ماده مغذی

۷ ماده مغذی مورد نیاز خانم ها

انتخاب درست و نادرست رژیم غذایی می‌تواند تاثیرات مثبت و منفی را به همراه داشته باشد. اگر خانم‌ها در انتخاب مواد مغذی مورد نیاز خود نهایت دقت را داشته باشند، قطعا وزن مناسبی خواهند داشت و همچنین احتمال ایجاد خطرات و بیماری‌های زنان به شدت کاهش می‌یابد.

برای اینکه خانم‌ها بتوانند از بیماری‌های احتمالی جلوگیری کنند، باید به برخی از نکات در خصوص مصرف مواد مغذی دقت داشته باشند که این موارد را ذکر خواهیم کرد.

۱. اسید فولیک (فولات) و سایر ویتامین‌های گروه B

مقداری که روزانه باید خانم‌ها باید مصرف کنند، به میزان ۴۰۰ میکروگرم است. مواد غذایی از جمله آجیل، حبوبات، آب پرتقال، غذاهای غنی شده مانند نان، ماکارونی و غلات صبحانه جز این دسته از موارد است.

بدن برای ساختن سلول‌های جدید به ویتامین B نیاز دارد. مصرف اسید فولیک طی بارداری به تشکیل لوله عصبی کمک می‌کند که به مغز و نخاع نوزاد شما تبدیل خواهد شد.

فولات برای تشکیل گلبول‌های قرمز ضروری است، افراد جوان بیشتر در معرض خطر ابتلا به کم خونی فقر فولات هستند.

ویتامین موردنیاز خانم ها
ویتامین های موردنیاز خانم ها

مصرف روزانه این ویتامین بسیار مهم است، حتی اگر قصد بارداری نداشته باشید. این نکته را در نظر داشته باشید که بیش از نیمی از بارداری‌ها ناخواسته و بدون برنامه‌ریزی قبلی است.

یک نوزاد در حال رشد در هفته‌های اول بارداری نیاز به مصرف اسید فولیک دارد، در واقع طی زمانی که خانم باردار اطلاعی از بارداری خود ندارد. 

از ویتامین‌های دیگر گروه B که برای تولید انرژی و رشد سلول مهم هستند، شامل موارد زیر است:

  • B-1 (تیامین)؛ در غلات غنی شده، ماهی، حبوبات، نخود فرنگی و تخمه آفتابگردان
  • B-2 (ریبوفلاوین)؛ در تخم مرغ، گوشت، غلات صبحانه و غذاهای لبنی
  • B-3 (نیاسین)؛ در مرغ، گوشت گاو و ماهی
  • B-6 (پیریدوکسین)؛ در گوشت گاو، ماهی، غلات غنی شده و نخود
  • B-7 (بیوتین)؛ در گوشت گاو، ماهی، تخم مرغ، آووکادو، سیب زمینی شیرین و آجیل

۲. آهن

خانم‌ها به ۱۸ میلی‌گرم در روز آهن نیاز دارند و در غذاهایی مانند گوشت بدون چربی، غذاهای دریایی، آجیل، حبوبات، سبزیجات و غلات غنی شده وجود دارد. 

آهن یک ماده مغذی ضروری برای بدن است تا چنین مواردی وجود داشته باشد:

  • رشد
  • انتقال اکسیژن به بافت‌ها
  • تولید هورمون‌های خاص

خانم‌های جوان در اغلب مواقع به دلیل پریود سنگین، مقدار کمی آهن در بدن خود دارند یا مقدار کمی از این مواد مغذی را از رژیم غذایی خود دریافت می‌کنند. 

کمبود آهن در بدن می‌تواند منجر به کم خونی شود، در واقع زمانی که گلبول‌های قرمز سالم کافی برای حمل اکسیژن در بدن خود ندارید.

با این حال که مصرف آهن برای بدن ضروری است؛ اما، نباید در مصرف آن زیاده‌روی کنید. در صورت مصرف بیش از نیاز چنین حالت‌هایی ایجاد می‌شود:

  • یبوست
  • حالت تهوع
  • درد شکم
  • استفراغ

بهتر است آهن با ویتامین C مصرف شود تا میزان جذب را به حداکثر برساند.

۳. ویتامین D

روزانه ۶۰۰ واحد بین‌المللی (IU) به این ویتامین نیاز دارید. ماهی‌های چرب مانند ماهی آزاد، ماهی تن، شیر غنی شده، پنیر و زرده تخم مرغ سرشار از این ویتامین است.

مقداری از این ویتامین از طریق غذاهای لبنی مانند شیر و پنیر تامین می‌شود. علاوه بر این زمانی که بدن شما در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد، این ویتامین در بدن ساخته می‌شود.

منیزیم
منیزیم

در اغلب مواقع خانم‌ها در سنین باروری دچار کمبود ویتامین D در بدن هستند. از دیگر فواید ویتامین D می‌توان به تقویت استخوان‌ها اشاره کرد. همچنین از دیگر موارد تاثیرگذار شامل موارد زیر است:

  • رشد سلولی
  • عملکرد ایمنی
  • کاهش التهاب در بدن

نباید در مصرف این ویتامین زیاده‌روی کنید؛ چرا که، سطح کلسیم خون را افزایش می‌دهد. کلسیم بالا می‌تواند به قلب، عروق خونی و کلیه‌ها آسیب وارد کند.

۴. ویتامین E

خانم‌ها به ۱۵ میلی‌گرم ویتامین E در طی روز نیاز دارند. آجیل، دانه‌ها و روغن‌های گیاهی سرشار از ویتامین E و برای سیستم ایمنی بدن بسیار ضروری هستند.

همچنین این ویتامین آنتی اکسیدانی است که بدن را در برابر اثرات مضر مولکول‌های مخرب به نام رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند.

برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که چنین اثرات محافظتی می‌تواند به جلوگیری از مشکلات بارداری یا به دنیا آوردن نوزاد سالم کمک کند.

زمانی که این ویتامین را از طریق مصرف غذا دریافت کنید، هیچ خطری برای شما وجود ندارد؛ اما، مصرف دوزهای زیاد این مکمل می‌تواند منجر به افزایش خونریزی شود، به خصوص اگر قبلا از رقیق‌کننده خون مانند وارفارین مصرف کرده باشید.

۵. منیزیم

روزانه باید ۳۱۰ میلی در سنین ۱۹ تا ۳۰ سال مصرف شود و به مقدار ۳۲۰ میلی‌‌گرم در سنین ۳۱ تا ۵۰ سال مورد استفاده قرار بگیرد. 

آجیل، اسفناج، سویا، حبوبات، نخود، جو، گندم و محصولات لبنی در این دسته قرار دارند. منیزیم به واکنش‌های شیمیایی مختلف در بدن کمک می‌کند:

  • حفظ سطح میزان قند خون و فشار خون متعادل
  • عملکرد صحیح عضلات و اعصاب
  • کمک به تولید پروتئین در بدن

دریافت مقدار کافی این ماده مغذی در بدن بسیار مهم است به خصوص اگر قصد بارداری داشته باشید. تحقیقاتی که در این زمینه انجام گرفته است، نشان می‌دهد که اکثر خانم‌های باردار منیزیم کمی دارند.

کمبودهای طی بارداری با مشکلات مانند دیابت بارداری، زایمان زودرس و نوزادانی با جثه کوچک مرتبط است.

مصرف بیش از نیاز این ویتامین مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ چراکه، بدن در صورت اضافی بودن، آن را از بین خواهد برد. با این حال مصرف دوز بالای این ویتامین منجر به تهوع و گرفتگی شکم می‌شود.

۶. کولین

مصرف این ماده مغذی باید ۴۲۵ میلی‌گرم در روز برای خانم‌ها باشد. این کولین در غذاهایی مانند گوشت، مرغ، ماهی، محصولات لبنی و تخم مرغ وجود دارد. 

برای حفظ سلامت سلول‌ها نیاز به کولین در بدن است. این ماده مغذی در تولید پیام‌رسان شیمیایی استیل کولین کمک می‌کند که برای خلق و خو، حافظه و کنترل ماهیچه بسیار مهم است.

بسیاری از خانم‌های جوان به خصوص گیاه خواران به اندازه کافی از آن را خود دریافت نمی‌کنند. اگر قصد بارداری دارید، در خصوص مصرف این مکمل با پزشک معالج خود مشورت داشته باشید.

مصرف زیاد کولین می‌تواند عوارضی مانند استفراغ، تعریق بیش از حد و فشار خون پایین را به همراه داشته باشد.

مصرف کولین
مصرف کولین در خانم ها

۷. پروبیوتیک‌ها

پروبیوتیک‌ها جز مواد مغذی به شمار نمی‌رود؛ اما، باکتری‌های مفیدی هستند که در غذاها و مکمل‌ها یافت می‌شود. پروبیوتیک‌ها در غذاهای تخمیر شده مانند موارد زیر یافت می‌شود:

  • ماست
  • کلم ترش
  • سرکه سیب
  • و…

انواع خاصی از پروبیوتیک‌ها منجر به حفظ تعادل باکتری در مجاری ادراری و واژن می‌شود.

کلام آخر

مصرف انواع میوه‌ها و سبزیجات همراه با غلات، پروتئین بدون چربی و لبنیات به شما کمک می‌کند تا مقدار توصیه شده هر ماده مغذی را دریافت کنید.

اگر محدودیت غذایی دارید یا به بیماری التهاب روده دچار هستید که جذب مواد مغذی را دشوار می‌کند، باید با بهترین متخصص زنان در کرج در این خصوص مشورت داشته باشید.

بارداری چند قلو

بارداری چند قلویی و دلایل آن

امروزه بارداری‌های چند قلویی بیشتر از گذشته وجود دارد؛ چرا که، خانم‌ها در حال حاضر بیشتر از روش‌های باروری استفاده می‌کنند و در سنین بالاتر بارداری می‌شوند.

زمانی که خانمی چند قلو بارداری باشد، احتمال ایجاد عوارضی مانند زایمان زودرس، پره اکلامپسی و محدودیت رشد جنین وجود دارد.

منظور از بارداری چند قلویی چیست؟

منظور از بارداری چند قلویی به این معنی است که شما بیش از یک جنین در رحم خود داشته باشید. حال تعداد نوزادان می‌تواند ۲ یا بیشتر باشد. 

مشکلات و عوارض بارداری در خانم‌هایی که چند قلو زایی دارند، نسبت به افرادی که تنها تک قلو دارند، بیشتر است.

بارداری چند قلو
بارداری دو قلو

چگونه بارداری چند قلو ایجاد می‌شود؟

دو راه برای بارداری چند قلو وجود دارد که به شرح زیر است:

  • تخمک بارور قبل از لانه گزینی در دیواره رحم تقسیم می‌شود؛
  • دو یا چند تخمک جداگانه توسط اسپرم‌های مختلف بارور می‌شوند.

همسان یا غیر همسان بودن نوزاد بسته به نحوه وقوع بارداری متفاوت است که در ادامه توضیحات لازم را خواهیم داد.

دو قلو یا سه قلوهای همسان زمانی رخ می‌دهد که یک تخمک بارور شده و سپس شکافته می‌شود. این جنین‌های تقسیم شده از نظر ظاهری و جنسیت یکسان هستند.

چند قلوهای ناهمسان به این صورت است که چند قلوها از تخمک‌های جداگانه‌ای ایجاد می‌شود و توسط اسپرم‌های مختلف بارور می‌شوند. در این مواقع کودکان ظاهری متفاوت دارند و لزوما جنسیت یکسانی نیز ندارند.

چگونه احتمال بارداری چند قلویی افزایش پیدا می‌کند؟

عوامل متعددی خطر چند قلوزایی را افزایش می‌دهد. از موارد تاثیرگذار در بارداری چند قلو می‌توان به مواد زیر اشاره کرد:

  • افزایش سن (خانم‌های بالای سی سال، در معرض خطر بیشتری برای بارداری چند قلو هستند؛ زیرا، بدن با افزایش سن چندین تخمک ترشح می‌کند).
  • افرادی که دو قلو هستند یا در خانواده دوقلو دارند.
  • کسانی که داروهای باروری استفاده می‌کنند.
  • افرادی که قد بلندتری دارند. 
  • کسانی که ورزش بیش از حد نرمال انجام می‌دهند.

از دیگر عوامل موثر می‌توان به ژنتیک اشاره کرد. اگر خودتان دو قلو باشید یا در خانواده دو قلو داشته باشید، قطعا احتمال بارداری چند قلو افزایش پیدا می‌کند.

باید به این نکته اشاره کرد که این ویژگی وراثتی از طرف مادر خانواده منتقل می‌شود.

درمان‌های ناباروری می‌تواند بارداری چند قلو را افزایش دهد؛ زیرا، در روش‌هایی مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) اغلب بیش از یک تخمک بارور شده به رحم منتقل می‌شود.

درمان ناباروری
افزایش احتمال بارداری چند قلو

آیا چند قلو زایی رایج است؟

بارداری چند قلویی اخیرا بسیار رایج شده است؛ زیرا، افراد بیشتری نیاز به مصرف دارو و روش‌های باروری مانند IVF برای کمک باروری دارند.

بارداری چند قلو چه علائمی دارد؟

تنها راهی که می‌توانید از بارداری چند قلو مطلع شوید، انجام آزمایش سونوگرافی است. طی این آزمایش تشخیصی می‌توان تصویر داخل رحم و تعداد جنین را بررسی کرد.

خانم‌هایی که چند قلو باردار هستند ممکن است نسبت به سایر افراد علائم شدیدتری را تجربه کنند، که این موارد به شرح زیر است:

  • تهوع و استفراغ شدید (حالت تهوع صبحگاهی)
  • افزایش سریع وزن در سه ماهه اول بارداری
  • ایجاد حساسیت در سینه و درد
  • سطح بالای گنادوتروپین جفتی انسانی (Hcg)
  • مقادیر بالای پروتئین آلفا فیتو پروتئین در خون

بارداری چند قلویی چه عوارضی ایجاد می‌کند؟

هر کسی می‌تواند بارداری تک قلو یا چند قلو را تجربه کند. با این حال متخصصین بر این باورند خانم‌هایی که بارداری چند قلو دارند، بیشتر از سایرین دچار عوارض بارداری می‌شوند.

عوارض احتمالی به شرح زیر است:

زایمان زودرس

از شایع‌ترین آنها می‌توان به زایمان زودرس اشاره کرد. معمولا هدف در مادران چند قلو این است، که هفته ۳۷ بارداری تکمیل شود. 

در صورتی که مادران تا ۳۷ هفتگی بارداری را تکمیل کنند، معمولا فرزندان سالم و با وزن مناسبی را به دنیا خواهند آورد.

معمولا کودکانی که زودتر از زمان موعد متولد می‌شوند، دچار عارضه‌ای مانند وزن کم هنگام تولد هستند.

پره اکلامپسی یا فشار خون بارداری

طی بارداری مادر تحت نظر است تا مطمئن شوند، دچار فشار خون بارداری نیست. در صورت ایجاد فشار خون بالا در بارداری ممکن است احتمال ایجاد یک بیماری خطرناک مانند پره اکلامپسی وجود داشته باشد.

عوارضی مانند فشار خون بالا در خانم‌هایی که چند قلو بارداری هستند، بیش از سایر خانم‌های باردار است.

دیابت بارداری

ممکن است در بارداری به دیابت مبتلا شوند. چنین مشکلی به دلیل افزایش هورمون از جفت اتفاق می‌افتد.

اندازه جفت نیز می‌تواند در ایجاد دیابت بارداری موثر باشد. حال اگر دو جفت یا بیشتر وجود داشته باشد، مقاومت به انسولین نیز افزایش پیدا خواهد کرد.

جدا شدن جفت

این حالت زمانی رخ می‌دهد که جفت قبل از زایمان از دیواره رحم جدا شود، این یک وضعیت اضطراری است. جدا شدن جفت در خانم‌هایی که چند قلو بارداری هستند بسیار شایع‌تر است.

محدودیت رشد جنین

این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که یک یا چند نوزاد با سرعت مناسبی رشد نمی‌کند. چنین شرایطی ممکن است منجر به تولد نوزاد نارس یا با وزن کم شود. 

تقریبا نیمی از مادرانی که بیش از یک نوزاد دارند، دچار چنین مشکلی می‌شوند.

جدا شدن جفت
محدودیت رشد جنین

برای بارداری بدون مشکل در بارداری چند قلو چه باید کرد؟

مصرف مواد غذایی مغذی، استراحت کافی و مراجعه منظم به پزشک مسائل مهم است که خانم‌های باردار باید در نظر داشته باشند. اگر چند قلو باردار هستید، نیاز بیشتری به مصرف غذا دارید.

دریافت پروتئین و مایعات کافی بسیار مهم است. همچنین باید کالری اضافی در روز مصرف کنید تا جنین در رحم رشد کافی داشته باشد. 

یک قانونی که وجود دارد، این است که باید روزانه به ازای هر نوزاد، ۳۰۰ کالری بیشتر غذا مصرف کنید. در واقع به این صورت که اگر دو قلو بارداری هستید، باید ۶۰۰ کالری بیشتر مصرف کنید.

آیا امکان ورزش کردن در بارداری چند قلو وجود دارد؟

ورزش و فعالیت بخشی مهمی از بارداری است. در واقع هیچ مانعی برای ورزش کردن هنگام بارداری چند قلو ندارید. تمرینات کم فشار یک راه عالی برای حفظ تناسب اندام و حفظ سلامت مادر در طی بارداری است.

برخی از تمریناتی که می‌توانید در بارداری چند قلو انجام دهید به شرح زیر است:

  • شنا کردن
  • پیاده روی
  • یوگا قبل از تولد

با این حال که ورزش کردن در بارداری توصیه می‌شود؛ اما، باید به خاطر داشته باشید که فعالیت‌هایی را انجام دهید که مناسب این دوران از بارداری باشد. 

برخی از فعالیت‌های شدیدتر که ممکن است ایده خوبی در این دوران نباشد، به شرح زیر است:

  • دویدن
  • ایروبیک به خصوص پریدن حین ورزش

جدا شدن جفت در بارداری

جدا شدن جفت در بارداری چه علائمی دارد

جدا شدن جفت در بارداری یک عارضه نادر و در عین حال جدی است. جفت در بارداری، در رحم خانم‌ها ایجاد می‌شود و به دیواره رحم متصل خواهد شد.

جفت مواد مغذی و اکسیژن لازم را برای نوزاد تامین می‌کند. در واقع این عارضه قبل از زایمان رخ می‌دهد، به این صورت که بخشی از جفت یا کل آن از دیواره رحم جدا می‌شود. 

چنین حالتی در بارداری میزان اکسیژن و مواد مغذی نوزاد را کاهش می‌دهد یا مسدود می‌کند و در نهایت مادر دچار خونریزی شدیدی می‌شود.

جدا شدن جفت از دیواره رحم در اغلب مواقع به صورت ناگهانی رخ می‌دهد، در صورتی که مورد بررسی و درمان قرار نگیرد، مادر و نوزاد را به خطر خواهد انداخت.

بیشتر بخوانید: منظور از جفت سرراهی چیست

جدا شدن جفت از دیواره رحم چه علائمی دارد؟

جدا شدن جفت در اغلب مواقع در سه ماهه آخر بارداری به ویژه در چند هفته آخر قبل از تولد اتفاق می‌افتد. علائم و نشانه‌های جدا شدن جفت شامل موارد زیر است:

جدا شدن جفت
جدا شدن جفت
  • خونریزی واژینال (گاهی ممکن است چنین نشانه‌ای وجود نداشته باشد)
  • درد شکم
  • کمردرد
  • سفتی یا حساسیت رحم
  • انقباض رحمی (یکی پس از دیگری رخ می‌دهد)

درد شکم و کمردرد در اغلب مواقع به صورت ناگهانی در افراد ایجاد می‌شود. میزان خونریزی واژینال نیز در هر فرد متفاوت است و نشان‌دهنده آن نیست که به چه میزان جفت از رحم جدا شده است.

در برخی از مواقع جدا شدن جفت به آرامی ایجاد می‌شود که می‌تواند منجر به خونریزی ملایم و متناوب از واژن شود. 

در واقع ممکن است جنین به میزان قابل انتظار رشد نداشته باشد و مادر دچار عوارضی مانند مایع آمنیوتیک کم یا سایر عوارض شود.

در صورت مشاهده چنین علائمی و به‌طور کلی علائم جدا شدن جفت حتما به پزشک مراجعه کنید.

علت جدا شدن جفت در بارداری چیست؟

در اغلب مواقع علت جدا شدن جفت مشخص نیست. علل احتمالی که می‌تواند منجر به چنین مشکلی شود شامل وارد شدن ضربه به شکم به عنوان مثال در اثر تصادف و سقوط از ارتفاع است. گاهی به دلیل از بین رفتن مایع آمنیوتیک چنین مشکلی نیز ایجاد می‌شود.

عوامل خطرساز در جدا شدن جفت از رحم در بارداری چیست؟

عواملی که خطر جدا شدن جفت را افزایش می‌دهد به شرح زیر است:

  • جدا شدن جفت در بارداری گذشته که بر اثر ضربه شکمی ایجاد نشده باشد.
  • فشار خون مزمن یا فشار خون بالا
  • مشکلات مربوط به فشار خون بالا در بارداری از جمله پره اکلامپسی
  • سقط یا نوع دیگری از ضربه به شکم
  • مصرف سیگار
  • مصرف کوکائین در بارداری
  • پارگی زودرس غشا که منجر به نشت مایع آمنیوتیک قبل از پایان بارداری می‌شود.
  • عفونت داخل رحم در بارداری
  • سن بالا به ویژه سن بالای ۴۰ سال

جدا شدن جفت از رحم چه عوارضی دارد؟

جدا شدن جفت مشکلات تهدیدکننده‌ای برای زندگی مادر و نوزاد ایجاد می‌کند و می‌تواند عوارضی همچون موارد زیر داشته باشد:

علائم جدا شدن جفت
عوارض جدا شدن جفت
  • شوک ناشی از از دست دادن خون
  • مشکلات مرتبط به لخته شدن خون
  • نیاز به تزریق خون
  • نارسایی کلیه یا سایر اندام‌ها به دلیل از دست دادن خون

در مواقع نادر اگر خونریزی قابل کنترل نباشد، به ندرت نیاز به هیسترکتومی خواهد بود.

جدا شدن جفت می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

  • عدم دریافت مواد مغذی و محدود شدن رشد
  • عدم دریافت اکسیژن کافی
  • تولد زودرس
  • مرده زایی

اقدامی برای جلوگیری

راهکاری برای جلوگیری از این عارضه در بارداری وجود ندارد؛ اما، می‌توانید برخی از عوامل خطر را کاهش دهید. 

به عنوان مثال نباید سیگار بکشید یا از مواد مخدر استفاده کنید. اگر فشار خون بالا در بارداری دارید، با پزشک خود در میان بگذارید.

زمانی که تصادف کردید، زمین خوردید یا دچار جراحت‌های دیگر شده‌اید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

جدا شدن جفت از رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اگر پزشک به این عارضه در بارداری مشکوک باشد، معاینه فیزیکی برای بررسی حساسیت یا سفتی رحم انجام می‌دهد. 

پزشک گاهی برای کمک به شناسایی منابع خونریزی واژن، آزمایش خون و سونوگرافی را توصیه می‌کند.

جدا شدن جفت از دیواره رحم چه درمانی دارد؟

امکان اتصال مجدد جفت جدا شده از دیواره رحم وجود ندارد. گزینه‌های درمانی که برای این بیماری وجود دارد به شرح زیر است:

درمان جدا شدن جفت از دیواره رحم
درمان جدا شدن جفت

زمانی که نوزاد فول ترم نباشد

اگر جدایی جفت خفیف، ضربان قلب طبیعی و برای زایمان زود باشد، ممکن است برای تحت نظر بودن نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشید. 

اگر خونریزی متوقف شود و وضعیت نوزاد ثابت بماند، ممکن است مادر در این مواقع در خانه بماند و استراحت کند.

در صورتی که تصمیم به زایمان زودهنگام گرفته شود، ممکن است به مادر داروهایی داده شود که به بلوغ و تکامل ریه و مغز نوزاد کمک کند.

نوزاد به زایمان نزدیک باشد

پس از ۳۴ هفتگی بارداری اگر احتمال جدا شدن جفت به حداقل برسد، ممکن است زایمان واژینال با نظارت دقیق بهترین متخصص زنان در کرج امکان‌پذیر باشد. 

در صورت بدتر شدن یا به خطر افتادن سلامت مادر و نوزاد نیاز به زایمان فوری سزارین خواهد بود.

عوارض بارداری

افتادگی بند ناف در بارداری

در برخی از مواقع، قبل یا حین تولد بند ناف از طریق دهانه رحم به داخل واژن می‌رود، به این عارضه افتادگی بند ناف در بارداری یا پرولاپس بند ناف گفته می‌شود که نیاز به درمان فوری دارد تا فشار جنین به بند ناف، منجر به قطع اکسیژن نشود.

زمانی که چنین حالتی ایجاد می‌شود، بند ناف بین بدن نوزاد و استخوان‌های لگن تحت فشار قرار می‌گیرد.

منظور از افتادگی بند ناف چیست؟

بند ناف ساختار انعطاف‌پذیری دارد و شبیه به لوله است که در دوران بارداری جنین را به مادر متصل می‌کند. در واقع با وجود این بافت در بارداری، مواد مغذی به نوزاد منتقل می‌شود و مواد زائد از این طریق از بین می‌رود یا خارج می‌شود.

این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که بندناف از بین جنین و دهانه رحم به داخل واژن خارج شده باشد. افتادگی بند ناف ممکن است قبل یا در حین زایمان ایجاد شود.

عوارض افتادگی بند ناف
افتادگی بند ناف

افتادگی بند ناف چه عواقبی را در پی دارد؟

خوشبختانه این عارضه نادر است؛ اما، در صورت ایجاد چنین مشکلی می‌تواند برای مادر بسیار خطرناک باشد. 

هنگامی که چنین مشکلی حین زایمان رخ می‌دهد، بند ناف بین جنین و دهانه رحم قرار می‌گیرد و فشرده می‌شود که منجر به از دست دادن اکسیژن و حتی مرده زایی می‌شود.

علت افتادگی بند ناف چیست؟

از علل شایع افتادگی بند ناف می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • پارگی زودرس غشا
  • زایمان زودرس
  • بارداری چند قلو
  • پلی هیدرآمنیوس (وجود مقادیر زیاد مایع آمنیوتیک)
  • قرارگیری نوزاد در حالت بریچ

نحوه تشخیص افتادگی بند ناف چگونه است؟

این عارضه با مشاهده یا لمس هنگام معاینه لگن مشخص می‌شود. علاوه بر این گاهی نوزاد ضربان غیر طبیعی دارد که به عنوان برادی کاردی یا کند شدن ضربان قلب شناخته می‌شود (ضربان قلب کمتر از ۱۲۰ در دقیقه).

حتی خود فرد نیز می‌تواند بند ناف را در واژن احساس کند. با این حال در برخی از افراد تنها با ضربان قلب غیر طبیعی چنین مشکلی شناسایی می‌شود.

از آنجایی که بند ناف کشیده و فشرده می‌شود، باعث کاهش جریان خون به نوزاد می‌شود. در نهایت افت ناگهانی یا تغییر در ضربان قلب نوزاد ایجاد خواهد شد.

بیشتر بخوانید: گره حقیقی بند ناف؛ گره خوردن بند ناف

درمان افتادگی بندناف
تشخیص افتادگی بند ناف

پرولاپس بند ناف چگونه کنترل می‌شود؟

افتادگی بند ناف یک وضعیت حاد در خانم‌های باردار است که نیاز به زایمان فوری دارد. در این مواقع باید زایمان سزارین برای خانم باردار انجام گیرد. 

پزشک موقعیت جنین را با دست بالا می‌برد تا از فشرده شدن بند ناف جلوگیری کند و زایمان هرچه سریع‌تر انجام گیرد.

در واقع متخصصین معتقد هستند که فاصله زمانی بین تشخیص و زایمان باید ۳۰ دقیقه باشد. برای از افراد بسته به شرایطی که دارند ممکن است زایمان هرچه سریع‌تر انجام گیرد.

تا زمانی که شرایط برای زایمان فراهم شود، پزشک ممکن است دست خود را به داخل واژن کند و قسمتی از نوزاد را که منجر به فشرده شدن بند ناف شده است، به آرامی بلند کند. 

علاوه بر این راهکارهای دیگری نیز در صورت نیاز از سوی پزشک در نظر گرفته می‌شود. هرچه در روند درمان تاخیر وجود داشته باشد، احتمال مرگ یا آسیب مغزی بیشتر خواهد شد. 

در واقع افتادگی بند ناف اگر در خارج از بیمارستان رخ دهد، خطر مرگ نوزاد ۱۸ برابر بیشتر از مواردی است که در بیمارستان اتفاق می‌افتد.

چه افرادی در معرض ابتلا به افتادگی بند ناف قرار دارند؟

چندین مورد وجود دارد که می‌تواند خطر افتادگی بند ناف را افزایش دهد که این موارد به شرح زیر است:

  • بارداری چند قلو
  • زایمان زودرس
  • نوزادی با وزن کم
  • حالت بریچ (حالتی که پا یا باسن نوزاد به سمت کانال تولد باشد)
  • مایع آمنیوتیک بیش از حد
  • پارگی زودرس غشا (زمانی که کیسه آب قبل از ۳۷ هفتگی پاره می‌شود، به این معنی که کیسه پر از مایع نوزاد شما را احاطه کرده است و قبل از موعد انتظار پاره می‌شود)

از دیگر عوامل خطرساز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • آمنیوتومی
  • نمونه‌گیری از خون جنین
  • بررسی نقایص مادرزادی
پرولاپس بند ناف
پرولاپس بندناف

آیا می‌توان از افتادگی بند ناف جلوگیری کرد؟

چنین عارضه احتمالی در بارداری غیرقابل پیش‌بینی است و راهکاری برای جلوگیری از این مشکل وجود ندارد. از آنجایی که بند ناف در بارداری زیاد حرکت می‌کند، نمی‌توان افتادگی بند ناف را پیش‌بینی کرد.

در واقع چنین مشکلی می‌تواند بدون وجود هیچ عامل خطرسازی در خانم‌ها باردار ایجاد شود؛ اما، اگر با توجه به مواردی که برای شما ذکر کردیم، بیشتر از سایر افراد در معرض خطر افتادگی بند ناف هستید، در صورت صلاحدید بهترین متخصص زنان در کرج نیاز به مراجعه یا بستری شدن در بیمارستان دارید.

مرده زایی

علت مرده زایی چیست

منظور از مرده زایی در بارداری مرگ نوزاد پس هفته بیستم بارداری است. دلایل مختلفی از جمله موارد زیر می‌تواند در ایجاد چنین مشکلی نقش داشته باشد:

گاهی نیز ممکن است هیچ دلیل مشخصی برای مرده زایی وجود نداشته باشد. در ادامه مقاله اطلاعات بیشتری در این زمینه در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آشنایی بیشتر با مرده زایی

همانطور که گفتیم منظور از مرده زایی این است که جنین بعد از هفته بیستم بارداری در رحم می‌میرد. در این مواقع ممکن است گاهی نوزاد هفته‌ها یا چند ساعت قبل از زایمان در رحم مرده باشد.

اما، خوشبختانه این عارضه به صورت نادر در بارداری رخ می‌دهد. مرده زایی به چند دسته طبقه‌بندی می‌شود که این موارد به شرح زیر است:

  1. مرده زایی زودرس؛ جنین بین هفته‌های ۲۰ تا ۲۷ بارداری می‌میرد.
  2. مرده زایی دیر هنگام؛ جنین بین هفته‌های ۲۸ تا ۳۶ می‌میرد.
مرده زایی چیست
علت مرده زایی

چه افرادی در معرض خطر مرده زایی هستند؟

امکان ایجاد چنین مشکلی برای هر فردی وجود دارد و غیر قابل پیش بینی است. با این حال برخی از موارد می‌تواند احتمال خطر چنین مشکلی را دو چندان کند:

  • مصرف سیگار یا الکل
  • خانم بالای ۳۵ سال
  • عدم مراقبت‌های لازم طی بارداری
  • سو تغذیه
  • بارداری دو قلو یا بیشتر
  • دارای بیماری زمینه‌ای
  • افزایش وزن (شاخص توده بدنی بالای ۳۰)

سقط جنین و مرده زایی چه تفاوتی با یکدیگر دارد؟

سقط جنین و مرده زایی هر دو منجر به ختم بارداری می‌شود. اما، مرده زایی پس از ۲۰ هفته بارداری ایجاد می‌شود و سقط جنین قبل ۲۰ هفته بارداری رخ می‌دهد.

علت مرده زایی چیست؟

علت اصلی مرده زایی مشخص نیست؛ اما، دلایل احتمالی به شرح زیر است:

فشارخون بالا در بارداری
وجود مشکل در بندناف و مرده زایی

ایجاد مشکلی در جفت یا بند ناف

جفت اندامی است که طی بارداری در رحم قرار دارد. جنین از طریق جفت و بند ناف، خون، اکسیژن و مواد مغذی دریافت می‌کند. 

در صورتی که هر گونه مشکلی در جفت یا بند ناف وجود داشته باشد، جنین به درستی رشد نخواهد کرد.

پره اکلامپسی

این عارضه همراه با فشار خون بالا و تورم است که در اغلب مواقع در اواخر بارداری ایجاد می‌شود. اگر به مسمومیت بارداری یا پره اکلامپسی مبتلا هستید، خطر جدا شدن جفت یا مرده زایی دو چندان می‌شود.

لوپوس

مادری که دچار بیماری لوپوس است، بیش از سایرین در معرض خطر مرده زایی قرار دارد.

اختلال انعقادی

فردی که دچار اختلال انعقادی مانند هموفیلی است در معرض خطر بالایی از مرده زایی قرار دارد.

شرایط پزشکی مادر

گاهی بیماری‌هایی مانند دیابت در بارداری، بیماری قلبی، تیروئید یا عفونت ویروسی و باکتریایی باعث ایجاد مرده زایی در مادر می‌شود.

نقص هنگام تولد

در برخی موارد چنین مشکلی می‌تواند به علت نقص مادرزادی در نوزاد ایجاد شود.

عفونت

ایجاد عفونت بین هفته ۲۴ و ۲۷ بارداری می‌تواند منجر به مرگ جنین شود. معمولا عفونت باکتریایی است که از واژن به رحم انتقال پیدا می‌کند. 

برخی از عفونت‌ها تا زمانی که دچار عوارض نشوند، مورد توجه قرار نمی‌گیرند.

وارد شدن ضربه

گاهی حوادثی مانند تصادف می‌تواند منجر به مرده زایی شود.

کلستاز داخل کبدی

این مورد به عنوان کلستاز زایمانی نیز شناخته می‌شود. این بیماری یک اختلال کبدی است که منجر به خارش شدید می‌شود.

مرده زایی چه علائمی دارد؟

اگر تب، خونریزی، لرز یا درد دارید، حتما باید به پزشک معالج خود مراجعه کنید، گاهی ممکن است چنین علائمی ناشی از عفونت باشد.

آیا مرده زایی منجر به ناباروری می‌شود؟

خیر تا به حال مرده زایی منجر به ناباروری نشده و مشکلی در این زمینه به وجود نیامده است.

مرده زایی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

برای تشخیص این عارضه در بارداری، پزشک چندین آزمایش برای بیمار در نظر می‌گیرد که این موارد به شرح زیر است:

نقص مادرزادی
پره اکلامپسی و بروز مشکل مرده زایی

آزمایش خون

این آزمایش می‌تواند نشان دهد که آیا مبتلا به پره اکلامپسی، کلستاز یا دیابت هستید یا خیر.

بررسی بند ناف، غشاها و جفت

این بافت‌ها به جنین متصل می‌شود. یک ناهنجاری می‌تواند مانع از دریافت اکسیژن، خون و مواد مغذی به کودک شود.

آزمایشاتی برای عفونت

پزشک نمونه‌ای از ادرار، خون یا سلول از واژن یا دهانه رحم جهت آزمایش عفونت می‌گیرد.

آزمایش عملکرد تیروئید

این آزمایش مشخص می‌کند که آیا مشکلی در غده تیروئید شما وجود دارد یا خیر.

آزمایشات ژنتیکی

نمونه‌ای از بند ناف برای اینکه مشخص شود جنین دچار مشکلاتی مانند سندرم داون است، انجام می‌دهند.

چگونه می‌توان ریسک ابتلا به مرده زایی را کاهش داد؟

از آنجایی که علت دقیق ایجاد چنین مشکلی مشخص نیست، جلوگیری از این بیماری نیز دشوار خواهد بود. با این حال نکاتی در خصوص شانس به دنیا آوردن فرزند سالم وجود دارد که به شرح زیر است:

  • از مصرف سیگار و الکل خودداری کنید.
  • در صورت وجود خونریزی در نیمه دوم بارداری، به پزشک مراجعه کنید.
  • به حرکات کودک خود در شکم توجه داشته باشید.
  • قبل از اقدام برای بارداری به وزن مناسبی دست پیدا کنید.
  • مراقب هرگونه عفونت‌های احتمال باشید.
  • مشکلاتی اعم از درد معده، خارش یا خونریزی واژینال را به پزشک گزارش دهید.
  • به پهلو بخوابید. اگر ۲۸ هفته بارداری یا بیشتر هستید، خوابیدن به پشت می‌تواند خطر مرده زایی را دو چندان کند.
  • آزمایشاتی از جمله فشار خون و ادرار را انجام دهید.

نکات تغذیه‌ای در خصوص جلوگیری از مرده زایی

با خودداری از مصرف برخی از مواد غذایی شانس بارداری سالم افزایش پیدا می‌کند. این موارد به شرح زیر است:

  • شیر غیر پاستوریزه و محصولات لبنی غیر پاستوریزه
  • گوشت خام یا نیم پز
  • نوشیدنی‌های کافئین‌دار و چای گیاهی
  • تخم اردک، غاز یا بلدرچین
  • تخم مرغ پخته نشده

جفت سرراهی

منظور از جفت سرراهی چیست

در اغلب بارداری‌ها جفت در بالا یا به کنار رحم متصل می‌شود. جفت سرراهی زمانی رخ می‌دهد که جفت نوزاد کاملا دهانه رحم یا قسمت خروجی آن را مسدود می‌کند. 

جفت ساختاری است که در طی بارداری داخل رحم ایجاد می‌شود و اکسیژن و تغذیه را برای کودکان فراهم می‌کند. جفت از طریق بندناف به نوزاد متصل می‌شود.

این عارضه می‌تواند منجر به خونریزی شدید در طی بارداری و زایمان شود. اگر طی بارداری جفت سرراهی داشته باشید، ممکن است در بارداری و هنگام زایمان دچار خونریزی شوید. 

در این مواقع پزشک به بیمار توصیه می‌کند از فعالیت‌هایی از جمله رابطه جنسی در بارداری، استفاده از تامپون، دویدن، پریدن و… که منجر به انقباض می‌شود، خودداری کنید.

در صورتی که جفت سرراهی در بارداری برطرف نشود، پزشک در نهایت زایمان سزارین را برای مادر باردار در نظر می‌گیرد.

جفت سرراهی چه علائمی دارد؟

خونریزی از واژن به رنگ قرمز روشن و بدون درد در نیمه دوم بارداری از علائم اصلی جفت سرراهی است. برخی از خانم‌ها ممکن است دچار انقباض شوند. 

مواقعی که جفت سرراهی در اوایل بارداری تشخیص داده می‌شود، این مشکل برطرف خواهد شد. با بزرگ شدن رحم، فاصله بین دهانه رحم و جفت افزایش پیدا می‌کند. 

هرچه جفت دهانه رحم را بپوشاند و در اواخر بارداری روی دهانه رحم باقی بماند، احتمال برطرف شدن آن بسیار کمتر است. علت دقیق ایجاد چنین مشکلی هنوز مشخص نشده است.

علائم جفت سرراهی
علائم جفت سرراهی

مواردی که خطر جفت سرراهی را افزایش می‌دهد

جفت سرراهی بیشتر در این خانم‌ها مشاهده می‌شود:

  • سابقه بارداری داشته‌اند.
  • زخم‌هایی روی رحم به دلیل سابقه زایمان سزارین، برداشتن فیبروم رحمی، اتساع و کورتاژ وجود داشته باشد.
  • در بارداری قبلی جفت سرراهی وجود داشته است.
  • بارداری چند قلو وجود دارد.
  • مادر بیش از ۳۵ سال سن دارد.
  • در صورتی که مادر از دخانیات مصرف کند.

جفت سرراهی در بارداری چه عوارضی دارد؟

در صورت وجود جفت سرراهی تحت نظر پزشک خواهید بود تا ایجاد هر گونه عوارض احتمالی را کاهش دهد:

خونریزی

خونریزی شدید می‌تواند در حین زایمان یا چند ساعت اول پس از زایمان رخ دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله آیا خونریزی بعد از زایمان طبیعی است را مطالعه کنید.

زایمان زودرس

گاهی خونریزی شدید منجر به زایمان سزارین اورژانسی قبل از اتمام دوره بارداری می‌شود.

زایمان زودرس در جفت سرراهی
زایمان زودرس

جفت سرراهی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

این عارضه در بارداری با انجام سونوگرافی قابل تشخیص است. همچنین زمانی که خانم قبل از تولد دچار خونریزی واژینال می‌شود، احتمال ایجاد چنین عوارضی در او داده خواهد شد.

در این مواقع ممکن است پزشک لازم بداند که سونوگرافی شکم و واژینال انجام گیرد. جهت بررسی از ابزاری در داخل واژن استفاده می‌کنند.

چه درمانی برای جفت سرراهی وجود دارد؟

هیچ درمان یا جراحی قطعی برای درمان جفت سرراهی وجود ندارد؛ اما، گزینه‌هایی برای کنترل خونریزی ناشی از جفت سرراهی وجود دارد، کنترل این عارضه در بارداری به عواملی همچون موارد زیر بستگی دارد:

  • میزان خونریزی
  • متوقف شدن خونریزی
  • مدت زمان بارداری
  • شرایط سلامتی نوزاد و مادر
  • موقعیت جفت و نوزاد

اگر جفت سرراهی در بارداری برطرف نشود، هدف از درمان این است که بتوانید تا اتمام بارداری بدون نیاز به زایمان اورژانسی ادامه دهید. 

در اغلب مواقع همه خانم‌هایی که جفت سرراهی درمان نشده دارند، نیاز به زایمان سزارین خواهند داشت.

درمان جفت سرراهی
درمان جفت سرراهی

برای خونریزی کم یا بدون خونریزی

در این مواقع ممکن است پزشک استراحت کردن را توصیه کند، در واقع به این منظور که از فعالیت‌هایی مانند رابطه جنسی و ورزش که منجر به خونریزی می‌شود، باید خودداری شود.

در صورت وجود خونریزی باید به دنبال مراقبت‌های فوری پزشکی باشید. در صورتی که خونریزی مجدد شروع یا شدیدتر شد، باید در اسرع وقت به بیمارستان بروید.

در صورتی که جفت طوری باشد که رحم را کاملا نپوشانده باشد، ممکن است مادر باردار بتواند زایمان طبیعی داشته باشد.

برای خونریزی شدید

در صورت خونریزی شدید، مادر باید فورا خود را به نزدیک‌ترین مرکز درمانی برساند. خونریزی شدید ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشد. 

در صورتی که خونریزی ادامه داشته باشد، گاهی بهترین متخصص زنان در کرج صلاح می‌داند که زایمان را زودتر انجام دهد. 

اگر زایمان قبل از ۳۷ هفتگی انجام شود، پزشک کورتیکو استروئیدها را جهت رشد ریه‌های نوزاد پیشنهاد خواهد کرد.

برای خونریزی که متوقف نمی‌شود

اگر خونریزی قابل کنترل نباشد یا نوزاد در وضعیت مناسبی قرار نداشته باشد، مادر به احتمال زیاد به سزارین اورژانسی نیاز خواهد داشت حتی اگر نوزاد نارس باشد.

زایمان سزارین

چه زمانی سزارین اجباری می شود

یکی از دوراهی‌هایی که مادران باردار پیش روی خود دارند، انتخاب نوع زایمان است و این سوال را دارند که چه زمانی سزارین اجباری می شود.

به‌طور کلی پزشکان به دلیل عارضه‌های ناشی از زایمان سزارین همیشه زایمان طبیعی را به مادران پیشنهاد می‌دهند، مگر اینکه موارد خاصی برای مادر وجود داشته باشد و در نهایت انتخاب زایمان سزارین برای او بهتر باشد.

اطلاعاتی در رابطه با زایمان سزارین

با این حال که زایمان سزارین بی خطر است؛ اما، عوارض بیشتری نسبت به زایمان طبیعی دارد، به همین جهت پزشکان به مادران توصیه می‌کنند که زایمان طبیعی را برای تولد کودک خود انتخاب کنند.

گاهی اوقات مادران انتخابی جز زایمان سزارین ندارند و سزارین اجباری می شود. مثلا زمانی که کودک در حال بریچ قرار دارد، تنها باید سزارین انتخاب شود. 

عوارض احتمالی که ناشی از زایمان سزارین وجود دارد به شرح زیر است:

  • از دست دادن خون
  • آسیب به اندام
  • واکنش آلرژیک به بیهوشی
  • عفونت
  • خون لختگی
زایمان سزارین

چه زمانی سزارین اجباری می شود

دلایلی که نیاز به زایمان سزارین خواهید داشت:

طولانی شدن روند زایمان

برخی از مادران حین زایمان طبیعی هیچ پیشرفتی ندارند. تقریبا یک سوم از دلایل سزارین‌های اجباری به علت طولانی شدن روند زایمان طبیعی است.

چنین شرایطی در مواقعی است که روند زایمان برای مادران بدون سابقه زایمان بیش از ۲۰ ساعت و برای مادرانی که سابقه زایمان دارند، بیش از ۱۴ ساعت به طول می‌انجامد. 

معمولا نوزادانی که جثه بزرگی دارند، نازک شدن دهانه رحم می‌تواند روند زایمان طبیعی را طولانی کند.

وضعیت نامطلوب کودک

برای اینکه کودک بتواند به راحتی در کانال تولد قرار بگیرد، باید سر او در نزدیکی کانال زایمان باشد؛ اما، گاهی برخی از نوزادان در وضعیتی کاملا برعکس هستند، ممکن است شانه یا پهلویشان به سمت کانال تولد باشد، در این مواقع انجام زایمان سزارین اجباری می‌شود.

ایجاد مشکلاتی برای نوزاد

در صورتی که اکسیژن کافی به نوزاد نرسد، ممکن است پزشک به‌صورت اورژانسی مادر را سزارین کند.

نقص هنگام تولد

جهت کاهش عوارض زایمان پزشکان تصمیم می‌گیرند نوزادانی را که دچار نقص مادرزادی خاصی مانند تجمع مایع اضافی در مغز هستند، به روش سزارین به دنیا بیاورند.

سابقه سزارین

با این حال مادرانی که در گذشته زایمان سزارین انجام داده‌اند نیز می‌توانند به‌صورت طبیعی زایمان کنند؛ اما، گاهی اوقات شرایط برخی از مادران به گونه‌ای است که حتما باید به‌صورت سزارین زایمان داشته باشند.

سابقه سزارین

بیماری‌های مزمن

اگر خانم‌ها دچار بیماری‌های مزمن خاصی مانند بیماری قلبی، فشار خون بالا در بارداری یا دیابت بارداری باشند، ممکن است به صلاحدید پزشک زایمان سزارین را انجام دهند.

زایمان طبیعی در هر یک از این مادران می‌تواند خطرات جدی را به همراه داشته باشد. علاوه بر این، به مادرانی که مبتلا به HIV، تبخال تناسلی یا هرگونه عفونت دیگری هستند و امکان انتقال بیماری از طریق زایمان طبیعی به نوزاد وجود داشته باشد، سزارین توصیه می‌شود.

افتادگی بند ناف

زمانی که بند ناف نوزاد قبل از تولد از دهانه رحم عبور می‌کند به آن افتادگی بند ناف یا پرولاپس بند ناف می‌گویند. چنین شرایطی خون رسانی به نوزاد را کاهش داده و سلامت نوزادان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به‌طور کلی افتادگی بند ناف یک وضعیت جدی است که نیاز به درمان و بررسی فوری دارد.

عدم تناسب سفالوپلویک

CPD یا عدم تناسب سفالوپلویک زمانی رخ می‌دهد که سر نوزاد با لگن مادر تناسبی نداشته باشد. در این مواقع یا لگن مادر بسیار کوچک است یا سر نوزاد بیش از حد طبیعی بزرگ است و نوزاد به راحتی نمی‌تواند از طریق زایمان طبیعی متولد شود.

مشکلات مربوط به جفت

یکی دیگر از مواردی که منجر به انجام سزارین اجباری می‌شود، جدا شدن جفت از دیواره رحم است، در این مواقع نوزاد اکسیژن دریافت نمی‌کند.

بارداری چند قلو

بارداری چند قلو می‌تواند خطرات متفاوتی طی بارداری داشته باشد. در واقع زایمان چند قلو روند زایمان طبیعی را طولانی می‌کند و ممکن است شرایط در وضعیت غیر طبیعی قرار بگیرد.

در اغلب مواقع برای مادرانی که چند قلو باردار هستند، سزارین اغلب ایمن‌ترین راه برای زایمان است.

سزارین
افتادگی بندناف

کلام آخر

همیشه به مادرانی که در شرایط عادی و طبیعی به سر می‌برند، توصیه می‌شود که زایمان طبیعی را تجربه کنند. گاهی اوقات مادران در شرایط خاصی قرار می‌گیرند که تنها با انجام سزارین خطرات احتمالی کاهش می‌یابد.

زمانی که طی بارداری تحت نظر متخصص زنان و زایمان باشید، نکات لازم را در این زمینه به شما توضیح می‌دهد و در صورت نیاز به سزارین به شما خواهد گفت.

مصرف دخانیات در بارداری

۸ عوارض مصرف دخانیات در بارداری

سیگار کشیدن در هر شرایطی برای مصرف‌کننده و افراد نزدیک او، خطرات جدی را به همراه دارد. در این مقاله قصد داریم در خصوص عوارض جدی مصرف دخانیات در بارداری اطلاعاتی در اختیار شما بگذاریم. 

در حقیقت خانم‌های بارداری که دخانیات مصرف می‌کنند، علاوه بر اینکه خودشان در معرض خطر جدی هستند، جنین را نیز در معرض خطر قرار می‌دهند.

سیگار حاوی مواد شیمیایی خطرناک از جمله نیکوتین، مونوکسید کربن و… است. سیگار کشیدن خطر عوارض بارداری را افزایش می‌دهد که برخی از این موارد می‌تواند برای مادر یا نوزاد بسیار خطرناک باشد. 

جلوگیری از باروری

اگر دخانیات مصرف می‌کنید و قصد بارداری دارید، باید قبل از هر چیز مصرف دخانیات را ترک کنید. سیگار کشیدن می‌تواند مانع از بارداری شود. 

حتی اگر خانمی در هر دوره از بارداری نیز سیگار مصرف کند، می‌تواند سلامت نوزاد را تحت تاثیر قرار دهد.

تحقیقات نشان داده که خانم‌ها و آقایانی که سیگار مصرف می‌کنند، در مقایسه با افراد غیر سیگاری بیشتر با مشکلات باروری مواجه هستند. 

دود سیگار همان اندازه که برای خود فرد مضر است، برای جنین نیز ضرر خواهد داشت.

عوارض مصرف سیگار در بارداری
عوارض مصرف سیگار در بارداری

سقط جنین و مرده زایی

در هر مرحله از بارداری، سقط جنین برای مادر بسیار ناراحت‌کننده است. در اغلب مواقع سقط جنین در سه ماهه اول بارداری ایجاد می‌شود. 

همچنین در برخی از مواقع نادر ممکن است پس از هفته ۲۰ام بارداری رخ دهد که به عنوان مرده زایی شناخته می‌شود.

طبق تحقیقاتی که در این خصوص انجام گرفته است، مصرف دخانیات احتمال سقط جنین و مرده زایی را افزایش می‌دهد. 

از سایر عوارض مصرف دخانیات می‌توان به مشکلات جفت یا کند شدن روند رشد جنین اشاره کرد. این مسائل نیز می‌تواند منجر به سقط جنین یا مرده زایی شود.

بارداری خارج از رحم

نیکوتین موجود در دخانیات می‌تواند باعث ایجاد انقباض در لوله‌های فالوپ شود. در نهایت این انقباضات ایجاد شده منجر به بارداری خارج از رحم و خطرات ناشی از بارداری خارج از رحم خواهد شد. 

در واقع در این حالت تخمک بارور شده در خارج از رحم یا در لوله فالوپ و در هر قسمتی خارج از رحم کاشته می‌شود. در این مواقع پزشکان راهکاری جز ختم بارداری برای خانم باردار نخواهند داشت.

جدا شدن جفت

جفت در حقیقت در دوران بارداری جهت تامین مواد مغذی و اکسیژن به جنین شکل می‌گیرد. حال در صورت مصرف دخانیات در بارداری عوارضی مرتبط با جفت ایجاد می‌شود. جدا شدن جفت یکی از مشکلات جدی ناشی از مصرف دخانیات است.

جدا شدن جفت، باعث خونریزی شدید می‌شود و زندگی مادر و نوزاد را قطعا به خطر خواهد انداخت. هیچ راهکاری برای اتصال مجدد جفت وجود ندارد.

بیشتر بخوانید: عواملی که منجر به خونریزی در سه ماهه اول بارداری می‌شود

جدا شدن جفت در بارداری
جدا شدن جفت از بارداری ناشی از استعمال دخانیات در بارداری

جفت سرراهی

سیگار کشیدن یکی دیگر از دلایل ایجاد جفت سرراهی است. طی بارداری در حالت عادی جفت در رحم به سمت بالای آن رشد می‌کند. 

در حقیقت چنین رشدی دهانه رحم را برای زایمان باز می‌گذارد. حالا منظور از جفت سرراهی، زمانی است که جفت در قسمت زیرین رحم باقی می‌ماند و تا حدی یا کامل دهانه رحم را می‌پوشاند.

در این مواقع جفت پاره شده دچار خونریزی می‌شود، طبیعتا جنین دچار محرومیت از مواد مغذی و اکسیژن خواهد شد.

زایمان زودرس

سیگار کشیدن در طی بارداری می‌تواند منجر به زایمان زودرس شود. در حقیقت نوزاد زودتر از زمان موعد متولد می‌شود. زایمان زودرس خطرات زیادی را به همراه دارد که این موارد به شرح زیر است:

  • اختلالات بینایی و شنوایی
  • ناتوانی ذهنی
  • مشکلاتی در یادگیری و رفتاری

در نهایت عارضه‌هایی که منجر به مرگ نوزاد می‌شود.

وزن کم هنگام تولد

مصرف دخانیات منجر به تولد نوزادانی با وزن کم می‌شود. کم وزنی نوزادان، تنها مشکل نوزادان هنگام تولد نیست. 

کم وزنی نوزاد می‌تواند منجر به مشکلات و معلولیت‌های دیگر شود. به همین جهت توصیه می‌شود حتی خانم‌های باردار نباید در کنار افرادی که سیگار می‌کشند نیز قرار بگیرند.

نقص هنگام تولد

سیگار کشیدن طی بارداری خطر تولد نوزاد با نقص مادرزادی را افزایش می‌دهد. شایع‌ترین مشکل مرتبط با ساختار قلب است. 

از دیگر مشکلاتی که به دلیل مصرف دخانیات ایجاد می‌شود، می‌توان به شکاف لب و شکاف کام اشاره کرد.

نقص هنگام تولد
وزن کم هنگام تولد در اثر مصرف دخانیات در بارداری

کلام آخر

خانم‌هایی که قصد بارداری دارند نه تنها باید در دوران بارداری مراقبت‌های ویژه‌ای از خود و فرزندش داشته باشند، بلکه باید قبل از بارداری نیز عادت‌های اشتباه خود را ترک کنند. 

مصرف دخانیات باید قبل از بارداری ترک شود تا شاهد عوارض خطرناک و جدی در طی بارداری و کودک خود نباشند.

افسردگی پس از زایمان

افسردگی پس از زایمان

اکثر مادران دچار افسردگی پس از زایمان می‌شود و معمولا علائمی مانند تغییرات خلق و خو، افسردگی، گریه، اضطراب و احساس مشکل در خواب را تجربه می‌کنند.

افسردگی پس از زایمان تا سه روز اول پس از زایمان شروع می‌شود و ممکن است تا دو هفته ادامه داشته باشد. گاهی برخی از مادران ممکن است دچار افسردگی شدیدتر و طولانی‌تری شوند.

این عارضه یک نقص یا مشکل شخصیتی نیست، تنها به عنوان یکی از عوارض زایمان شناخته می‌شود و کاملا طبیعی است. درمان سریع می‌تواند به مدیریت علائم کمک کند و در نهایت مادر ارتباط خوبی با فرزند خود داشته باشد.

اگرچه تغییرات رفتاری و احساس خستگی پس از بچه‌دار شدن طبیعی است؛ اما افسردگی پس از زایمان را باید جدی بگیرید. علائم ناشی از افسردگی می‌تواند در عملکرد مادر اختلال ایجاد کند.

افسردگی پس از زایمان چه علائمی دارد؟

علائم افسردگی پس از زایمان در افراد و همچنین در روزهای مختلف، متفاوت است. اگر دچار افسردگی پس از زایمان هستید، برخی از این موارد را تجربه کرده‌اید:

افسردگی
افسردگی پس از زایمان
  • بسیار ناراحت هستید و گریه می‌کنید، حتی نمی‌دانید چرا.
  • خسته شده‌اید، اما نمی‌توانید بخوابید.
  • مدت زمان زیادی می‌خوابید.
  • نمی‌توانید دست از غذا خوردن بکشید یا برعکس، تمایلی به غذا خوردن ندارید.
  • دچار درد و بیماری بدون هیچ دلیلی شده‌اید.
  • نمی‌دانید چرا مضطرب و عصبانی هستید.
  • حالات روحی شما به‌طور ناگهانی تغییر می‌کند.
  • احساس می‌کنید که رفتار و عملکرد غیر قابل کنترلی دارید.
  • در به خاطر سپردن هر مسئله‌ای دچار مشکل می‌شوید.
  • قادر به تصمیم‌گیری یا تمرکز کردن نیستید.
  • به چیزهایی که قبلا از آن لذت می‌بردید، علاقه‌ای ندارید.
  • احساس نزدیکی به نوزاد خود ندارید، از اینکه شاد نیستید، تعجب می‌کنید.
  • همه چیز غیرقابل تحمل و ناامیدکننده است.
  • نسبت به حالتی که دارید، احساس گناه می‌کنید.
  • نمی‌توانید با کسی صحبت کنید؛ زیرا فکر می‌کنند که شما مادر بدی هستید یا فرزندتان را از شما می‌گیرند.
  • می‌خواهید از همه چیز فرار کنید.
  • افکار مزاحمی در خصوص آسیب رساندن به خود یا فرزندتان را دارید.

در اغلب مواقع علائم طی چند هفته پس از زایمان شروع می‌شود، گاهی اوقات افسردگی پس از زایمان تا چند ماه بعد ایجاد می‌شود. 

علائم ناشی از این عوارض ممکن است برای یک یا دو روز کاهش پیدا کرده و مجدد عود کند. اگر به دنبال راهکار درمانی نباشید، ممکن است علائم شما بدتر شود.

افسردگی پس از زایمان چه درمانی دارد؟

عوارض پس از زایمان
درمان افسردگی پس از زایمان

اگر دچار علائم افسردگی پس از زایمان هستید، باید سریعا برای درمان خود اقدام کنید. راهکارهای درمانی به شرح زیر است:

درمان دارویی

داروهای ضد افسردگی تاثیر مستقیمی روی مغز دارند. در واقع این داروها مواد شیمیایی تنظیم‌کننده خلق و خو را تغییر می‌دهند. چند هفته پس از مصرف دارو متوجه روند بهبودی خود می‌شوید.

برخی از افراد هنگام مصرف داروی ضد افسردگی دچار عوارض می‌شوند. این موارد ممکن است شامل خستگی، کاهش میل جنسی و سرگیجه باشد. 

اگر عوارض دارو علائم شما را بدتر کرد، حتما با بهترین متخصص زنان در کرج در میان بگذارید. اگر سطح استروژن شما پایین باشد، پزشک ممکن است هورمون درمانی را به شما توصیه کند.

مشاوره

روانپزشک، روانشناس یا سایر متخصصین در این زمینه می‌توانند با مشاوره، توصیه و صحبت‌هایی برای درمان شما داشته باشند. مراجعه به این متخصصین می‌تواند در رفع افکار مخرب شما موثر باشد.

نکات خود مراقبتی

این بخش از درمان ممکن است سخت‌تر از آن چیزی که تصور می‌کنید، باشد؛ به هر حال در روند درمان شما تاثیرگذار خواهد بود. باید نیازهای خود را با دیگران در میان بگذارید تا بتوانند به شما کمک کنند.

رژیم غذایی مناسبی داشته باشید و انجام تمرینات ورزشی را در برنامه روزانه خود قرار دهید، حتی اگر یک قدم زدن ساده باشد. اگر به چنین نکاتی عمل کنید، پس از چند ماه شاهد بهبودی خود خواهید بود.

آیا راهکار خانگی برای درمان افسردگی پس از زایمان وجود دارد؟

این عارضه طوری نیست که تنها با راهکارهای خانگی آن را درمان کنید، همراه با دارو درمانی درمان‌های طبیعی مانند تمرینات ورزشی و خواب کافی را در نظر داشته باشید. 

علاوه بر این، ماساژ، مدیتیشن و سایر تمرینات ذهنی می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید. 

رژیم غذایی سرشار از مواد مغذی را در نظر داشته باشید و از مصرف غذاهای فراوری شده خودداری کنید.

علت افسردگی پس از زایمان
راهکار خانگی برای درمان افسردگی

علت افسردگی پس از زایمان چیست؟

علت دقیق ایجاد این عارضه پس از زایمان مشخص نیست؛ اما، مواردی می‌تواند در ایجاد چنین مشکلی تاثیرگذار باشد.

یکی از مهم‌ترین تغییرات فیزیکی مرتبط به هورمون‌هاست. در بارداری میزان استروژن و پروژسترون بیش از حد معمول است، چند ساعت پس از زایمان سطح هورمون‌ها به حالت قبلی خود کاهش می‌یابد. 

چنین تغییرات ناگهانی منجر به افسردگی می‌شود. برخی دیگر از عوامل فیزیکی شامل موارد زیر است:

  • سطح پایین هورمون تیروئید
  • بی‌خوابی
  • رژیم غذایی نامناسب
  • مشکلات زمینه‌ای
  • مصرف مواد مخدر و الکل
  • عوامل عاطفی
  • عوامل استرس‌زا مانند طلاق، مرگ، بار مالی، ایجاد مشکلاتی در سلامتی مادر یا نوزاد و…

فواید شیردهی

فواید شیردهی برای مادر و نوزاد

شیردهی زمانی است که نوزاد از شیر مادر تغذیه کند و فواید شیردهی برای مادر و نوزاد بی‌شمار است. این عمل یک تصمیم شخصی است که در نهایت مادر تصمیم می‌گیرد که کودک از شیر خود تغذیه کند یا خیر.

به‌طور کلی مزایای شیردهی به قدری است که اغلب مادران از شیر دادن به نوزاد خود کوتاهی نمی‌کنند. در حقیقت شیر مادر تغذیه کامل و مطلوبی برای نوزادان است. 

علاوه بر این، به راحتی در دسترس است و هضم آسانی دارد. متخصصین توصیه می‌کنند که مادران باید تا مدت ۶ ماه فقط به کودک خود شیر دهند و حتی تا شروع غذاهای کمکی باید شیردهی ادامه داده شود. 

سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می‌کند که کودکان باید تا سن دو سالگی از شیر مادر تغذیه کنند.

از آنجایی که شیردهی مزایای زیادی هم برای مادر و هم برای نوزاد دارد، در ادامه این مقاله قصد داریم در خصوص این موارد توضیحات لازم را برای شما ذکر کنیم.

۱. شیر مادر تغذیه‌ای ایده آل برای نوزادان

متخصصین توصیه می‌کنند که تا ۶ ماهگی کودکان باید منحصرا از شیر مادر تغذیه کنند. در حقیقت شیر مادر کامل‌ترین تغذیه را برای کودک فراهم می‌کند. 

در روزهای ابتدایی شیردهی از سینه مایع غلیظی و زرد رنگی به نام آغوز تولید می‌شود که سرشار از پروتئین و بسیاری از ترکیبات مفید دیگر است.

این ترکیب برای کودک بسیار مفید است که قطعا هیچ مورد دیگری نمی‌تواند جایگزین آن باشد. آغوز، به رشد دستگاه گوارش نابالغ نوزاد بسیار کمک می‌کند. 

پس از چند روز اول با بزرگ شدن معده نوزاد، سینه‌ها مقدار بیشتری شیر تولید می‌کنند.

فواید شیردهی برای نوزاد
شیر مادر تغذیه‌ای ایده آل برای نوزادان

۲. شیر مادر حاوی آنتی‌بادی‌های بسیار مهمی است

شیر مادر مملو از آنتی بادی‌هایی است که به کودک شما جهت مبارزه با ویروس و باکتری‌ها کمک می‌کند. وجود چنین آنتی‌بادی‌هایی در ماه‌های اولیه بسیار مهم است، این موارد در آغوز وجود دارد.

آغوز حاوی مقادیر زیادی ایمونوگلوبین A همچنین آنتی‌بادی‌های دیگر است. به‌طور کلی زمانی که مادر در معرض هر ویروس یا باکتری قرار می‌گیرد، شروع به تولید آنتی‌بادی می‌کند و وارد شیر مادر می‌شود، در نهایت کودک با تغذیه از شیر مادر آنتی‌بادی را دریافت می‌کند.

ایمونوگلوبین با تشکیل لایه محافظ در بینی، گلو و دستگاه گوارش نوزاد از ابتلا به بیماری جلوگیری می‌کند. 

مطالعاتی که در این زمینه انجام گرفته است، نشان می‌دهد کودکانی که از شیر مادر تغذیه نمی‌کنند، در برابر بسیاری از بیماری‌ها از جمله ذات الریه، اسهال و عفونت آسیب‌پذیرترند.

۳. شیردهی ممکن است خطر بسیاری از بیماری‌ها را کاهش می‌دهد

منابع معتبر در خصوص تغذیه نوزاد از شیر مادر نشان می‌دهد در نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند ممکن است خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها از جمله موارد زیر کاهش یابد:

عفونت گوش میانی

تغذیه با شیر مادر به ویژه در نوزادانی که تنها از شیر مادر خود تغذیه می‌کنند ممکن است آنها را در برابر عفونت‌های گوش میانی، گلو و سینوس‌ها طی مدت طولانی‌تر محافظت کند.

عفونت‌های دستگاه تنفسی

تغذیه با شیر مادر نوزاد را در برابر بیماری‌های حاد تنفسی و گوارشی محافظت می‌کند.

سرماخوردگی و عفونت

نوزادانی که حداقل تنها از شیر مادر تغذیه می‌کنند، کمتر در معرض ابتلا به سرماخوردگی شدید و عفونت گوش یا گلو قرار می‌گیرند.

عفونت‌های روده

تغذیه با شیر مادر منجر به جلوگیری از عفونت‌های روده می‌شود.

آسیب به بافت روده

تغذیه نوزاد نارس با شیر مادر منجر به کاهش بروز انتروکولیت نکروزان می‌شود.

فواید شیردهی برای مادر
فواید شیردهی

سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS)

تغذیه با شیر مادر منجر به کاهش خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد می‌شود، به ویژه کودکانی که تنها از شیر مادر تغذیه می‌کنند.

بیماری‌های آلرژیک

تغذیه با شیر مادر باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری آسم، درماتیت آتوپیک و اگزما می‌شود.

بیماری‌های روده

نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، کمتر مبتلا به مشکلاتی از جمله بیماری کرون و کولیت اولسروز می‌شوند.

دیابت

شیردهی منجر به کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ می‌شود.

سرطان خون در کودکی

تغذیه با شیر مادر منجر به کاهش خطر ابتلا به سرطان خون در دوران کودکی خواهد شد.

۴. شیر مادر باعث وزن گیری نوزاد می‌شود

اگر نوزاد توسط مادر شیردهی شود، افزایش وزن متعادلی خواهد داشت و از چاقی جلوگیری می‌شود. منابع معتبر در این زمینه نشان می‌دهد که شیردهی بیش از ۴ ماه شانس ابتلا به اضافه و چاقی در نوزادان کاهش می‌دهد.

نوزادانی که از شیر مادر خود تغذیه می‌کنند، دارای مقادیر زیادتری از باکتری‌های مفید در روده هستند که بر ذخیره چربی تاثیر می‌گذارد.

همچنین این دسته از نوزادان نسبت به نوزادانی که از شیر خشک تغذیه می‌کنند، لپتین بیشتری در سیستم خود دارند.

لپتین یک هورمون مهم برای تنظیم اشتها و ذخیره چربی است. در واقع نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، میزان مصرف شیر خود را تنظیم می‌کنند. 

آنها تا زمانی که گرسنگی خود را برطرف کنند، از شیر مادر تغذیه می‌کنند که به ایجاد الگوی غذایی سالم کمک خواهد کرد.

۵. شیردهی کودکان را باهوش‌تر می‌کند

مطالعات معتبر نشان می‌دهد، نوزادانی که از شیر مادر و از شیر خشک تغذیه می‌کنند با یکدیگر متفاوت‌اند. این تفاوت ممکن است در عملکرد فیزیکی، لمس و تماس چشمی مرتبط نمایان شود.

مطالعات انجام گرفته در این زمینه نشان می‌دهد نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند از هوش بالاتری برخوردارند و کمتر دچار مشکلات رفتاری می‌شوند. به‌طور کلی تغذیه از شیر مادر تاثیرات مثبت قابل توجهی در رشد طولانی مدت مغز نوزادان دارد.

تغذیه با شیر مادر
شیردهی کودکان

مزایای شیردهی به نوزاد برای مادر

۱. تغذیه با شیر مادر به کاهش وزن کمک می‌کند

شاید این را بارها شنیده‌اید و کاملا حقیقت دارد. خانم‌هایی که به نوزادان خود شیر می‌دهند بدون هیچ زحمتی به راحتی کاهش وزن خواهند داشت. تغذیه با شیر مادر منجر به سوزاندن کالری بیشتری می‌شود.

خانم‌های شیرده پس از سه ماه در مقایسه با مادرانی که به کودک خود شیر خشک می‌دهند، چربی سوزی و کاهش وزن بیشتری خواهند شد.

۲. شیردهی منجر به انقباض رحم می‌شود

همانطور که می‌دانید رحم در طول بارداری رشد زیادی دارد و تمام فضای شکم را پر می‌کند. پس از زایمان رحم فرایندی به نام «اینولوشن» را طی می‌کند تا به اندازه قبلی خود بازگردد.

اکسی توسین هورمونی است که در طول بارداری افزایش می‌یابد و به این روند کمک می‌کند. بدن شما مقدار زیادی اکسی توسین هنگام زایمان ترشح می‌کند تا به روند زایمان و کاهش خونریزی زایمان کمک کند.

این هورمون در دوران شیردهی نیز افزایش می‌یابد که در نهایت نتایجی مانند انقباضات رحمی، کاهش خونریزی را به همراه دارد و به رحم کمک می‌کند تا به اندازه قبلی خود بازگردد.

علاوه بر این، مطالعات نشان می‌دهد مادرانی که از شیر خود به کودکان می‌دهند، خونریزی پس از زایمان کمتری دارند و رحم به اندازه قبلی خود باز می‌گردد.

شیردهی و انقباضات رحمی
مزایای شیردهی به نوزاد برای مادر

۳. مادران شیرده کمتر دچار افسردگی پس از زایمان می‌شوند

افسردگی پس از زایمان (PPD) نوعی افسردگی است که برخی از خانم‌ها به آن دچار می‌شوند. آمارها نشان می‌دهد که خانم‌هایی که از شیر خود به فرزندشان می‌دهند، در مقایسه با مادرانی کمتر این کار را انجام می‌دهند یا به هیچ وجه شیر نمی‌دهند کمتر دچار افسردگی پس از زایمان می‌شوند.

به طور کلی مادرانی که دچار افسردگی پس از زایمان می‌شوند، حتما باید جهت درمان به پزشک مراجعه کنند.

۴. شیردهی خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها را کاهش می‌دهد

شیردهی می‌تواند فوایدی در طولانی مدت برای مادر داشته باشد. در واقع از ابتلا به بیماری‌هایی مانند سرطان جلوگیری خواهند کرد. 

در تمام مدتی که مادر شیردهی دارد، خطر ابتلا به سرطان سینه و تخمدان کاهش پیدا می‌کند. خطر ابتلا به موارد زیر در خانم‌هایی که به نوزاد خود شیر می‌دهند، کمتر است:

  • فشارخون بالا
  • آرتروز
  • چربی خون بالا
  • بیماری قلبی
  • دیابت نوع ۲

۵. شیردهی باعث جلوگیری از قاعدگی می‌شود

ادامه شیردهی باعث توقف یا بی‌نظمی تخمک گذاری و قاعدگی می‌شود. توقف چرخه قاعدگی می‌تواند راهی مطمئن برای جلوگیری از بارداری و اطمینان از فاصله دو بارداری باشد. چنین تغییری در طی شیردهی یک مزیت محسوب می‌شود.

شیردهی و جلوگیری از قاعدگی
شیردهی و توقف قاعدگی

۶. در زمان و هزینه صرفه جویی می‌شود

از همه مهم‌تر دغدغه مالی تهیه شیر یا تغذیه کودک را ندارید. علاوه بر این، مزیت‌های بی‌شماری برای مادر به همراه خواهد داشت که برخی از این موارد به شرح زیر است:

  • نیازی جهت صرف هزینه و زمان برای تهیه شیر ندارید.
  • نیازی به محاسبه برای اینکه چه میزان باید روزانه شیر بخورد، نیست.
  • نیازی به تمیز و استریل کردن بطری ندارید.
  • شیر مادر همیشه در دسترس است و در دمای مناسبی قرار دارد.