانطور که گفتیم منظور از مرده زایی این است که جنین بعد از هفته بیستم بارداری در رحم می‌میرد. در این مواقع ممکن است گاهی نوزاد هفته‌ها یا چند ساعت قبل از زایمان در رحم مرده باشد.

اما، خوشبختانه این عارضه به صورت نادر در بارداری رخ می‌دهد. مرده زایی به چند دسته طبقه‌بندی می‌شود که این موارد به شرح زیر است:

  1. مرده زایی زودرس؛ جنین بین هفته‌های ۲۰ تا ۲۷ بارداری می‌میرد.
  2. مرده زایی دیر هنگام؛ جنین بین هفته‌های ۲۸ تا ۳۶ می‌میرد.
مرده زایی چیست
علت مرده زایی

چه افرادی در معرض خطر مرده زایی هستند؟

امکان ایجاد چنین مشکلی برای هر فردی وجود دارد و غیر قابل پیش بینی است. با این حال برخی از موارد می‌تواند احتمال خطر چنین مشکلی را دو چندان کند:

  • مصرف سیگار یا الکل
  • خانم بالای ۳۵ سال
  • عدم مراقبت‌های لازم طی بارداری
  • سو تغذیه
  • بارداری دو قلو یا بیشتر
  • دارای بیماری زمینه‌ای
  • افزایش وزن (شاخص توده بدنی بالای ۳۰)

سقط جنین و مرده زایی چه تفاوتی با یکدیگر دارد؟

سقط جنین و مرده زایی هر دو منجر به ختم بارداری می‌شود. اما، مرده زایی پس از ۲۰ هفته بارداری ایجاد می‌شود و سقط جنین قبل ۲۰ هفته بارداری رخ می‌دهد.

علت مرده زایی چیست؟

علت اصلی مرده زایی مشخص نیست؛ اما، دلایل احتمالی به شرح زیر است:

فشارخون بالا در بارداری
وجود مشکل در بندناف و مرده زایی

ایجاد مشکلی در جفت یا بند ناف

جفت اندامی است که طی بارداری در رحم قرار دارد. جنین از طریق جفت و بند ناف، خون، اکسیژن و مواد مغذی دریافت می‌کند. 

در صورتی که هر گونه مشکلی در جفت یا بند ناف وجود داشته باشد، جنین به درستی رشد نخواهد کرد.

پره اکلامپسی

این عارضه همراه با فشار خون بالا و تورم است که در اغلب مواقع در اواخر بارداری ایجاد می‌شود. اگر به مسمومیت بارداری یا پره اکلامپسی مبتلا هستید، خطر جدا شدن جفت یا مرده زایی دو چندان می‌شود.

لوپوس

مادری که دچار بیماری لوپوس است، بیش از سایرین در معرض خطر مرده زایی قرار دارد.

اختلال انعقادی

فردی که دچار اختلال انعقادی مانند هموفیلی است در معرض خطر بالایی از مرده زایی قرار دارد.

شرایط پزشکی مادر

گاهی بیماری‌هایی مانند دیابت در بارداری، بیماری قلبی، تیروئید یا عفونت ویروسی و باکتریایی باعث ایجاد مرده زایی در مادر می‌شود.

نقص هنگام تولد

در برخی موارد چنین مشکلی می‌تواند به علت نقص مادرزادی در نوزاد ایجاد شود.

عفونت

ایجاد عفونت بین هفته ۲۴ و ۲۷ بارداری می‌تواند منجر به مرگ جنین شود. معمولا عفونت باکتریایی است که از واژن به رحم انتقال پیدا می‌کند. 

برخی از عفونت‌ها تا زمانی که دچار عوارض نشوند، مورد توجه قرار نمی‌گیرند.

وارد شدن ضربه

گاهی حوادثی مانند تصادف می‌تواند منجر به مرده زایی شود.

کلستاز داخل کبدی

این مورد به عنوان کلستاز زایمانی نیز شناخته می‌شود. این بیماری یک اختلال کبدی است که منجر به خارش شدید می‌شود.

مرده زایی چه علائمی دارد؟

اگر تب، خونریزی، لرز یا درد دارید، حتما باید به پزشک معالج خود مراجعه کنید، گاهی ممکن است چنین علائمی ناشی از عفونت باشد.

آیا مرده زایی منجر به ناباروری می‌شود؟

خیر تا به حال مرده زایی منجر به ناباروری نشده و مشکلی در این زمینه به وجود نیامده است.

مرده زایی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

برای تشخیص این عارضه در بارداری، پزشک چندین آزمایش برای بیمار در نظر می‌گیرد که این موارد به شرح زیر است:

نقص مادرزادی
پره اکلامپسی و بروز مشکل مرده زایی

آزمایش خون

این آزمایش می‌تواند نشان دهد که آیا مبتلا به پره اکلامپسی، کلستاز یا دیابت هستید یا خیر.

بررسی بند ناف، غشاها و جفت

این بافت‌ها به جنین متصل می‌شود. یک ناهنجاری می‌تواند مانع از دریافت اکسیژن، خون و مواد مغذی به کودک شود.

آزمایشاتی برای عفونت

پزشک نمونه‌ای از ادرار، خون یا سلول از واژن یا دهانه رحم جهت آزمایش عفونت می‌گیرد.

آزمایش عملکرد تیروئید

این آزمایش مشخص می‌کند که آیا مشکلی در غده تیروئید شما وجود دارد یا خیر.

آزمایشات ژنتیکی

نمونه‌ای از بند ناف برای اینکه مشخص شود جنین دچار مشکلاتی مانند سندرم داون است، انجام می‌دهند.

چگونه می‌توان ریسک ابتلا به مرده زایی را کاهش داد؟

از آنجایی که علت دقیق ایجاد چنین مشکلی مشخص نیست، جلوگیری از این بیماری نیز دشوار خواهد بود. با این حال نکاتی در خصوص شانس به دنیا آوردن فرزند سالم وجود دارد که به شرح زیر است:

  • از مصرف سیگار و الکل خودداری کنید.
  • در صورت وجود خونریزی در نیمه دوم بارداری، به پزشک مراجعه کنید.
  • به حرکات کودک خود در شکم توجه داشته باشید.
  • قبل از اقدام برای بارداری به وزن مناسبی دست پیدا کنید.
  • مراقب هرگونه عفونت‌های احتمال باشید.
  • مشکلاتی اعم از درد معده، خارش یا خونریزی واژینال را به پزشک گزارش دهید.
  • به پهلو بخوابید. اگر ۲۸ هفته بارداری یا بیشتر هستید، خوابیدن به پشت می‌تواند خطر مرده زایی را دو چندان کند.
  • آزمایشاتی از جمله فشار خون و ادرار را انجام دهید.

نکات تغذیه‌ای در خصوص جلوگیری از مرده زایی

با خودداری از مصرف برخی از مواد غذایی شانس بارداری سالم افزایش پیدا می‌کند. این موارد به شرح زیر است:

  • شیر غیر پاستوریزه و محصولات لبنی غیر پاستوریزه
  • گوشت خام یا نیم پز
  • نوشیدنی‌های کافئین‌دار و چای گیاهی
  • تخم اردک، غاز یا بلدرچین
  • تخم مرغ پخته نشده

جفت سرراهی

منظور از جفت سرراهی چیست

در اغلب بارداری‌ها جفت در بالا یا به کنار رحم متصل می‌شود. جفت سرراهی زمانی رخ می‌دهد که جفت نوزاد کاملا دهانه رحم یا قسمت خروجی آن را مسدود می‌کند. 

جفت ساختاری است که در طی بارداری داخل رحم ایجاد می‌شود و اکسیژن و تغذیه را برای کودکان فراهم می‌کند. جفت از طریق بندناف به نوزاد متصل می‌شود.

این عارضه می‌تواند منجر به خونریزی شدید در طی بارداری و زایمان شود. اگر طی بارداری جفت سرراهی داشته باشید، ممکن است در بارداری و هنگام زایمان دچار خونریزی شوید. 

در این مواقع پزشک به بیمار توصیه می‌کند از فعالیت‌هایی از جمله رابطه جنسی در بارداری، استفاده از تامپون، دویدن، پریدن و… که منجر به انقباض می‌شود، خودداری کنید.

در صورتی که جفت سرراهی در بارداری برطرف نشود، پزشک در نهایت زایمان سزارین را برای مادر باردار در نظر می‌گیرد.

جفت سرراهی چه علائمی دارد؟

خونریزی از واژن به رنگ قرمز روشن و بدون درد در نیمه دوم بارداری از علائم اصلی جفت سرراهی است. برخی از خانم‌ها ممکن است دچار انقباض شوند. 

مواقعی که جفت سرراهی در اوایل بارداری تشخیص داده می‌شود، این مشکل برطرف خواهد شد. با بزرگ شدن رحم، فاصله بین دهانه رحم و جفت افزایش پیدا می‌کند. 

هرچه جفت دهانه رحم را بپوشاند و در اواخر بارداری روی دهانه رحم باقی بماند، احتمال برطرف شدن آن بسیار کمتر است. علت دقیق ایجاد چنین مشکلی هنوز مشخص نشده است.

علائم جفت سرراهی
علائم جفت سرراهی

مواردی که خطر جفت سرراهی را افزایش می‌دهد

جفت سرراهی بیشتر در این خانم‌ها مشاهده می‌شود:

  • سابقه بارداری داشته‌اند.
  • زخم‌هایی روی رحم به دلیل سابقه زایمان سزارین، برداشتن فیبروم رحمی، اتساع و کورتاژ وجود داشته باشد.
  • در بارداری قبلی جفت سرراهی وجود داشته است.
  • بارداری چند قلو وجود دارد.
  • مادر بیش از ۳۵ سال سن دارد.
  • در صورتی که مادر از دخانیات مصرف کند.

جفت سرراهی در بارداری چه عوارضی دارد؟

در صورت وجود جفت سرراهی تحت نظر پزشک خواهید بود تا ایجاد هر گونه عوارض احتمالی را کاهش دهد:

خونریزی

خونریزی شدید می‌تواند در حین زایمان یا چند ساعت اول پس از زایمان رخ دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله آیا خونریزی بعد از زایمان طبیعی است را مطالعه کنید.

زایمان زودرس

گاهی خونریزی شدید منجر به زایمان سزارین اورژانسی قبل از اتمام دوره بارداری می‌شود.

زایمان زودرس در جفت سرراهی
زایمان زودرس

جفت سرراهی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

این عارضه در بارداری با انجام سونوگرافی قابل تشخیص است. همچنین زمانی که خانم قبل از تولد دچار خونریزی واژینال می‌شود، احتمال ایجاد چنین عوارضی در او داده خواهد شد.

در این مواقع ممکن است پزشک لازم بداند که سونوگرافی شکم و واژینال انجام گیرد. جهت بررسی از ابزاری در داخل واژن استفاده می‌کنند.

چه درمانی برای جفت سرراهی وجود دارد؟

هیچ درمان یا جراحی قطعی برای درمان جفت سرراهی وجود ندارد؛ اما، گزینه‌هایی برای کنترل خونریزی ناشی از جفت سرراهی وجود دارد، کنترل این عارضه در بارداری به عواملی همچون موارد زیر بستگی دارد:

  • میزان خونریزی
  • متوقف شدن خونریزی
  • مدت زمان بارداری
  • شرایط سلامتی نوزاد و مادر
  • موقعیت جفت و نوزاد

اگر جفت سرراهی در بارداری برطرف نشود، هدف از درمان این است که بتوانید تا اتمام بارداری بدون نیاز به زایمان اورژانسی ادامه دهید. 

در اغلب مواقع همه خانم‌هایی که جفت سرراهی درمان نشده دارند، نیاز به زایمان سزارین خواهند داشت.

درمان جفت سرراهی
درمان جفت سرراهی

برای خونریزی کم یا بدون خونریزی

در این مواقع ممکن است پزشک استراحت کردن را توصیه کند، در واقع به این منظور که از فعالیت‌هایی مانند رابطه جنسی و ورزش که منجر به خونریزی می‌شود، باید خودداری شود.

در صورت وجود خونریزی باید به دنبال مراقبت‌های فوری پزشکی باشید. در صورتی که خونریزی مجدد شروع یا شدیدتر شد، باید در اسرع وقت به بیمارستان بروید.

در صورتی که جفت طوری باشد که رحم را کاملا نپوشانده باشد، ممکن است مادر باردار بتواند زایمان طبیعی داشته باشد.

برای خونریزی شدید

در صورت خونریزی شدید، مادر باید فورا خود را به نزدیک‌ترین مرکز درمانی برساند. خونریزی شدید ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشد. 

در صورتی که خونریزی ادامه داشته باشد، گاهی بهترین متخصص زنان در کرج صلاح می‌داند که زایمان را زودتر انجام دهد. 

اگر زایمان قبل از ۳۷ هفتگی انجام شود، پزشک کورتیکو استروئیدها را جهت رشد ریه‌های نوزاد پیشنهاد خواهد کرد.

برای خونریزی که متوقف نمی‌شود

اگر خونریزی قابل کنترل نباشد یا نوزاد در وضعیت مناسبی قرار نداشته باشد، مادر به احتمال زیاد به سزارین اورژانسی نیاز خواهد داشت حتی اگر نوزاد نارس باشد.

زایمان سزارین

چه زمانی سزارین اجباری می شود

یکی از دوراهی‌هایی که مادران باردار پیش روی خود دارند، انتخاب نوع زایمان است و این سوال را دارند که چه زمانی سزارین اجباری می شود.

به‌طور کلی پزشکان به دلیل عارضه‌های ناشی از زایمان سزارین همیشه زایمان طبیعی را به مادران پیشنهاد می‌دهند، مگر اینکه موارد خاصی برای مادر وجود داشته باشد و در نهایت انتخاب زایمان سزارین برای او بهتر باشد.

اطلاعاتی در رابطه با زایمان سزارین

با این حال که زایمان سزارین بی خطر است؛ اما، عوارض بیشتری نسبت به زایمان طبیعی دارد، به همین جهت پزشکان به مادران توصیه می‌کنند که زایمان طبیعی را برای تولد کودک خود انتخاب کنند.

گاهی اوقات مادران انتخابی جز زایمان سزارین ندارند و سزارین اجباری می شود. مثلا زمانی که کودک در حال بریچ قرار دارد، تنها باید سزارین انتخاب شود. 

عوارض احتمالی که ناشی از زایمان سزارین وجود دارد به شرح زیر است:

  • از دست دادن خون
  • آسیب به اندام
  • واکنش آلرژیک به بیهوشی
  • عفونت
  • خون لختگی
زایمان سزارین

چه زمانی سزارین اجباری می شود

دلایلی که نیاز به زایمان سزارین خواهید داشت:

طولانی شدن روند زایمان

برخی از مادران حین زایمان طبیعی هیچ پیشرفتی ندارند. تقریبا یک سوم از دلایل سزارین‌های اجباری به علت طولانی شدن روند زایمان طبیعی است.

چنین شرایطی در مواقعی است که روند زایمان برای مادران بدون سابقه زایمان بیش از ۲۰ ساعت و برای مادرانی که سابقه زایمان دارند، بیش از ۱۴ ساعت به طول می‌انجامد. 

معمولا نوزادانی که جثه بزرگی دارند، نازک شدن دهانه رحم می‌تواند روند زایمان طبیعی را طولانی کند.

وضعیت نامطلوب کودک

برای اینکه کودک بتواند به راحتی در کانال تولد قرار بگیرد، باید سر او در نزدیکی کانال زایمان باشد؛ اما، گاهی برخی از نوزادان در وضعیتی کاملا برعکس هستند، ممکن است شانه یا پهلویشان به سمت کانال تولد باشد، در این مواقع انجام زایمان سزارین اجباری می‌شود.

ایجاد مشکلاتی برای نوزاد

در صورتی که اکسیژن کافی به نوزاد نرسد، ممکن است پزشک به‌صورت اورژانسی مادر را سزارین کند.

نقص هنگام تولد

جهت کاهش عوارض زایمان پزشکان تصمیم می‌گیرند نوزادانی را که دچار نقص مادرزادی خاصی مانند تجمع مایع اضافی در مغز هستند، به روش سزارین به دنیا بیاورند.

سابقه سزارین

با این حال مادرانی که در گذشته زایمان سزارین انجام داده‌اند نیز می‌توانند به‌صورت طبیعی زایمان کنند؛ اما، گاهی اوقات شرایط برخی از مادران به گونه‌ای است که حتما باید به‌صورت سزارین زایمان داشته باشند.

سابقه سزارین

بیماری‌های مزمن

اگر خانم‌ها دچار بیماری‌های مزمن خاصی مانند بیماری قلبی، فشار خون بالا در بارداری یا دیابت بارداری باشند، ممکن است به صلاحدید پزشک زایمان سزارین را انجام دهند.

زایمان طبیعی در هر یک از این مادران می‌تواند خطرات جدی را به همراه داشته باشد. علاوه بر این، به مادرانی که مبتلا به HIV، تبخال تناسلی یا هرگونه عفونت دیگری هستند و امکان انتقال بیماری از طریق زایمان طبیعی به نوزاد وجود داشته باشد، سزارین توصیه می‌شود.

افتادگی بند ناف

زمانی که بند ناف نوزاد قبل از تولد از دهانه رحم عبور می‌کند به آن افتادگی بند ناف یا پرولاپس بند ناف می‌گویند. چنین شرایطی خون رسانی به نوزاد را کاهش داده و سلامت نوزادان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به‌طور کلی افتادگی بند ناف یک وضعیت جدی است که نیاز به درمان و بررسی فوری دارد.

عدم تناسب سفالوپلویک

CPD یا عدم تناسب سفالوپلویک زمانی رخ می‌دهد که سر نوزاد با لگن مادر تناسبی نداشته باشد. در این مواقع یا لگن مادر بسیار کوچک است یا سر نوزاد بیش از حد طبیعی بزرگ است و نوزاد به راحتی نمی‌تواند از طریق زایمان طبیعی متولد شود.

مشکلات مربوط به جفت

یکی دیگر از مواردی که منجر به انجام سزارین اجباری می‌شود، جدا شدن جفت از دیواره رحم است، در این مواقع نوزاد اکسیژن دریافت نمی‌کند.

بارداری چند قلو

بارداری چند قلو می‌تواند خطرات متفاوتی طی بارداری داشته باشد. در واقع زایمان چند قلو روند زایمان طبیعی را طولانی می‌کند و ممکن است شرایط در وضعیت غیر طبیعی قرار بگیرد.

در اغلب مواقع برای مادرانی که چند قلو باردار هستند، سزارین اغلب ایمن‌ترین راه برای زایمان است.

سزارین
افتادگی بندناف

کلام آخر

همیشه به مادرانی که در شرایط عادی و طبیعی به سر می‌برند، توصیه می‌شود که زایمان طبیعی را تجربه کنند. گاهی اوقات مادران در شرایط خاصی قرار می‌گیرند که تنها با انجام سزارین خطرات احتمالی کاهش می‌یابد.

زمانی که طی بارداری تحت نظر متخصص زنان و زایمان باشید، نکات لازم را در این زمینه به شما توضیح می‌دهد و در صورت نیاز به سزارین به شما خواهد گفت.