منظور از زایمان زودرس، تولد نوزاد سه هفته قبل از موعد تعیین شده برای زایمان است. به عبارت دیگر زایمان زودرس زایمانی است که قبل از سی و هفت هفتگی بارداری نوزاد متولد می‌شود. نوزادان نارس به ویژه آن دسته نوزادانی که خیلی زود متولد می‌شوند، اغلب مشکلات پیچیده‌ای دارند.

عوارض ناشی از نوزادان نارس در هر فردی متفاوت است. به‌طور کلی هر چه نوزاد شما زودتر متولد شود، خطر عارضه‌های ناشی از آن بیشتر خواهد بود.

زمان احتمالی تولد نوزادان نارس طبق هفته‌های بارداری

• نوزادان نارس متولد بین هفته‌های ۳۴ تا ۳۶ بارداری
• متوسط زایمان زودرس، بین هفته‌های ۳۲ تا ۳۴ بارداری
• زایمان خیلی زودرس، کمتر از ۳۲ هفته بارداری
• زایمان بسیار زودرس، تولد ۲۵ هفته بارداری یا تولد قبل از آن

زایمان زودرس در کودکان چه علائمی ایجاد می‌کند؟

کودک شما ممکن است علائم بسیار خفیف یا عوارض جدی‌تری ناشی از زایمان زودرس داشته باشد. برخی از علائمی که در این دسته از کودکان مشاهده می‌شود، به شرح زیر است:

• بدن کوچک با سری به نسبت بزرگ دارند.
• به‌دلیل کمبود ذخایر چربی برخی از اندام‌ها واضح‌تر یا بزرگ به نظر می‌رسند.
• قسمت زیادی از بدن را موهای ریز می‌پوشاند.
• به‌دلیل کمبود ذخایر چربی دمای بدن کودک پایین است.
• نوزاد دچار ناراحتی تنفسی است.

موارد خطرناک و تاثیرگذار در زایمان زودرس

در اغلب مواقع، علت زایمان زودرس مشخص نیست. با این حال برخی از موارد شناسایی شده‌اند که می‌تواند در ایجاد خطر زایمان زودرس نقش داشته باشد:

• سابقه زایمان نارس در گذشته
• بارداری دو قلو، سه قلو یا بیشتر
• فاصله کمتر از ۶ ماه تا بارداری بعدی
• بارداری از طریق لقاح آزمایشگاهی
• مشکلات مرتبط به رحم، دهانه رحم یا جفت
• سیگار کشیدن یا استفاده از داروهای غیر قانونی و خطرناک
• وجود برخی از عفونت‌ها به ویژه در مایع آمنیوتیک یا دستگاه تناسلی
• برخی از بیماری‌های مزمن مانند فشار خون بالا در بارداری و دیابت در بارداری
• کمبود وزن یا اضافه وزن قبل از بارداری
• حوادث استرس‌زا مانند مرگ عزیزان یا خشونت در خانه
• سقط جنین یا سابقه سقط مکرر
• آسیب جسمی

عوارض ناشی از زایمان زودرس

این نکته را به یاد داشته باشید که همه نوزادانی که به صورت زودرس متولد می‌شوند، متحمل عارضه‌های ناشی از آن نخواهند شد. به‌طور کلی این دسته از نوزادان ممکن است به‌دلیل زایمان زودرس دچار عارضه‌های کوتاه مدت و طولانی مدت شوند، که در ادامه همه موارد را برای شما ذکر خواهیم کرد.

عوارض کوتاه مدت به شرح زیر است:

مشکلات تنفسی؛

نوزادان نارس به‌دلیل سیستم تنفسی نابالغ، دچار مشکلات تنفسی می‌شوند.

مشکلات قلبی؛

شایع‌ترین مشکلی که ناشی از بیماری قلبی در نوزادان نارس تجربه می‌شود، مرتبط با مجرای شریانی و فشار خون پایین است.

مشکلات مغزی؛

هرچه نوزاد زودتر متولد شود، خطر خونریزی در مغز بیشتر خواهد بود که این شرایط به خونریزی داخل بطنی معروف است. بیشتر خونریزی‌ها خفیف است و پس از مدت کوتاهی برطرف می‌شود.

مشکل کنترل دما؛

نوزادان زودرس پس از مدت کوتاهی دچار افت دمای بدن می‌شوند؛ زیرا، ذخایر چربی ندارند تا دمای بدن‌شان کنترل شود. اگر دمای بدن خیلی کم شود، ممکن است دما به‌طور غیر طبیعی افت کند که به این شرایط «هیپوترمی» گفته می‌شود. هیپوترمی در نوزادان نارس می‌تواند منجر به مشکلات تنفسی و کاهش قند خون شود.

مشکلات مرتبط با دستگاه گوارش؛

اغلب نوزادان نارس سیستم گوارش نابالغی دارند و در نتیجه مشکلاتی از قبیل «انتروکولیت نکروزان» ایجاد می‌شود.

مشکلات مرتبط با خون؛

نوزادان نارس در معرض خطر مشکلات خونی مانند کم خونی و زردی قرار دارند. کم خونی یکی از بیماری‌های شایعی است که در این شرایط بدن به اندازه کافی گلبول قرمز ندارد.

مشکلات مرتبط با متابولیسم؛

نوزادان نارس در اغلب مواقع دچار مشکل در متابولیسم خود هستند. برخی از نوزادان نارس ممکن است قند خون غیر طبیعی یا «هیپوگلیسمی» داشته باشند.

مشکلات مرتبط با سیستم ایمنی.

سیستم ایمنی ضعیف در نوزادان بسیار رایج است که می‌تواند منجر به عفونت شود و در صورت ایجاد عفونت در نوزادان به سرعت به جریان خون منتقل می‌شوند و باعث «سپسیس» خواهد شد.

عوارض زایمان زودرس در طولانی مدت

عوارض طولانی مدت احتمالی به شرح زیر است:

• فلج مغزی
• اختلال در یادگیری
• مشکلات بینایی
• مشکلات شنوایی
• مشکلات مرتبط با دندان
• مشکلات رفتاری و روانی
• مشکلات مزمن مانند عفونت، آسم و مشکلات تغذیه‌ای

راهی جهت جلوگیری از زایمان زودرس

با این حال که علت دقیق زایمان زودرس مشخص نیست؛ اما، با در نظر گرفتن برخی از موارد می‌توان احتمال خطر زایمان زودرس را کاهش داد:

مکمل‌های پروژسترون

خانم‌هایی که سابقه زایمان زودرس دارند، دهانه رحم کوتاهی دارند، که با مصرف مکمل پروژسترون می‌توان خطر زایمان زودرس را کاهش داد.

سرکلاژ دهانه رحم

این یک روش جراحی است که در دوران بارداری برای خانم‌هایی که دهانه رحم کوتاه یا سابقه کوتاه شدن دهانه دارند، انجام می‌شود. دهانه رحم با بخیه بسته می‌شود که منجر به حمایت بیشتر از رحم شده و بخیه‌ها زمان تولد نوزاد برداشته می‌شود.

نحوه تشخیص زایمان زودرس و تولد نارس چگونه است؟

پس از اینکه نوزاد نارس متولد می‌شود، او را به بخش NICU منتقل می‌کنند. آزمایشات و بررسی‌هایی که برای این دسته از نوزادان انجام می‌گیرد به شرح زیر است:

• دستگاه تنفس و بررسی ضربان قلب
• بررسی ورودی و خروجی مایعات
• آزمایش خون
• اکوکاردیوگرام
• اسکن با امواج فراصوت
• معاینات چشم

مراقبت‌ از نوزادان نارس به‌ دلیل زایمان زودرس

کودکانی که به‌ دلیل زایمان زودرس زودتر از زمان موعد متولد می‌شوند، جهت مراقبت‌ به بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان یا NICU منتقل می‌شوند. به‌طور کلی مراقبت‌هایی که از این دسته از کودکان انجام می‌گیرد شامل موارد زیر است:

قرار گرفتن در دستگاه مخصوص کودکان نارس

این دستگاه به این نوزادان کمک می‌کند تا در دمای طبیعی و مناسب باقی بمانند.

کنترل علائم حیاتی کودک

ممکن است حسگرهایی در بدن کودک متصل شود تا فشار خون، ضربان قلب، تنفس و دما تحت کنترل باشد. همچنین گاهی از یک دستگاه تنفسی برای تنفس بهتر کودکان استفاده می‌شود.

داشتن لوله تغذیه

در ابتدا ممکن است کودک مایعات و مواد مغذی را از طریق سرم دریافت کند. همچنین گاهی شیر مادر از طریق لوله‌ای به نام NG وارد معده نوزاد می‌شود. زمانی که امکان و قدرت مکیدن وجود داشته باشد، مادر شیردهی را آغاز می‌کند.

تامین کردن مایعات و مواد مغذی

جبران مایعات بدن در نوزادن بسته به سن و شرایط هر نوزاد متفاوت خواهد بود. تیم مراقبتی در بخش NICU مایعات، سدیم و پتاسیم را کنترل می‌کنند تا از تامین بودن این موارد اطمینان حاصل کنند.

قرار دادن نوزاد در زیر چراغ‌های فتوتراپی

جهت درمان نوزادانی که دچار زردی هستند، ممکن است کودک مدتی در زیر این چراغ‌ها قرار بگیرد. این چراغ‌ها به کودک کمک می‌کند تا بیلی روبین اضافی را تجمع پیدا کرده است، تجزیه کند چرا که، کبد قادر به تجزیه این بیلی روبین اضافی نیست.

در این لحظات که کودک در زیر چراغ قرار گرفته است، روی چشمان او چشم بند قرار می‌دهند تا مشکلی هنگام استراحت کردن و خوابیدن نداشته باشد.

تزریق خون

کودکان نارس ممکن است برای افزایش حجم خون نیاز به انتقال خون داشته باشند. به خصوص کودکانی که چندین آزمایش خون انجام داده‌اند.

داروهایی که برای این نوزادان در نظر گرفته می‌شود

داروهایی که برای این نوزادان تجویز می‌شود ممکن است برای رشد و تحریک عملکرد طبیعی ریه‌ها، قلب و گردش خون این نوزادان در نظر گرفته شود. داروهایی که ممکن است برای بیماران در نظر گرفته شود شامل موارد زیر است:

• سورفکتانت؛ این دارو برای درمان سندرم دیسترس تنفسی تجویز می‌شود.
• داروی ریز؛ این دارو جهت تقویت سیستم تنفسی و ضربان قلب در نظر گرفته می‌شود.
• آنتی بیوتیک؛‌ در صورت وجود عفونت یا خطر ابتلا به عفونت، آنتی بیوتیک تجویز می‌شود.
• داروی ادرار آور؛ جهت کنترل مایعات اضافی در بدن داروی ادرار آور را در صورت نیاز در نظر می‌گیرند.
• تزریق به چشم؛ برای جلوگیری از رشد رگ‌های خونی جدید که می‌تواند منجر به رتینوپاتی نارس شود.
• در نهایت دارویی که به رفع نقص در قلب کمک می‌کند.

درد ناگهانی در شکم یا لگن در خانم‌ها می‌تواند از علائم پارگی کیست تخمدان باشد. پارگی کیست تخمدان بخش طبیعی از چرخه قاعدگی است. زمان تخمک گذاری، کیست یا فولیکولی که تخمک را نگه می‌دارد، پاره می‌شود تا تخمک آزاد شود.

علائم ناشی از پارگی کیست تخمدان را معمولا با درمان‌های ابتدایی مانند مصرف داروهای مسکن می‌توان کنترل و درمان کرد. در برخی از موارد ممکن است تخمدان پاره شده عوارضی ایجاد کند و نیاز به جراحی داشته باشید.

اگر احساس درد شدیدی دارید و با علائم دیگری مانند تب همراه است، این موارد می‌تواند کمی نگران‌کننده باشد و نیاز به مراجعه به بهترین متخصص زنان در کرج خواهد داشت.

با انواع کیست تخمدان آشنا شوید

انواع کیست تخمدان می‌تواند علائم مختلفی را ایجاد کند. انواع مختلفی از کیست‌ها وجود دارد که در ادامه برای شما ذکر خواهیم کرد:

کیست‌های عملکردی؛

این مورد رایج‌ترین نوع است که معمولا علائمی ایجاد نمی‌کند. آنها می‌توانند به‌صورت کیست‌های فولیکولار یا کیست‌های جسم زرد تشکیل شوند.

درموئید یا تراتوم؛

این نوع نیز از همان بدو تولد وجود دارد و حاوی بافت‌های دیگری مانند مو، استخوان، دندان یا پوست است. کیست درموئید نسبت به انواع دیگر بسیار نادر است.

سیست آدنوم؛

این نوع نیز در سطح تخمدان ایجاد می‌شود و از مایع یا مقداری از بافت تخمدان تشکیل می‌شود.

آندومتریوما.

این کیست‌ها پر از خون هستند که در بافت‌های خارج از رحم رشد می‌کند.

پارگی کیست تخمدان چه علائمی دارد؟

پارگی کیست تخمدان می‌تواند منجر به درد ناگهانی در لگن شود. درد معمولا شدید است و در یک طرف احساس می‌شود. برخی از کیست‌ها مانند آندومتریوم می‌توانند در هر دو قسمت از بدن باشند.

ممکن است برخی از افراد پس از رابطه جنسی یا هنگام ورزش کردن احساس درد شدید داشته باشند. درد ناشی از کیست تخمدان از اواسط چرخه قاعدگی ایجاد می‌شود. علاوه بر اینکه بیماران احساس درد دارند، ممکن است علائم دیگری را نیز تجربه کنند که این موارد را در ادامه برای شما ذکر خواهیم کرد:

• خونریزی از واژن
• حالت تهوع
• استفراغ
• ایجاد حساسیت در لگن و شکم
• ضعف
• تب
• افزایش درد هنگام نشستن
• احساس سنگینی در لگن
• احساس درد در شانه (اگر خونریزی شدیدی داشته باشید)

علت پارگی کیست تخمدان چیست؟

بیشتر کیست‌های عملکردی یک قسمت طبیعی از چرخه خانم‌ها بوده و در اغلب مواقع خوش خیم و غیر سرطانی است. انواع دیگر آن مانند آندومتریوم طبیعی نیست. علت دقیق این عارضه نیز به‌طور دقیق مشخص نیست. در ادامه برخی از موارد احتمالی را برای شما ذکر خواهیم کرد:

• اگر سابقه کیست تخمدان یا پارگی تخمدان داشته باشید.
• کیست‌ها ممکن است پس از ورزش شدید و پس از مقاربت جنسی پاره شود.
• کیست‌های بزرگ ممکن است به راحتی ترکیده شوند.

معاینات منظم خود را توسط متخصص زنان داشته باشد تا از ایجاد هرگونه بیماری احتمالی مانند کیست تخمدان آگاه شوید و درمان به موقع انجام گیرد.

نحوه درمان پارگی کیست تخمدان چگونه است؟

اگر درد شدید در لگن دارید، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. پزشک با توجه به سوابق شما، معاینات فیزیکی را انجام می‌دهد. ممکن است برای مشخص کردن علت درد چندین آزمایش انجام دهید که این موارد به شرح زیر است:

• تست بارداری
• آزمایش خون
• آزمایش ادرار برای شناسایی عفونت
• اسکن اولتراسوند از لگن
• سی تی اسکن یا ام آر آی
• جراحی لاپاراسکوپی

اسکن اولتراسوند در صورت نشان دادن توده یا مایعات در لگن ممکن است پارگی کیست تخمدان را نشان دهد.

بیشتر بخوانید: رژیم غذایی برای درمان کیست تخمدان

در اغلب مواقع این بیماری بدون ایجاد هیچ عارضه‌ای و با مصرف داروهای مسکن بهبودی پیدا می‌کند. کیست‌های عملکردی معمولا به این صورت هستند. در مواقع که بیمار نیاز به عمل جراحی دارد به شرح زیر است:

• کیست‌های بزرگ تر از ۵ سانتی‌متر
• احساس درد مداوم و شدید
• در صورت خوش خیم نبودن توده‌های ایجاد شده

این نکته را در نظر داشته باشید که همیشه کیست‌های بزرگ‌تر از ۵ سانتی‌متر نیازی به عمل جراحی ندارند. در یائسگی برخی از کیست‌های ساده قابل کنترل و درمان هستند.

عوارض احتمالی پارگی کیست تخمدان در صورت عدم درمان

همانطور که گفته شد در اغلب مواقع کیست تخمدان خود به خود برطرف می‌شود و حتی متوجه نمی‌شوید در چه قسمتی از تخمدان شما ایجاد شده بود. در صورت وجود علائم، حتما باید با پزشک در میان بگذارید، در صورت نادیده گرفتن این علائم ممکن است عوارض جدی برای شما ایجاد شود:

• اگر کیست ایجاد شده خونریزی داشته باشد، ممکن است خون زیادی از دست بدهید.
• پارگی آندومتریوم می‌تواند خونریزی بیش از حدی را به همراه داشته باشد.
• اگر دچار عفونت باشید، خطر گسترده شدن این بیماری وجود دارد. به عنوان مثال پارگی کیست درموئید ممکن است منجر به پریتونیت یا التهاب پرینه شود.
• پارگی کیست تخمدان می‌تواند علائمی از پیچ خوردگی تخمدان داشته باشد یا منجر به پیچش شود. پیچ خوردن تخمدان زمانی رخ می‌دهد که تخمدان‌ها پیچ خورده باشد و خونرسانی به آنها قطع شود.

منظور از بیماری های مقاربتی (STD)، بیماری‌هایی است که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. در واقع فردی که دچار بیماری مقاربتی است، می‌تواند با داشتن رابطه جنسی محافظت نشده از واژن، مقعد و دهان، آن را به فردی دیگر منتقل کند.

این نکته را در نظر داشته باشید همیشه اینطور نیست که اینگونه بیماری‌ها از طریق رابطه جنسی منتقل شود، بسته به نوع بیماری ممکن است از طریق سرنگ مشترک یا شیردهی نیز منتقل شوند. در این باره باید به توصیه‌های بهترین متخصص زنان در کرج جهت جلوگیری از بیماری‌های مقاربتی توجه داشته باشید.

علائم بیماری های مقاربتی در آقایان

گاهی ممکن است افرادی که به این نوع بیماری مبتلا می‌شوند، هیچ علائمی نداشته باشند؛ اما به‌طور کلی علائمی که ناشی از این بیماری در افراد ایجاد می‌شود به شرح زیر است:

• احساس درد یا ناراحتی هنگام رابطه جنسی یا ادرار کردن
• ایجاد زخم و برجستگی در آلت تناسلی، بیضه‌ها، مقعد، باسن و ران‌ها
• ترشح یا خونریزی غیر عادی از آلت تناسلی
• درد و تورم در بیضه‌ها

علائم بسته به نوع بیماری مقاربتی ممکن است در هر فردی متفاوت باشد.

علائم بیماری های مقاربتی در خانم‌ها

بیماری‌های مقاربتی در خانم‌ها نیز ممکن است علائم خاصی را ایجاد نکند؛ اما مواردی از علائم بیماری مقاربتی که در خانم‌ها مشاهده شده به شرح زیر است:

• احساس درد یا ناراحتی هنگام رابطه جنسی
• زخم و برجستگی در واژن، مقعد، باسن، ران‌ها یا دهان و اطراف آن
• ترشح و خونریزی غیر طبیعی از واژن
• خارش در واژن یا اطراف آن

بسته به نوع بیماری مقاربتی ممکن است علائم متفاوتی در هر فرد ایجاد شود.

با انواع بیماری های مقاربتی آشنا شوید

بیماری‌های مقاربتی (STD) انواع مختلفی دارد که در ادامه مواردی از آنها را برای شما ذکر خواهیم کرد:

کلامیدیا

نوع خاصی از باکتری‌ها باعث ایجاد کلامیدیا می‌شود. بسیاری از افراد مبتلا به این نوع بیماری علائمی ندارند. در صورت ایجاد علائم، چنین مواردی را شاهد خواهید بود:

• درد یا احساس ناراحتی هنگام رابطه جنسی یا ادرار کردن
• ترشحات زرد یا سبز رنگ از آلت تناسلی مرد یا زن
• احساس درد در زیر شکم

در صورتی که این نوع بیماری درمان نشود، می‌تواند عارضه‌هایی به همراه داشته باشد، که این موارد به شرح زیر است:

• عفونت‌های مجرای ادرار، غده پروستات یا بیضه‌ها
• بیماری التهابی لگن
• ناباروری

در صورتی که خانمی چنین مشکلی را درمان نکرده باشد، می‌تواند آن را هنگام تولد به کودک خود منتقل کند و کودک در معرض خطر چنین مشکلاتی قرار گیرد:

• ذات الریه
• عفونت چشم
• نابینایی

با مصرف آنتی بیوتیک به راحتی می‌توانید این بیماری را درمان کنید.

HPV (ویروس پاپیلومای انسانی)

ویروس پاپیلومای انسانی، ویروسی است که می‌تواند از طریق پوست به پوست در حالت عریان یا از طریق رابطه جنسی منتقل شود. شکل‌های متفاوتی از این ویروس وجود دارد که برخی از دیگری خطرناک‌ترند.

شایع‌ترین علائم HPV زگیل تناسلی در دهان یا گلو است. گاهی برخی از عفونت‌های HPV می‌تواند منجر به سرطان شود که این موارد به شرح زیر است:

• سرطان دهان
• سرطان دهانه رحم
• سرطان ولو
• سرطان آلت تناسلی آقایان
• سرطان رکتوم

با این حال که در بیشتر موارد ویروس HPV منجر به سرطان نمی‌شود؛ اما گاهی کرنش ویروس امکان ایجاد چنین بیماری‌هایی را فراهم کند. هیچ درمان مشخصی برای درمان HPV وجود ندارد. با این حال عفونت HPV در اغلب مواقع خودبه‌خود درمان می‌شود.

سفلیس

سفلیس نوعی دیگر از عفونت باکتریایی است، در مراحل اولیه این بیماری معمولا بیمار مشکل قابل توجهی را احساس نمی‌کند. اولین علائمی که از این بیماری ایجاد می‌شود زخمی گرد و کوچک است، این زخم می‌تواند در دستگاه تناسلی، مقعد یا دهان ایجاد شود.

چنین زخمی درد ندارد؛ اما عفونی است. علائم سفلیس می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• التهاب پوستی یا جوش
• خستگی
• تب
• سردرد
• درد مفصل
• کاهش وزن
• ریزش مو

در صورتی که این بیماری درمان نشود، می‌تواند در نهایت منجر به چنین مشکلاتی شود:

• از دست دادن بینایی
• از دست دادن شنوایی
• از دست دادن حافظه
• بیماری روانی
• ایجاد عفونت‌های مغز و نخاع
• بیماری قلبی

خوشبختانه این بیماری با مصرف آنتی بیوتیک درمان می‌شود. با این حال در صورتی که این بیماری در کودک تازه متولد شده وجود داشته باشد، می‌تواند برای او کشنده باشد. به همین جهت غربالگری بیماری سفلیس برای همه خانم‌های باردار بسیار مهم است.

هرچه سفلیس زودتر تشخیص داده و درمان شود، آسیب کمتری را وارد می‌کند.

HIV

بیماری اچ آی وی می‌تواند به سیستم ایمنی بدن آسیب وارد کند. همچنین خطر ابتلا به ویروس‌ها، باکتری‌ها و برخی از سرطان‌ها را افزایش می‌دهد.

در صورتی که این بیماری درمان نشود، می‌تواند منجر به مرحله ۳ این بیماری، یعنی HIV شود. خوشبختانه امروز با درمان‌هایی که در نظر گرفته شده است، افراد مبتلا به HIV دچار ایدز نمی‌شوند.

در مراحل اولیه این بیماری معمولا با علائم آنفولانزا اشتباه گرفته می‌شود. علائم اولیه این بیماری شامل موارد زیر است:

• تب
•  لرز
• احساس درد
• تورم غدد لنفاوی
• گلو درد
• سردرد
• حالت تهوع
• زخم

این علائم اولیه معمولا طی یک ماه برطرف می‌شود. پس از آن فرد می‌تواند بدون داشتن هیچ علائم جدی این بیماری را داشته باشد. برخی از افراد ممکن است گاهی علائمی نیز داشته باشند که این موارد به شرح زیر است:

• خستگی مکرر
• تب
• سردرد
• احساس مشکل در معده

گزینه‌های درمانی مختلفی برای کنترل این بیماری در دسترس است.

سوزاک

سوزاک یکی دیگر از بیماری‌های مقاربتی باکتریایی است. بسیاری از افراد مبتلا به سوزاک هیچ علائمی ندارند؛ اما، در صورت وجود علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترشحات سفید، زرد یا سبز از آلت تناسلی یا واژن
• درد یا ناراحتی هنگام رابطه جنسی یا ادرار
• تکرر ادرار بیش از حد طبیعی
• خارش در اطراف دستگاه تناسلی
• گلو درد

در صورت عدم درمان سوزاک می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

• بیماری التهابی لگن؛
• ناباروری.

ممکن است مادر هنگام زایمان، سوزاک را به نوزاد خود منتقل کند. زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد، سوزاک مشکل جدی در سلامتی در کودک ایجاد می‌کند. به همین دلیل بسیاری از پزشکان به خانم‌های باردار توصیه می‌کنند تا آزمایش جهت بیماری‌های احتمالی مقاربتی را انجام دهد. سوزاک معمولا با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

شپش ناحیه تناسلی

شپش ناحیه تناسلی حشرات ریزی هستند که می‌توانند روی موهای ناحیه تناسلی باقی بمانند. این نوع حشرات ممکن است مانند انواع شپش‌ها و حشرات دیگر از خون انسان تغذیه کنند. علائم شپش تناسلی به شرح زیر است:

• خارش در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
• برجستگی‌های قرمز یا صورتی در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
• تب
• بی حالی
• حساسیت

همچنین برخی از افراد تخم‌های ریز سفیدی در اطراف موهای تناسلی مشاهده می‌کنند. در صورتی که این افراد به درمان خود اقدام نکنند، شپش می‌تواند از طریق تماس پوست، ملحفه، حوله و… به افراد دیگر منتقل شود. باید بلافاصله پس از مشاهده این موارد ذکر شده به پزشک جهت درمان مراجعه کنید.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس از دیگر بیماری‌های مقاربتی است که از طریق تماس دستگاه تناسلی از شخصی به شخص دیگر منتقل می‌شود. طبق تحقیقاتی که در این باره انجام گرفته است، تنها یک سوم از افراد علائم این بیماری را دارند. در صورت وجود ایجاد علائم چنین مواردی را احساس خواهید کرد:

• ترشح از واژن یا آلت تناسلی
• سوزش یا خارش در اطراف واژن یا آلت تناسلی آقایان
• احساس درد یا ناراحتی هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی
• تکرر ادرار
• ترشحات بد بو از واژن

در صورتی که این بیماری مقاربتی درمان نشود، باعث ایجاد چنین مشکلاتی خواهد شد:

• عفونت‌های مجرای ادرار
• بیماری التهابی لگن
• ناباروری

تریکومونیازیس با مصرف آنتی بیوتیک قابل درمان است.

تبخال تناسلی

تبخال تناسلی یا HSV در دو نوع وجود دارد، HSV-1 و HSV-2. هر دو این مورد از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. HSV-1 در ابتدا منجر به تبخال در دهان می‌شود. با این حال این نوع تبخال ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی از دهان فردی به دستگاه تناسلی دیگری منتقل شود.

در صورتی که چنین اتفاقی رخ دهد HSV-1 می‌تواند باعث ایجاد تبخال دستگاه تناسلی شود. HSV-2 در ابتدا منجر به تبخال دستگاه تناسلی می‌شود. شایع‌ترین علامتی که از تبخال مشاهده می‌شود، تاول‌های پوستی است.

تبخال دستگاه تناسلی در دستگاه تناسلی یا اطراف آن ایجاد می‌شود اما تبخال دهانی روی دهان یا اطراف دهان مشاهده می‌شود. زخم‌های ناشی از تبخال طی چند هفته پوسته پوسته می‌شود و پس از مدتی بهبود می‌یابند.

شروع این بیماری معمولا برای افراد دردناک است؛ اما، به مرور زمان با بروز مجدد این بیماری این حالت درد کمتری خواهد داشت. اگر یک خانم باردار دچار این نوع تبخال باشد، می‌تواند آن را به جنین خود در رحم یا هنگام تولد منتقل کند.

هیچ درمان قطعی برای تبخال وجود ندارد؛ اما، داروهایی جهت کنترل شیوع و تسکین درد وجود دارد، علاوه بر این امکان انتقال را به سایر افراد کاهش می‌دهد.

سایر بیماری‌های مقاربتی به شرح زیر است:

موارد کمتر شایعی نیز وجود دارد که در ادامه برای شما ذکر خواهیم کرد.

• شانکروئید
• لنفوگرانولوم ونروم
• گرانولوم اینگوینال
• گال
• مولوسکوم

بیماری‌های مقاربتی از طریق رابطه جنسی دهانی

رابطه جنسی واژن و مقعد تنها راه انتقال بیماری‌های مقاربتی نیست. این بیماری‌ها ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی نیز منتقل شود. در حقیقت بیماری‌های مقاربتی ممکن است از دستگاه تناسلی فردی به دهان یا گلو فرد دیگری و بالعکس منتقل شود.

STDهای دهانی معمولا مورد توجه قرار نمی‌گیرند. اغلب علائمی مانند گلو درد یا زخم در اطراف دهان یا گلو وجود دارد.

بیماری‌های مقاربتی قابل درمان

خوشبختانه بسیاری از بیماری‌های مقاربتی قابل درمان هستند که در ادامه این موارد را برای شما ذکر خواهیم کرد:

• کلامیدیا
• سیفلیس
• سوزاک
• شپش ناحیه تناسلی
• تریکومونیازیس

انواع دیگر بیماری‌های مقاربتی که در حال حاضر هیچ درمانی ندارند به شرح زیر است:

• HPV
• HIV
• تبخال تناسلی

با این حال که این موارد ذکر شده قابل درمان نیستند؛ اما، می‌توان با راهکارهایی که پزشک برای شما در نظر می‌گیرد، این شرایط را مدیریت و کنترل کرد.

بیماری‌های مقاربتی و بارداری

امکان انتقال بیماری‌های مقاربتی طی بارداری به جنین یا نوزاد هنگام زایمان وجود دارد. ابتلا این نوزادان به این بیماری می‌تواند عوارضی را برای آنها ایجاد کند. به همین جهت در دوران بارداری آزمایشاتی در این خصوص از شما خواسته می‌شود.

در صورت مثبت بودن آزمایش بیماری مقاربتی در بارداری، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد ویروسی یا سایر روش‌های درمانی را برای شما در نظر بگیرد.

زمانی که کشش یا انقباضات غیر عادی در واژن وجود داشته باشد، اصطلاحا واژینیسموس می‌گویند. در این مواقع خانم‌ها هنگام شروع رابطه جنسی، قرار دادن تامپون، معاینه لگن و هر موردی که قصد نفوذ در واژن وجود داشته باشد، اسپاسم غیرارادی در واژن احساس می‌کنند.

این حالت در واژن می‌تواند منجر به رابطه جنسی دردناک (دیسپارونیا) در خانم‌ها شود. برخی از راهکارهای درمانی از جمله تمرینات کگل، گشادکننده‌های واژن و رفتار درمانی شناختی می‌تواند در شل شدن عضلات و رفع اسپاسم کمک کند.

اصطلاح واژینیسموس چیست؟

واژینیسموس کشش یا انقباضات غیرارادی عضلات اطراف واژن است. همانطور که خوب می‌دانید واژن بخشی از سیستم تولید مثل خانم‌هاست و قسمت تحتانی (دهانه رحم) را به قسمت خارجی بدن متصل می‌کند.

اسپاسم‌های عضلانی ناخواسته زمانی ایجاد می‌شود که یک عامل خارجی مانند آلت تناسلی، انگشت، تامپون و… وارد واژن شود. اسپاسم ممکن است از درد خفیف تا بسیار شدید در خانم ایجاد کند.

امکان ابتلا به واژینیسموس در چه افرادی وجود دارد؟

علائم این بیماری ممکن است در اواخر سال‌های نوجوانی یا اوایل بزرگسالی هنگامی که فرد برای اولین رابطه جنسی را تجربه می‌کند، احساس شود. همچنین امکان ایجاد این شرایط در اولین معاینات یا قرار دادن تامپون نیز وجود دارد.

گاهی برخی از خانم‌ها در میانسالی بعد از سال‌ها که هیچ مشکلی نداشتند، واژینیسموس را تجربه می‌کنند. اسپاسم یا انقباضات واژن ممکن است هر زمانی که عامل خارجی وارد واژن می‌شود، رخ دهد.

گاهی در برخی از افراد تنها در زمان خاصی چنین حالتی احساس می‌شود، به طور مثال تنها هنگام رابطه جنسی یا انجام معاینات لگن.

علت ایجاد واژینیسموس چیست؟

علت دقیق ایجاد چنین مشکلی هنوز مشخص نیست؛ اما احتمالا برخی از مشکلات جسمی، روانی و جنسی می‌تواند عامل تاثیرگذار در اسپاسم واژن باشد.

عفونت‌های مثانه، عفونت ادراری، عفونت قارچی واژینال می‌توانند درد ناشی از واژینیسموس را بدتر کنند. در ادامه عواملی که می‌تواند در واژینیسموس نقش داشته باشد را برای شما ذکر خواهیم کرد:

• اضطراب
• آسیب‌های ناشی از زایمان مانند پارگی واژن
• سابقه انجام عمل جراحی
• ترس از رابطه جنسی یا نداشتن احساس مثبت به رابطه جنسی
•  سابقه سوء استفاده جنسی در گذشته
•  تجاوز جنسی
•  و…

چه شرایطی مشابه با واژینیسموس است؟

مشکلاتی دیگری نیز وجود دارد که مشابه با واژینیسموس است:

آتروفی واژن؛

کمبود استروژن پس از یائسگی باعث نازک شدن و خشک شدن لایه واژن می‌شود.

دیسپارونیا؛

این شرایط باعث ایجاد رابطه جنسی دردناک می‌شود. در این مواقع خانم در تمام تجربه رابطه جنسی هنگام دخول احساس درد دارد.

واژینیسموس چه علائمی دارد؟

علائم ناشی از این عارضه به شرح زیر است:

• ناراحتی یا احساس درد هنگام دخول به واژن
• عدم توانایی در رابطه جنسی یا معاینه لگن به دلیل اسپاسم عضلات واژن یا درد
• مقاربت دردناک

اگر هنگام معاینات لگن، رابطه جنسی و دیگر موارد ذکر شده احساس درد دارید، حتما به بهترین متخصص زنان در کرج مراجعه کنید.

واژینیسموس چگونه تشخیص داده می‌شود؟

زمانی که با توجه به این علائم به پزشک مراجعه می‌کنید، علائم و سابقه پزشکی شما توسط متخصص مورد بررسی قرار می‌گیرد و برای تشخیص این عارضه معاینات لگنی را انجام می‌دهد.

قبل از معاینه یک کرم بی‌حس‌کننده موضعی را به قسمت خارجی واژن می‌مالد تا در حین معاینه احساس راحتی داشته باشید.

واژینیسموس چگونه درمان می‌شود؟

درمان‌هایی که برای این عارضه در نظر گرفته می‌شود، به هدف کاهش تنش در عضلات واژن، درمان اضطراب یا ترس‌هایی که باعث ایجاد اسپاسم واژن می‌شود، در نظر گرفته خواهد شد.

پزشک ممکن است یک یا چند روش درمانی را برای شما در نظر بگیرد، که این موارد به شرح زیر است:

درمان موضعی

لیدوکائین موضعی یا کرم‌های ترکیبی دیگر ممکن است درد ناشی از واژینیسموس را کاهش دهد.

فیزیوتراپی لگن

فیزیوتراپیست به شما آموزش می‌دهد که چگونه ماهیچه‌های کف لگن خود را شل کنید.

گشاد کننده واژن

گشاد کننده‌های واژن، دستگاه‌هایی به شکل لوله هستند که در اندازه‌های مختلفی طراحی شده‌اند. هدف اصلی استفاده از آنها ایجاد کشش در واژن است. ابتدا قبل از هر اقدامی کرم بی‌حس‌کننده استفاده می‌شود، سپس اقدامات لازم را انجام می‌دهند.

رفتار درمانی شناختی (CBT)

این روش به شما کمک می‌کند تا متوجه شوید چه احساس و رفتاری منجر به چنین عارضه‌ای شده است. این روش درمانی برای اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه انجام می‌گیرد.

رابطه جنسی

درمانگران جنسی به فرد یا زوجین آموزش می‌دهند که به آنها کمک کنند تا از رابطه جنسی خود لذت ببرند.

واژینیسموس چه عوارضی را به همراه دارد؟

این شرایط می‌تواند بر زندگی جنسی و رابطه شما با شریکی جنسی‌تان تاثیرگذار باشد. چنین مسئله‌ای در نهایت در سلامت روان شما تاثیر می‌گذارد و منجر به افزایش اضطراب شما خواهد شد.

اگر قصد بارداری داشته باشید، واژینیسموس می‌تواند بارداری چالش‌انگیزی را برای شما ایجاد کند. از آنجایی که علت دقیق این عارضه مشخص نیست، متاسفانه راهکار مشخصی برای جلوگیری از آن وجود ندارد.

احتمال ایجاد سرطان پستان هم در خانم‌ها و هم در آقایان وجود دارد؛ اما در خانم‌ها شیوع این بیماری بیشتر است. خوشبختانه این نوع سرطان به‌طوری است که افراد درمان شده از این بیماری در حال افزایش و تعداد مرگ‌ومیر در حال کاهش است.

این نتایج موفقیت‌آمیز به‌دلیل عواملی مانند تشخیص زودهنگام، درک بهتر از بیماری و در نهایت در نظر گرفتن درمان موثر است. سرطان پستان شایع‌ترین سرطان تهاجمی در خانم‌هاست. با وجود غربالگری، پزشکان توانسته‌اند درمان به موقع را انجام دهند و از مرگ‌ومیر ناشی از سرطان پستان جلوگیری کنند.

سرطان پستان چه علائمی دارد؟

در مراحل اولیه این بیماری ممکن است هیچ علائمی را شاهد نباشید یا تومور ایجاد شده به قدری کوچک باشد که توده‌ای را احساس نکنید. با این وجود حتی توده کوچک در ماموگرافی قابل شناسایی و تشخیص است.

معمولا اولین علائمی که از این بیماری احساس می‌شود، ایجاد توده در قسمتی از پستان است که تا به حال آن توده را در آن قسمت لمس نکرده بودید. به‌طور کلی هر نوع سرطان پستانی می‌تواند علائم مختلفی را ایجاد کند.

بسیاری از این علائم ایجاد شده مشابه هستند؛ اما برخی از آنها ممکن است متفاوت از یکدیگر باشد. شایع‌ترین علائمی که از این بیماری ایجاد می‌شود به شرح زیر است:

• احساس توده پستان یا ضخیم شدن بافت پستان که با سایر قسمت‌ها متفاوت بوده و اخیرا ایجاد شده است.
• احساس درد در پستان
• قرمزی پوست و ایجاد حفره روی سینه
• ترشح از نوک پستان غیر از شیر مادر
• ترشحات خونی از نوک پستان
• پوسته پوسته شدن نوک سینه یا به‌طور کلی پستان
• تغییر ناگهانی در شکل و اندازه پستان
• تغییرات ظاهری روی پوست پستان
• یک توده یا تورم در زیر بازو

به این نکته توجه داشته باشید، داشتن هر یک از این علائم به این معنی نیست که شما حتما به سرطان سینه مبتلا هستید. گاهی احساس توده یا درد در پستان می‌تواند به‌دلیل کیست خوش خیم ایجاد شده باشد.

در صورتی که هر یک از این علائم ذکر شده را احساس کردید، جهت معاینات دقیق‌تر به بهترین متخصص زنان در کرج مراجعه کنید.

مراحل سرطان پستان

پزشک با توجه به اندازه تومور و گسترش غدد لنفاوی به سایر قسمت‌های بدن، سرطان را مرحله‌بندی می‌کند.

مرحله ۰

در این مرحله سلول‌ها به عنوان سرطان داکتال شناخته می‌شود. سلول‌های سرطانی تنها در مجاری قرار دارند و به بافت‌های اطراف گسترش پیدا نکرده‌اند.

مرحله ۱

در این مرحله تومور ایجاد شده به اندازه ۲ سانتی‌متر است. هیچ گره لنفاوی در این مرحله تحت تاثیر قرار نگرفته است یا تنها تعداد کمی از سلول‌های سرطانی در غدد لنفاوی وجود دارد.

مرحله ۲

در این مرحله نیز تومور ۲ سانتی‌متر است و شروع به گسترش گره‌های لنفاوی مجاور می‌کند. حالت دیگر به این صورت است که عرض تومور ۲ الی ۵ سانتی‌متر بوده و به غدد لنفاوی گسترش نیافته است.

مرحله ۳

اندازه تومور ۵ سانتی‌متر یا بیشتر بوده و به چندین گره لنفاوی گسترش یافته است.

مرحله ۴

در این مرحله بیماری پیشرفت کرده و به اندام‌های دیگر مانند استخوان‌ها، کبد، مغز و ریه‌ها گسترش یافته است.

علت ایجاد سرطان پستان چیست؟

سرطان زمانی رخ می‌دهد که برخی از سلول‌های پستان شروع به رشد غیر طبیعی می‌کنند. این سلول‌ها با سرعت بیشتری نسبت به سلول‌های سالم تقسیم می‌شوند و در نهایت یک توده را ایجاد می‌کنند.

سلول‌های سرطانی ممکن است از طریق پستان به غدد لنفاوی یا سایر قسمت‌های بدن منتقل شوند. در ابتدا سرطان پستان در سلول‌های مجاری تولیدکننده شیر (کارسینوم تهاجمی مجرایی) آغاز می‌شود.

علاوه بر این ممکن است در بافت غده‌ای به نام لوبول (کارسینوم لوبولار تهاجمی) یا بافت درون پستان شروع شود. محققان عوامل موثر هورمونی، سبک زندگی و محیط را عامل افزایش خطر ابتلا به این بیماری می‌دانند. این احتمال نیز وجود دارد که سرطان، به‌دلیل ترکیبی از ژنتیک و عوامل محیطی ایجاد شده باشد.

عوامل موثر در ایجاد سرطان پستان

همانطور که برای شما ذکر کردیم، علت ایجاد سرطان پستان هنوز مشخص نیست؛ اما برخی از عوامل می‌تواند خطر احتمال این بیماری را افزایش دهد.

سن؛

خطر ابتلا به سرطان پستان با افزایش سن بیشتر می‌شود.

ژنتیک؛

خانم‌هایی که جهش‌های خاصی در ژن‌های BRCA1 و BRCA2 دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان و سرطان تخمدان هستند. افراد این ژن‌ها را از والدین خود به ارث می‌برند.

سابقه سرطان پستان یا توده‌های پستانی

امکان ابتلا در خانم‌هایی که در گذشته به سرطان پستان مبتلا بوده‌اند یا توده‌های پستانی داشته‌اند، نسبت به سایر افرادی که سابقه بیماری را نداشته‌اند، بیشتر است. علاوه بر این داشتن برخی از انواع توده‌های غیر سرطانی پستان، احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد.

بافت متراکم پستان

خانم‌هایی که سینه‌های متراکمی دارند باید بررسی‌هایی برای غربالگری انجام دهند.

قرار گرفتن در معرض استروژن و شیردهی

هورمون استروژن خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهد. این شرایط می‌تواند زمانی ایجاد شود که فردی زودتر از حالت نرمال، قاعدگی را تجربه می‌کند یا در سنین بیشتر از حالت نرمال یائسگی را تجربه می‌کنند.

در این مواقع سطح استروژن در بالاترین سطح خود قرار دارد. نکته‌ای که وجود دارد، این است که شیردهی بیش از ۱ سال، احتمال ابتلا به سرطان پستان را کاهش می‌دهد؛ چراکه، میزان استروژن کاهش پیدا می‌کند.

افزایش وزن

در خانم‌هایی که پس از یائسگی دچار اضافه وزن می‌شوند، احتمالا به‌دلیل افزایش سطح استروژن، احتمال ابتلا به سرطان پستان بیشتر می‌شود.

مصرف الکل

مطالعاتی که در این زمینه انجام گرفته است، نشان می‌دهد خانم‌هایی که الکل زیادی مصرف می‌کنند نسبت به افرادی که از این نوشیدنی مصرف نمی‌کنند، بیشتر در معرض خطر سرطان پستان قرار دارند.

قرار گرفتن در معرض تابش

پرتو درمانی برای درمان سرطان‌های دیگر، ممکن است خطر ابتلا به این نوع سرطان را افزایش دهد.

درمان‌های هورمونی

مطالعات انجام گرفته در این زمینه نشان می‌دهد که داروهای ضد بارداری خوراکی ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان را کمی افزایش دهد.

با انواع سرطان سینه آشنا شوید

سرطان سینه انواع مختلفی دارد که به شرح زیر است:

• کارسینوم داکتال درجا (DCIS)
• کارسینوم لوبولار تهاجمی (ILC)
• کارسینوم داکتال تهاجمی (IDS)
• کارسینوم لوبولار درجا (LCIS)

انواع دیگر که شیوع کمتری دارد:

• آنژیوسارکوم
• تومور فیلودس
• پاژه پستان

نحوه تشخیص سرطان پستان

زمانی که علائم ذکر شده در پستان را احساس کرده و به پزشک مراجعه می‌کنید، برای تعیین آنکه نوع سرطان خوش خیم یا بدخیم است، ابتدا معاینات فیزیکی برای بیمار انجام می‌گیرد. سپس در صورت لزوم یک یا چند آزمایش تشخیصی جهت تایید این بیماری انجام می‌دهند، که در ادامه این موارد را برای شما ذکر خواهیم کرد:

ماموگرافی؛

رایج‌ترین آزمایش تصویربرداری، ماموگرافی است. بسیاری از خانم‌های بالای ۴۰ سال برای بررسی سالانه، ماموگرافی انجام می‌دهند. در صورتی که پزشک علائمی مشکوک را در سینه مشاهده کند، انجام ماموگرافی را به پیشنهاد خواهد داد. چنانچه در ماموگرافی علائم غیر طبیعی وجود داشته باشد، ممکن است پزشک آزمایشات بیشتری را از بیمار درخواست کند.

سونوگرافی؛

در سونوگرافی با استفاده از امواج تصویری، از بافت‌های عمیق پستان تصویربرداری می‌شود و توده خوش‌خیم و بدخیم قابل تشخیص و شناسایی است. همچنین در صورت نیاز ممکن است پزشک آزمایشاتی دیگری مانند MRI یا نمونه برداری از پستان را پیشنهاد دهد.

نمونه برداری از سینه.

اگر پزشک به سرطان سینه مشکوک شود، ممکن است هم ماموگرافی و هم سونوگرافی را به بیمار توصیه کند. اگر هر دو این روش به پزشک اطلاعات کافی را ندهد، آزمایشات دیگری مانند نمونه برداری یا بیوپسی پستان به بیمار توصیه خواهد شد. بیوپسی پستان انواع مختلفی دارد.

پزشک با استفاده از سوزن، از بافت سینه نمونه برداری می‌کند. سپس نمونه بافت به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. اگر آزمایش نمونه از سرطان مثبت باشد، آزمایشات بیشتری انجام می‌گیرد تا مشخص کنند چه نوع سرطانی دارید.

درمان سرطان سینه

بسته به عوامل مختلفی مانند مرحله بیماری، بزرگی تومور و… بهترین و موثرترین درمان برای در نظر گرفته می‌شود. برای شروع درمان، مرحله بیماری باید بررسی شود، سپس گزینه‌های درمانی تعیین خواهد شد. معمولا عمل جراحی رایج‌ترین درمانی است که برای سرطان سینه در نظر گرفته می‌شود.

بسیاری از افراد همراه با عمل جراحی راهکارهای دیگر درمانی مانند شیمی درمانی، درمان هدفمند، پرتو درمانی و هورمون درمانی را نیز انجام می‌دهند.

عمل جراحی

انواع مختلفی از عمل جراحی وجود دارد که برای درمان سرطان سینه در نظر گرفته می‌شود، این موارد به شرح زیر است:

• لامپکتومی
• ماستکتومی
• نمونه برداری از گره سنتینل
• برش غدد لنفاوی زیر بغل
• ماستکتومی پیشگیرانه
• پرتودرمانی

در این روش درمانی از پرتوهای پرتوان برای هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی و از بین بردن این سلول‌ها استفاده می‌شود. در اغلب مواقع برای انجام این روش درمانی از پرتوهای خارجی استفاده می‌شود. 

در صورتی که این بیماری پیشرفت کرده باشد، می‌بایست تابش‌ها از داخل بدن انجام گیرد که به آن براکی تراپی گفته می‌شود.

برای انجام براکی تراپی جراحان مواد رادیواکتیو را داخل بدن در نزدیک تومور قرار می‌دهند. مواد برای مدت کوتاهی در آنجا می‌ماند و سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد.

شیمی درمانی

شیمی درمانی یک روش درمانی دارویی است که برای از بین سلول‌های سرطانی در نظر گرفته شده است. برخی از افراد ممکن است برای درمان تنها تحت شیمی درمانی باشند؛ اما، معمولا این روش درمانی همراه با درمان‌های دیگری به خصوص عمل جراحی انجام می‌گیرد.

گاهی برخی از پزشکان ترجیح می‌دهد که قبل از جراحی، شیمی درمانی را انجام دهند. هدف از انجام آن قبل از عمل این است که با این روش درمانی تومور را کوچک کنند تا در صورت موفقیت‌آمیز بودن شیمی درمانی عمل جراحی را انجام ندهند.

شیمی درمانی عارضه‌های جانبی زیادی دارد، به همین جهت توصیه می‌شود قبل از شروع درمان حتما با پزشک خود در این باره مشورت داشته باشید.

هورمون درمانی

اگر نوعی از سرطانی که به آن مبتلا هستید، به هورمون حساس باشد پزشک ممکن است هورمون درمانی را توصیه کند. استروژن و پروژسترون دو هورمون زنانه هستند که می‌توانند در رشد تومورهای سرطان پستان تاثیر بگذارند. این نوع درمان می‌تواند در کاهش سرعت و جلوگیری از پیشرفت بیماری موثر عمل کند.

دارو درمانی

درمان‌های خاصی برای ناهنجاری یا جهش‌های خاصی در سلول‌های سرطانی در نظر گرفته شده‌اند. به عنوان مثال داروی هرسپتین می‌تواند تولید پروتئین HER2 را در بدن مسدود کند. HER2 به رشد سلول‌های سرطانی پستان کمک می‌کند.